ေပ်ာက္ေသာလမ္း

[Ye Yint Thet Zwe]


ပ်ားရည္လို မခ်ဳိေသာဒုကၡမ်ား
အလိုမတူပဲ
တ႐ိႈက္မက္မက္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ဘူးတယ္ အေမ။
ရင္ဘတ္ျပဴတင္းတံခါးကိုလည္း
ပိတ္ထားခဲ့သလား
ဖြင့္ထားမိသလား
မပီ၀ိုးတ၀ါးနဲ႕
တံလွ်ပ္ေတြကို အငမ္းမရေသာက္ေနခဲ့ရၿပီး
ေပ်ာက္ေနတဲ့ လေရာင္အတြက္
အသဲကြဲေနရသူပါအေမ။

မိုက္မွားမိခဲ့တယ္
(အေမရဲ႕သြန္သင္ခ်က္ေတြၾကားက)
ေနေရာင္လေရာင္ ၾကယ္ရဲ႕အေရာင္ေတြ မသိေအာင္ကိုပဲ
မိုက္လံုးႀကီးေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႕
မိုက္မွားမိခဲ့ပါတယ္. . . အေမ။

အေမျဖစ္ေစခ်င္တာေတြကို
က်ေနာ္ကပစ္ပယ္
က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို
အေမကနားလည္
စုန္ေရရဲ႕ သေဘာကို ရင္နဲ႕ခံစား
သိနားလည္လာတဲ့အခါ
က်ေနာ္က အေမ့ရဲ႕ေ၀းရာမွာပါ အေမ။

အေမ့ရင္က ထြက္ခြါပ်ံသန္း
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္း
သံုးဆယ္ေျခာက္ႏွစ္ခရီးၾကမ္းမွာ
ဘ၀ရဲ႕ အရသာ
ခ်ဳိတ၀က္ ခါးတ၀က္
အေတြ႕အႀကံဳေတြနဲ႕ ရင့္က်က္ခဲ့ၿပီးမွ
ပိုင္ဆိုင္တာေတြ ျပန္လွဲ႕ၾကည့္တဲ့အခါ
ဇနီး သား သမီးနဲ႕ အေႁကြး
မေရရာတဲ့ အနာဂါတ္လဲပါေသးရဲ႕ အေမ။
ညတည ရဲ႕ေခ်ာက္အိပ္မက္တခုလို
ဒုကၡေတြနဲ႕အိပ္ရာကႏုိးထ
က်ေနာ္မ်က္ရည္စေတြနဲ႕
ေၾကကြဲရပါရဲ႕အေမ။

ကံကိုယံုလို႕ ဆူးပံု နင္းတဲ့သား
ဘ၀ရဲ႕ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းမႈ ဆူးေတြၾကားမွာ
အေမ့ရဲ႕ေမတၲာေအးရိပ္
ေခြၽးသိပ္ခ်င္မိတဲ့ ေတာင့္တစိတ္က
တိတ္တဆိတ္၀င္ေရာက္
ေသာကအေမာေတြေဖါက္လို႕
အေမရယ္အခုမ်ားေတာ့
အေမ့ဆီကရခဲ့တဲ့အေမြဗီဇ
စာ ကဗ်ာ ဂီတေတြနဲ႕
ဘ၀ကိုၿမိဳၿမိဳခ်ေနမိရဲ႕ အေမ။





--
Posted By Ye Yint Thet Zwe to Ye Yint Thet Zwe at 10/24/2008 09:36:00 PM