スー・チーさん“民主化に日本も協力を”
TBS系（JNN） 12月17日(金)6時42分配信
「対話こそ、最終的には最も良い方法です。だから求め続けていきます」（アウン・サン・スー・チーさん）
先月、７年半ぶりに自宅軟禁を解除されたスー・チーさんは、自らが書記長を務める旧最大野党ＮＬＤ（国民民主連盟）の本部事務所でインタビューに応じました。スー・チーさんは解放後、軍事政権に対話を呼びかけていますが、軍政側はこれまでのところ何ら反応を示していません。
「対話の実現のためには、やらねばいけないことがたくさんあります。まず始めに、私たちは、軍事政権側の人だけでなく、民主主義のために活動している人たちの信用を高めなければいけません。これが一番良い方法です。だから、やらなけばならないことがたくさんあります。でも実現が難しいからといって、あきらめはしません」（スー・チーさん）
ミャンマーでは先月、スー・チーさんの解放直前に２０年ぶりの総選挙が行われ、 軍政寄りの政党が圧勝しましたが、結果については慎重な見方を示しています。
「（ご存じの通り）選挙のプロセスについては、多くの批判があります。不法行為との批判もあります。ＮＬＤはこうした行為について調べるよう調査委員会を立ち上げました。十分な証拠が集まり次第、報告します。残念ながら、いつまでにということは言えません。私もまだ委員会のメンバーと会えていませんから」（スー・チーさん）
軍政に対する直接的な批判は避けたスー・チーさんですが、再び軟禁される可能性について、「排除できない」と述べました。
「（再軟禁は）ひとつの可能性にすぎません。私たちは長年拘束されたり釈放されたりを繰り返してきましたから、私だけでなくＮＬＤの他のメンバーも、再び拘束され、投獄されるかもしれないという事実を排除することはできません」（スー・チーさん）
かつて日本に留学したこともあるスー・チーさんは、日本の人たちに対し、民主化勢力にも力を貸してくれるよう呼びかけ、日本政府の支援がまもなく発足する軍政主導の新政権だけに限定されないように呼びかけました。
「まず日本の皆さんにミャンマーの状況を知って欲しい。そして民主化の包括的プロセスにおいて支援が必要だと日本政府に働きかけて欲しい。先の選挙で選ばれた新政権だけに限定しないで欲しい」（スー・チーさん）
（17日11:01）最終更新:12月17日(金)14時52分
Sunday, December 19, 2010
スー・チーさん“民主化に日本も協力を”
CONVERSATION WITH COMRADES(BY PHONE HLAING)
ကိုေအာင္မိုးဝင္းရယ္ ကိုသက္လင္းရယ္
ကိုသန္းဝင္းရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္အတူတူဆုံျဖစ္
ျပီးစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္ပါတယ္။
နိုင္ငံျခားမွာထက္ ျမန္မာျပည္မွာျပန္ဆုံခ်င္ပါတယ္။
ေဒၚစုမ်က္နွာေလးကိုလည္းအနီးကပ္ျပန္ျမင္ခ်င္ပါတယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ဘုန္းလိႈင္
--- On Fri, 12/17/10, Aung Moe Win
From: Aung Moe Win
Subject: Re: Thank you
To: "phone hlaing"
Cc: "ko than win"
Date: Friday, December 17, 2010, 7:45 PM
ကိုဘုန္းလိႈင္
စိတ္အားထက္သန္စြာေဆြးေႏြးမႈနဲ႔ခင္ဗ်ားရဲ႕ဆႏၵေတြအားလံုးအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
၊ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ က်ေနာ္တို႔လိုမခံစားရေအာင္ ဗမာၿပည္အတြက္
လက္တြဲလုပ္ႀကရေအာင္ပါ။ အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ကိုယ့္မိသားစုေတြဆံုဆည္းႏိုင္ႀကပါေစဗ်ာ။
က်ေနာ္တို႔ဘက္ကိုအလည္ေရာက္ရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊တခုခုလိုအပ္ရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္
အခ်ိန္မေရြးဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ လာေရာက္တည္းခိုႏိုင္ပါတယ္။
အဆင္ေၿပႀကပါေစဗ်ာ။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ေအာင္မိုးဝင္း
--- On Fri, 12/17/10, phone hlaing
From: phone hlaing
Subject: Thank you
To: "Aung Moe Win"
Date: Friday, December 17, 2010, 5:09 PM
ကိုေအာင္မိုးဝင္းခင္ဗ်ားအခုလိုစာျပန္ေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္.
ဂ်ပန္မွာလည္းအတတ္နိုင္ဆုံးႀကိဳးစားပါတယ္။
၇၅ ရာခိုင္နႈန္းေတာ့ရပါတယ္.
ရာနႈန္းျပည့္ေတာ့မရပါဘူး.
တခါတေလေခတ္ေနာက္ျပန္ဆဲြသလိုျဖစ္ေနပါတယ္.
ဆရာနန္ဒါသိန္းဇံေေရးတဲ့ပုဂံ အေႀကာင္းစာအုပ္ဆီကိုျပန္ျပန္ေရာက္သြား
ပါတယ္. ပုံဂံေခတ္မွာမင္းနဲ့ျပည္သူတစ္သားထဲညီညြတ္ႀကတယ္လို ့ဆိုပါတယ္
ဘာျဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ တူညီတဲ့ရည္မွန္းခ်က္အေပၚမွာတကယ္ယုံယုံႀကည္ႀကည္
နဲ ့တစို္က္မွတ္မွတ္လုပ္သြားႀကလို ့ပါဘဲ။
အခုကၽြန္ေတာ္တို ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြႀကားထဲမွာမညီညြတ္တာ
ဟာ ဒီမိုကေရစီလို ့ေအာ္ေနႀကေပမယ့္ တကယ္လက္ေတြ ့လုပ္တဲ့အခါ
မွာ ဒီမိုကေရစီဘန္းျပျပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ေတြကိုေရွ ့တန္းတင္
ႀကလို ့မညီညြတ္ႀကတာမ်ားပါတယ္.။ ဂ်ပန္မွာလည္း အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ့ရ
ပါတယ္. ျပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္တခုကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ေအာင္
ျမင္ဖို ့ကအဓိကျဖစ္ေပမည့္ အဲ့ဒီရည္မွန္းခ်က္တခုကို ငါတို ့လုပ္ေပးလိုက္
တာလို ့နာမည္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ေတြရိွႀကတာကိုလဲသတိထားမိပါတယ္ အဲ့ဒါ
ေႀကာင့္လဲအခ်င္းခ်င္းမတည့္ႀကတာေတြကိုေတြ ့ရပါတယ္..
ကိုေအာင္မိုးဝင္းတို ့ဆီမွာလဲ ဒီလိုအေတြ ့အႀကံဳေတြအမ်ားႀကီးႀကံဳဘူး
မယ္လို ့ထင္ပါတယ္.
ဂ်ပန္မွာေတာ့ အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရရင္ စာမဖတ္နိုင္ႀကတာမ်ားတာ
ကိုေတြ ့ရပါတယ္.မဖတ္ခ်င္လို ့မဟုတ္ဘဲဖတ္ဖို ့အခ်ိန္မေပးနိုင္
တာရယ္ ဖတ္စရာစာအုပ္ရွာရခက္တာရယ္ေႀကာင့္ပါ။
ဒီမွာလူတိုင္းအလုပ္လုပ္ေနႀကျပီး နိုင္ငံေရးတက္ႀကြသူေတြေတာ့
မ်ားပါတယ္.။ ခ်ီတက္ပဲြေတြလုပ္ျပီးတို ့အေရးလုပ္ေနရုံနဲ ့သိပ္ျပီးမထိ
ေရာက္နိုင္ပါဘူး.ဒါေပမဲ ့အင္အားျပဖို ့ေတာ့လိုအပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ကအဂၤလိပ္လိုအထိုက္အေလွ်ာက္
ဖတ္ျဖစ္ေပမဲ့အဂၤလိပ္လိုမဖတ္နိုင္တဲ့လူလဲမ်ားေတာ့ ကိုယ္ဖတ္ထား
တာေတြကို ေဝမွ်ဖို ့ေတာင္အေတာ္ခက္ပါတယ္.
ကိုေအာင္မိုးဝင္းညႊန္းတဲ့စာအုပ္ေတြကိုရွာဖတ္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစား
ပါမယ္.ဒီမွာက စာႀကည့္တိုက္ေတြက ဂ်ပန္လိုဘံဲရိွပါတယ္.။
အဂၤလိပ္စာအုပ္ေကာင္းေကာင္းဆိုလို ့ FOREIGN AFFAIR ေလာက္
ဘဲရိွပါတယ္ . မဂၢဇင္းေလာက္ပဲတင္ေပးပါတယ္.
အြန္လိုင္းမွာ ဝယ္ရင္ေတာ့ရမွာပါ။ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္.။
ကိုေအာင္မိုးဝင္းတို ့ဆီမွာ ႀကိဳးစားပန္းစားပညာသင္ေနႀကတာကို
ႀကားရလို ့တကယ္ကိုအားတက္မိပါတယ္.ဂ်ပန္မွာရိွေတာ့ရိွပါတယ္
အစိုးရေထာက္ပ့ံေႀကးနဲ ့ ဒါမွမဟုတ္ UNHCR ေထာက္ပ့ံေႀကးနဲ ့
တက္ႀကပါတယ္ တနွစ္ကို သုံးေလးေယာက္ေလာက္ပဲ ရိွပါတယ္.
ကိုယ့္စားရိတ္နဲ ့ကိုယ္မတက္နိုင္ပါဘူး ။ ဒီမွာက လူတိုင္းကိုယ့္ဘာ
သာကိုယ္ရပ္တည္ႀကရပါတယ္။ ေနစရိတ္စားစရိတ္ ပညာသင္စားရိတ္
အရမ္းႀကီးပါတယ္.။ ျပီးေတာ့ဒီေရာက္မွနိုင္ငံေရးဝင္လုပ္ျပီး ဒုကၡသည္
ေလွ်ာက္တဲ့သူမ်ားျပီး ဗီဇာရသြားရင္ေပ်ာက္သြားတဲ့သူမ်ားလို ့
စိတ္ေတာ့နဲနဲ
ညစ္ရပါတယ္။ က်ေပ်ာက္လို ့နာမည္ေပးထားပါတယ္. က်ျပီးရင္ ေပ်ာက္
သြားႀကလို ့ပါ။ တကယ္စိတ္ပါလက္ပါလုပ္ေနတဲ့လူေတြရိွပါတယ္ ။ တစ္ခါ လာလဲ
ဒီလူေတြပါဘဲ။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကိုေျပာတာပါ. ကမ္ပိန္ေခၚလိုက္ရင္ေတာ့
လာစုႀကပါတယ္.
ဘယ္လိုအေႀကာင္းေႀကာင့္ဘဲဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ဒီလမ္းေပၚေလွ်ာက္ရင္
တတ္နိုင္သမွ်ဝိုင္းလုပ္ႀကဖို ့ေမတၱာရပ္ခံျပီးစည္းရုံးႀကတာအေတာ္ေအာင္ျမင္ပါတယ္.
လူမထြက္နိုင္ရင္ ေငြထြက္ႀကပါ ဆိုတဲ ့မူနဲ ့လဲသြားပါတယ္.
ကိုသက္လင္းတေယာက္လဲဂ်ာမဏီမွာေရာက္
္ေနျပီးေဆးရုံတက္ေနတယ္
ႀကားပါတယ္ . သူနဲ ့မေတြ ့ျဖစ္တာ သုံးလေလာက္ရိွပါျပီ.။
နအဖနဲ ့ေဆြးေႏြးပဲြကိစၥကိုနဲနဲေလာက္ေျပာခ်င္ပါတယ္.
နအဖက သူတို ့ကိုသူတို ့ခိုင္ေနတယ္လို ့ယူဆေနသ၍ ေဆြးေႏြးပဲြ
ကိုစိတ္ဝင္စားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဖိအားမ်ားမ်ားေပးနိုင္မွျဖစ္မွာပါ။
အဲ့ဒီဖိအားကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ျပည္ပေရာက္အဖဲြ ့အစည္းေတြကလုပ္နိုင္ပါတယ္.
ဘားမားကမ္ပိန္ယူေကတို ့ ကိုေအာင္ဒင္တို ့FTUB တို ့လုပ္ေနႀကတာကိုေတြ ့ေန
ရပါတယ္။ဆန္းရွင္းကိုေတာ့သူတို ့အေႀကာက္ဆုံးလို ့ထင္ပါတယ္။
သဘာဝဓါတ္ေငြ ့ကေငြေတြအမ်ားႀကီးရေပမဲ ့ ဆန္ရွင္းလုပ္ထားသေရြ ့
တျခားကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းေတြကိုတိုးခ်ဲ ့ဖို ့မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ဝယ္မဲ့သူမရိွရင္
ဘယ္သူမွျမန္မာျပည္မွာ လုပ္ငန္းလာေထာင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
အဓိကက ေတာ့အေမရိကားရဲ့ဆန္ရွင္ကိုဆက္ထိန္းထားနိုင္ေအာင္လုပ္ႀကဖို ့
လို ့ပါတယ္. အေမရိကားက ျမန္မာေလာ္ဘီသမားေတြေအာင္ျမင္တယ္လို ့ထင္
ပါတယ္.
ဂ်ပန္မွေတာ့ အခုေတာ္ေတာ္ေလးေျပာင္းလဲလာပါျပီး ဘယ္ေလာက္အထိ
ေျပာင္းလဲလာမလဲ ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာခံမလဲဆိုတာေတာ့မေျပာနိုင္ေသး
ပါဘူး လက္ရိွ အာဏာရပါတီထဲမွာအကဲြအျပဲအရိပ္အေယာင္ေတြျပေနျပီး
လာမဲ့ေအာက္လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ မနိုင္ရင္ အရင္ပါတီအေဟာင္း
ျပန္တက္လာမွာမို ့လို ့ပါ။
အရင္က အစိုးရေပၚလစီကို ဂ်ပန္မွာ ဗ်ဴ ရိုဂရက္ေတြက ခ်မွတ္တာပါ
အရင္ ကအာဏာရခဲ့တဲ့ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္ ေတြက လက္မွတ္ထုိးရုံ
ထိုးတာပါ။ အခုတက္လာတဲ့ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီက ေတာ့သူတို ့ကိုယ္
တိုင္ေပၚလစီကိုကိုင္တြယ္လာလို ့ နိုင္ငံေရးသမားေတြကိုယ္တိုင္ ေပၚလစီ
ကိုင္လာလို ့နဲနဲေျပာင္းလဲလာတာပါ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးကို ေထာက္ခံတဲ့
ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသမဂၢကေနတဆင့္ေလာဘီလုပ္ခဲ့တာအခုမွ
တကယ္ထိထိေရာက္ေရာက္ရိ်လာပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့အေမရိကားရဲ့စံနႈန္း
ကိုေျခဖ်ားေတာင္မမီွေသးပါဘူး။ဂ်ပန္အစိုးရကိုလည္းျမန္မာျပည္ကို
ဆန္ရွင္လုပ္လာေအာင္အခုစည္းရုံးေနႀကပါတယ္.။အရင္တုန္းကအိပ္မက္
ေတာင္မမက္နိုင္တဲ့ကိစၥပါ.။
အရင္ဗ်ဴရိုဂရက္ေတြေပၚလစီကိုင္
တုန္းက သူတို ့က ကုန္သည္ဆံဆံစဥ္းစားတာပါ နိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚမပါ
ပါဘူး။သူတို ့စဥ္းစားပုံက ရိုးရိုးေလးပါ အတိုက္အခံအင္အားနဲတယ္ ညီညြတ္မႈ
မရိွဘူး စစ္တပ္မေကာင္းဘူး ဒါေပမဲ့စည္းလုံးတယ္ အင္အားေတာင့္တင္းတယ္
အလြယ္တကူျပိဳမက်နိုင္ဘူး =အဲ ့ဒီလိုတြက္ျပီးျခံစည္းရိုးေပၚခြထိုင္ခဲ့တာပါ။
စာလည္းအေတာ္ရွည္သြားပါျပီး
ကၽြန္ေတာ့္အေပၚစိတ္ရွည္လက္ရွည္ စာျပန္ေပးတာကို တကယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား
ေလးစားစြာျဖင့္
ဘုန္းလိႈင္
--- On Fri, 12/17/10, Aung Moe Win
From: Aung Moe Win
ကိုဘုန္းလိႈင္
ခင္ဗ်ားဟာ က်ေနာ္တို႔စာေတြအားလံုးကို နားလည္ေအာင္မဖတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ေၿပာခဲ့တာပဲ။
က်ေနာ္ေဆြးေႏြးတဲ့အထဲမွာ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ကြန္ၿမဴနစ္ေတြကိစၥပါလို႔လား။
ဒါေတြကိုက်ေနာ္တို႔လည္းစိတ္မဝင္စားဘူး။အထူးသၿဖင့္စစ္ေအးတိုက္ပြဲအခင္းအက်င္းထဲမွာ
ရပ္တည္ေနတဲ့သူေတြအားလံုးကိုစိတ္မဝင္စားဘူး။အခ်ိန္ကုန္တယ္။
ဒီႀကားထဲခင္ဗ်ားက ဒါေတြပဲၿပန္လာတင္ေနေတာ့ ေဆြးေႏြးတဲ့အေႀကာင္းအရာေတြက
တၿခားလမ္းကိုေရာက္သြားတယ္။
က်ေနာ့ေဆာင္းပါးေတြဖတ္တယ္ဆိုရင္
က်ေနာ့ရပ္တည္ခ်က္ကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိဖို႔ေကာင္းတယ္။
ခင္ဗ်ားေသခ်ာမဖတ္လို႔ ခင္ဗ်ားစာမွာ ထင္သလိုေလွ်ာက္ေရးေနတာေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။
ခင္ဗ်ားစာေတြကိုဖတ္ႀကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္လည္းခင္ဗ်ားဘာကိုေရးေနတယ္ဆိုတာ
က်ေနာ္ခန္႔မွန္းမိၿပီးသားပါ။ ကေလးေတြမဟုတ္ဘူး။ အဲ့သလို ကုိယ္မသိတဲ့အရာေတြကိုေလွ်ာက္ေရး၊
ေလွ်ာက္ေၿပာေနတဲ့ကိစၥေတြကိုဖတ္ရမဲ့အခ်ိန္ေတြအတြက္လည္းႏွေမ်ာတယ္ဗ်ာ။
ညီညြတ္ေရးကိုခင္ဗ်ားအခုေၿပာေနတာေတြထက္၊ ေဒၚစုမေၿပာခင္ကထက္
က်ေနာ္တို႔တေတြေလးေလးနက္နက္နားလည္ၿပီးသားပါ၊ ေဒၚစုတို႔ႀကီးေလးႀကီးကို
၈၈ ေက်ာင္းသားေတြက ညီညြတ္ေရးအတြက္ဖိအားေပးေခၚတဲ့တယ္ဆိုတဲ့သမိုင္းကိုၿပန္ေလ့လာပါအံုး။
ေဒၚစုေၿပာမွညီညြတ္ေရးကိုနားလည္သြားတယ္ဆိုတဲ့သူေတြထဲမွာ က်ေနာ္တို႔တေတြမပါဘူး။
တေလ်ာက္လံုးဒီညီညြတ္ေရးေပၚမွာအေၿခခံၿပီးတုိက္လာခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။
နဝတ က ေအာက္တန္းက်ေမာက္မာေနသေရြ႕၊ေမာက္မာေခါင္းမာေနသေရြ႕၊
အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးဆိုတာဘယ္ေတာ့မွမရဘူး။
ေအး-က်ေနာ္တို႔ညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္တယ္ဆိုတာလည္းအဲ့ဒီလိုပဲ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပညာတတ္ဆိုၿပီးဘဝင္ၿမင့္၊ေအာက္ေၿခလြတ္ေနတဲ့သူေတြက
သူမ်ားကိုအထင္ေသးေနေသးသေရြ႕ ညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္လို႔ဘယ္ေတာ့မွမရဘူး။
ၿခစားေနတဲ့သူကလူတန္းစားတရပ္ၿဖစ္လာၿပီး၊တကယ္ရင္းခဲ့ရသူေတြက ငတ္ေနတဲ့အေနအထားမွာလည္း
ၿပႆနာေတြကဆက္ရိွေနအံုးမွာအမွန္ပဲ။
က်ေနာ္စာေရးဆရာပါ။ ခင္ဗ်ားေရးတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြကိုတေႀကာင္းခ်င္းၿပန္စစ္ပါအံုး။
ဘာေတြကိုေဖာ့ေရးၿပီး၊ဘာေတြကိုပင္းေရးထားသလဲဆိုတာဗမာစာဖတ္သူတိုင္းနားလည္ပါတယ္။
အဲ့ဒါကခင္ဗ်ားအခြင့္အေရးမို႔၊ခင္ဗ်ားေရးႏိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့ အဲ့သလိုအသံုးအႏႈန္းေတြအယူအဆေတြနဲ႔
ႀကားကေနဝင္ပါလို႔မရဘူးေလ။ ႏွစ္ဘက္လံုးဆီက ညီညြတ္ေရးလိုခ်င္ရင္လည္း၊ၿဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြကို
သိရတယ္။ နားလည္ရတယ္။ ႀကားကေနၿဖတ္ၿဖတ္ဝင္ၿပီး ကိုယ္ဂဂဏဏမသိတဲ့အေႀကာင္းအရာေတြမွာ စာအရွည္ႀကီးေလွ်ာက္ေရးေနေတာ့အာရံုေနာက္တာအမွန္ပဲ။
ကြဲၿပားတဲ့အယူအဆေတြကိုၿငင္းခုန္ႀကတာလက္ခံတယ္။အေမရိကန္စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ၊
စာတမ္းေတြမွာ ဒီလိုအခ်က္ေတြကိုပဲေရးႀကရတာပဲ။ ဘာလို႔ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခါစလူငယ္တေယာက္လိုုလာရွင္းၿပေနတာလဲ။
ဒါေပမဲ့ ကြဲၿပားမႈကိုတင္တဲ့အခါ၊ ေစာ္ကားမႈကိုေရွာင္က်ဥ္ရတယ္။ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ ေစာ္ကားတာေတြကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္လို႔မရဘူး။
စာေတြကိုေသခ်ာၿပန္ဖတ္ပါအံုးလို႔တိုက္တြန္းပါရေစ။
ေနာက္တခုက ကိုယ္ညႊန္းတဲ့စာမ်က္ႏွာ၊အခ်က္အလက္ေတြကိုခိုင္ရတယ္။
မခုိင္လို႔တဘက္ကေထာက္ၿပတာကို စိတ္ဆိုးရင္ အဲ့ဒါဒီမိုကေရစီသေဘာကိုနားမလည္သူၿဖစ္တယ္။
ဒီအခ်ိန္ဟာဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔သိတယ္။
က်ေနာ္တို႔ၿဖတ္ခဲ့တာအႏွစ္(၂၀)ေက်ာ္ၿပီ။ ညီညြတ္ေရးဆိုတာ
အေသြးအသားထဲကလိုလိုခ်င္ခ်င္ရိွမွရတဲ့အရာၿဇစ္တယ္။
ဘဝတခုလံုးေပးလာတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ညီညြတ္ေရးကို ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တာထက္က်ေနာ္တို႔ပိုလိုခ်င္တယ္ဆုိတာစြဲစြဲၿမဲၿမဲမွတ္ထားပါ။
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ေၿပာခဲ့သလိုပဲ၊ ေမာက္မာတဲ့လူေတြ၊
ဘဝင္ေလဟပ္ေနတဲ့ေလသံေတြ၊ဆရာႀကီးဂိုက္ဖမ္းေနတဲ့လူေတြနဲ႔
ညီညြတ္ေရးလုပ္ဖို႔ဆိုတာလြယ္တဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။
ေက်ာင္းသားေတြကိုေစာ္ကားေနတဲ့ဘဝင္ရူးကိုလည္းညီညြတ္ေရးလုပ္စရာအေႀကာင္းမရိွပါ။
က်ေနာ့္အေၿဖကိုသိၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ဆက္ေမွ်ာ္လင့္စရာမလိုေတာ့ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။
ေနာက္တခု၊
(ခင္ဗ်ားအဝန္းအဝိုင္းမွာေတြ႔ခဲ့ရတဲ့လူေတြေလာက္ကိုႀကည့္ၿပီး လူတိုင္းစာမဖတ္ဘူးမထင္ေလနဲ႔။
ဗမာၿပည္အေမရိကန္သံရံုးမွာႀကိဳးစားေလ့လာေနတဲ့လူငယ္ေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ
ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကိုၿမင္ရင္ ခင္ဗ်ားအယူအဆမွားသြားတယ္
ဆိုတာခ်က္ခ်င္းသိသြားမယ္)
ခင္ဗ်ားလည္းစာဖတ္တာဝါသနာပါတယ္ဆိုရင္ကစ္ဆင္းဂ်ားရဲ႕ဒီပလိုေမစီစာအုပ္ၿဖစ္ၿဖစ္
the Art of Diplomacy စာအုပ္ၿဖစ္ၿဖစ္၊ Conflict Resolution Theories စာအုပ္ေတြၿဖစ္ၿဖစ္ ဖတ္ႀကည့္ပါလား။ အဆင့္တိုင္းအဆင့္တိုင္းကိုဘယ္လိုအေလ်ာ့အတင္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာ
နားလည္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုလူေတြေႀကာင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြပ်က္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြလည္း
သေဘာေပါက္သြားပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ဆံုးေၿပာခ်င္တာကေတာ့၊ညီညြတ္ေရးကို ခင္ဗ်ားလို၊ လိုခ်င္တဲ့သူေတြခ်ည္းပါ။
အေတြ႕အႀကံဳအရနားလည္သူေတြခ်ည္းပါ။
ႏိုင္ငံတကာက ဗမာၿပည္လႈပ္ရွားမႈေတြကိုဘယ္လိုသံုးသပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း
အၿမဲမၿပတ္ဖတ္ေနႀကတဲ့သူေတြပါ။၊ကြဲၿပဲမႈေတြထဲမွာ ေပ်ာ္ေနႀကတဲ့သူေတြမဟုတ္သလို၊စီးပြားလာရွာေနသူေနေတြလည္းမဟုတ္ပါ။
ဒီကိစၥကို ဒီေလာက္နဲ႔ရပ္ႀကရေအာင္ပါ။ က်ေနာ္ရပ္တည္ခ်က္၊သေဘာထားကိုလံုလံုေလာက္ေလာက္ေၿပာခဲ့ၿပီလို႔
ထင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာ ခင္ဗ်ားက ဦေဆာင္ၿပီးညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါေစဗ်ား။
ေအာင္မိုးဝင္း
--- On Fri, 12/17/10, phone hlaing
From: phone hlaing
Subject: Fw: Re: [NLDmembrsnSupportersofCRPPnNLDnDASSK] Re: ကိုႏိုင္ေအာင္
To: "Aung Moe Win"
Date: Friday, December 17, 2010, 2:05 PM
--- On Fri, 12/17/10, phone hlaing
From: phone hlaing
ကိုေအာင္မိုးဝင္းခင္ဗ်ား
ကိုေအာင္မိုးဝင္းတို ့ႀကားထဲမွာဝင္ေရးလို ့ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ငါးႀကင္းသားအလည္သားလည္း
မရဘာဘူး လိုလည္းမလိုခ်င္ပါဘူး ၊ တကယ္သေဘာရိုးနဲ ့ခင္ဗ်ားတို ့ကိုညီညြတ္ေစခ်င္လို ့ပါ
ကိုေအာင္မိုးဝင္းေရးတဲ့ေဆာင္းပါးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တေလးတစားဖတ္တယ္ သိမ္းထားတယ္
အဲ့ဒီလိုဘဲ ကိုိဘိုဘို ေရးတဲ့ေဆာင္းပါးေတြကိုလဲတေလးတစားဖတ္တယ္ ။ အားလုံးကိုေလးစား
ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ့ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ သူ ့ကိုအေသသတ္ဖို ့
ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ နအဖေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ ့စစ္မွန္တဲ့ေတြ ့ဆုံေဆြးေႏြးပဲြေတြျဖစ္ဖို ့
သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ ့လုပ္ကိုင္ေနလို ့ ကိုေအာင္မိုးဝင္းတို ့
နဲ ့ကိုဘုိဘုိတို ့အေမရိကားကကိစၥေတြဟာ ေဒၚစုနဲ ့ နအဖႀကားက အဖုအထစ္
ေလာက္မႀကီးနိုင္ဘူးလို ့ထင္ပါတယ္။ ေဒၚစုေျပာသလိုညီညြတ္ႀကပါလို ့ေျပာခ်င္
ပါတယ္။ခင္ဗ်ားတို ့အားလုံးကို ေလးစားလုိ ့ေျပာေနတာပါ. မေလးစားရင္ ဝင္ေတာင္
မေရးဘူး ဖတ္ေတာင္ဖတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကိုခင္ဗ်ားတို ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလုံးတကယ္ေလးစားတယ္ တကယ္အားကိုးတယ္ဆိုတာ
ေျပာစရာမလိုပါဘူး။ သူ ့ကိုတကယ္ေလးစားတယ္ တကယ္ေတာ္တဲ့ေခါင္း
ေဆာင္လို ့ယုံႀကည္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလုံးေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြျဖစ္ဖို ့
လိုပါတယ္။ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကဦးေဆာင္ျပီး ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြကဝိုင္း
ရံဖို ့လိုပါတယ္။ ေဒၚစုအျမဲတန္းေျပာတယ္မဟုတ္လား ကၽြန္မတေယာက္ထဲနဲ့
ဒီမိုကေရစီရေအာင္မလုပ္နိုင္ပါဘူးဆိုတာေလ။
ဒီေန ့အျပင္ကျပန္လာေတာ့လမ္းမွာ ဆရာေဒါက္တာေအာင္ခင္ဘာသာျပန္ထားတဲ့
making enemy ရဲ့ေနာက္ဆုံးစာပိုဒ္ကေလးကိုဖတ္မိလို ့အခုစာေရးရင္းသတိရလို ့ထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္
ေမရီကယ္လဟန္က -ျမန္မာနိုင္ငံေရးဟာ စည္းလုံးညီညြတ္ေရးေတာင္းဆိုတဲ့အဆင့္ထက္
ပိုျပီးရင့္က်က္မလာေသးေႀကာင္းသုံးသပ္ထားပါတယ္တဲ ့။
ကဲြျပားတဲ့အယူအဆ၊ မတူတဲ့အျမင္၊ ျခားနားတဲ့ေတာင္းဆိုခ်က္၊ ျပိဳင္ဆိုင္မႈ၊ ယွဥ္ျပိဳင္မႈ
စတာေတြမရိွရင္ ဒီမိုကေရစီလည္းမရိွနိုင္ပါဘူး လုံးဝဥႆုံစည္းလုံးညီညြတ္ေရးကို ဦး
စားေပးေနတာဟာ လိုအပ္ခ်က္ ေတာင္းဆိုခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို လိုက္ေလ်ာနိုင္မဲံ့နည္း
လမ္းေပၚထြက္ေရးကို ဟန္ ့တားသလိုျဖစ္ေနပါတယ္လို ့သုံးသပ္ထားပါတယ္.။
(ဒီစာအုပ္က-၂၀၀၃)ထုတ္ဆိုေတာ့နဲနဲေတာ့ႀကာေနေပမဲ့ေခတ္ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။
ခြန္နွစ္ေက်ာ္ႀကာလာတာေတာင္ ေမရီကယ္လဟန္သုံးသတ္တဲ့အဆင့္မွာ ဘဲ ျမန္မာနုိုင္ငံေရး
အဆင့္ကရပ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့ဒီအတြက္ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလုံးမွာတာဝန္ရိွတယ္လို ့
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ ့ယူဆပါတယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ဘုန္းလိႈင္
--- On Thu, 12/16/10, Aung Moe Win
From: Aung Moe Win
ကိုႏိုင္ေအာင္
ၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးလုပ္တယ္၊ ႀကားကေန ညွိႏိႈင္းေပးတယ္ဆိုတာ အေႀကာင္းအရာတခုကို ဂဂဏဏသိတဲ့သူမွလုပ္လု႔ိရတာ၊ တိုက္တြန္းသင့္တာပါ။
လူတေယာက္ရဲ႕စာကုိဖတ္ႀကည့္ရင္ ဘာကိုဦးတည္တယ္ဆိုတာ စာေရးသူေရာ၊ဖတ္သူေရာသိပါတယ္။
တေယာက္မွ ကေလးေတြမဟုတ္ဘူး။
အေမရိကားမွာဘာေတြၿဖစ္ခဲ့တာကို ဘာမွမသိတဲ့လူက၊ ႀကားဖူးနားဝသမိုင္းေတြဝင္ေလွ်ာက္ေၿပာၿပီး
ငါးႀကင္းသားအလယ္ကႏိႈက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာကို ခင္ဗ်ားက “ ၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးလုပ္ေနသူ”လို႔
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ေနတာကို ညံ့တယ္လို႔ေၿပာေနတာၿဖစ္ပါတယ္။( ညံ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလည္းၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မွာပါ)။
ညီညြတ္ေရးအတြက္ အက်င့္စရိုက္ေတြၿပင္ႀကမယ္ ဆိုတာကိုလက္ခံတဲ့အတြက္ဝမ္းသာပါတယ္။
အမွန္ပါပဲ။ အစိုးရနဲ႔အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြႀကားမွာၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးမရခင္၊
ကိုယ့္အင္အားစုေတြႀကားမွာ သံသယရွင္းဖို႔လိုပါတယ္။
ခင္ဗ်ားလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ား။
ေအာင္မိုးဝင္း
--- On Fri, 12/17/10, Naing Aung
From: Naing Aung
Date: Friday, December 17, 2010, 2:09 AM
Dear Ko AMW,
I am OK to be stupid and idiot for congratulating to someone who is trying to be reconciliatory. :-)
I also agree your points on things to be changed for building unity.
Be the change yourself to the change you want to see is important if I re-phrase from what you said.
Reading the different perspectives of event or a history is very educating if it is objective based.
Please don't think that supporting that particular writing is not standing on one side.
As i said before, I appreciate your articles too.
Be happy and peaceful.
best,
DNA
(Naing Aung)
Secretary General
Forum for Democracy in Burma (FDB)
Central Executive Member
Network for Democracy and Development (NDD)
Phone: 66 81 8837230
Fax: 66 55 546260
E-Mail: dna_freeburma@yahoo.com
dna.freeburma@gmail.com
Skype: dnaforfreeburma
Website: democraticforumburma.org
Postal Add: P.O Box (142)
Mae Sot Post Office
Mae Sot, Tak 63110
Thailand
On Dec 17, 2010, at 1:31 PM, Aung Moe Win wrote
ကိုႏိုင္ေအာင္
ဘာကို Congratulation လုပ္တာလဲဗ်။ ခင္ဗ်ား ဒီေလာက္ညံ့လိမ့္မယ္ လို႔ အစက မသိခဲ့ဘူး။
အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးဆိုတာ ငါးႀကင္းသားကိုဝမ္းဗိုက္သားက ယူဖို႔ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေစ့စပ္ညွိႏိႈင္းေရးသမားလိုလို၊ ေအာက္ေလနဲ႔လာလုပ္ေနသူေတြ၊ သမိုင္းကို ႀကားဘူးနားဝေတြနဲ႔
ေလွ်ာက္ေရးေနတဲ့သူေတြက လုပ္ေပးလို႔ရတာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားသိဖို႔ေကာင္းတာေပါ့။ အားလံုးညီညြတ္ႀကပါဆိုတာ ပါးစပ္ကေၿပာေနလို႔ရတာမဟုတ္ဘူး။
တေယာက္ခ်င္းစီက ၿခစားမႈေတြ၊ ကိုယ့္ဘာသာမာန္မာနေထာင္လႊားမႈေတြ၊ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး ပ်က္စီးေနႀကတာကို ပထမဆံုးၿပဳၿပင္ႀကဖို႔လိုပါတယ္။
အက်င့္စရိုက္ေတြၿပင္လိုက္ႀကရင္ ၿပည္ပမွာ ပထမဆံုးအဆင့္အေနနဲ႔
ေက်ာင္းသားညီညြတ္ေရးရလာမယ္။ ေနာက္-- အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးရလာပါလိမ့္မယ္။
ဒီေလာက္ပဲ အႀကံေပးပါရေစ။
ေအာင္မိုးဝင္း
--- On Thu, 12/16/10, Naing Aung
From: Naing Aung
Date: Thursday, December 16, 2010, 9:15 PM
Congratulation Ko Phone Hlaing! It is really thoughtful, insightful and reconciliatory.
Good job.
best,
DNA
(Naing Aung)
Secretary General
Forum for Democracy in Burma (FDB)
Central Executive Member
Network for Democracy and Development (NDD)
Phone: 66 81 8837230
Fax 66 55 546260
E-Mail dna_freeburma@yahoo.com
dna.freeburma@gmail.com
Skype dnaforfreeburma
Website democraticforumburma.org
Postal Add:P.O Box (142)
Mae Sot Post Office
Mae Sot, Tak 63110
Thailand
ကိုနိဳင္ေအာင္ ။ ကိုဘုန္းလိွဳင္ ႏွင့္ကိုလြမ္းေဆြ
က်ေနာ္ ဟာ ကြန္ၿမဴနစ္လည္းမဟုတ္သလို ဆိုရွယ္လစ္ လဲ မဟုတ္ပါ
ဆိုရွယ္လစ္ကိုေရာ ကြန္ၿမဴနစ္ကိုေရာ က်ဳပ္စိတ္မ၀င္စားပါ ။
က်ဳပ္စိတ္၀င္စားတာက ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ (ေခၚ ) ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ပါ ။
ဒါေၾကာင့္ တိုင္းၿပည္ကိုဒီမိုကေရစီေဖၚေဆာင္ေပးနိုင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေရာ ၊ ဒီမိုကေရစီကိုၿမတ္နိဳးစြာ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကေသာ
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားကို အထင္ေသးၿခင္း ၊ ႏွိမ့္ခ်ၿခင္း ၊ ေစာ္ကားၿခင္း ၊
အေၿခအၿမစ္မရိွ ဘဲဆရာလုပ္ၿခင္း ၊ လူထုေတြေ၀ေအာင္ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ၿခင္းေတြကို
မဆိုင္းမတြ ၊မလြဲမေသြ ၿပန္လည္ ကာကြယ္ တုန္႔ၿပန္ တိုက္ပြဲ၀င္သြားမွာပါ
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုယင္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားတိုင္းမွာတာ၀န္ရွိတယ္ဟု
ယုံၾကည္လို႔ဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုက်ေနာ္လည္းတိုက္ခ်င္တဲ့ဆႏၵလံုး၀မရိွရိုးအမွန္ပါ
သို႔ေသာ္လည္း အထက္ပါက်ေနာ္ဆိုခဲ့တဲ႔အတိုင္းေစာ္ကား ေမာ္ကားလုပ္လာရင္ေတာ့
လူပုဂၢိဳလ္ ၊အဖြဲ႔အစည္း ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ က်ေနာ္အေနနွင့္ဘာကိုမွစဥ္းစားမဟုတ္ဘူးဆိုတာဘဲ
တိုင္းၿပည္အတြက္ဆိုရင္က်ဳပ္ရဲ့ပုဂၢိဳလ္ေရးဘယ္ေလာက္ထိခိုက္ ရင္းႏွီးလိုက္ရပါေစ
က်ဳပ္ဂရုမစုိက္ဘူး ဆိုတာဘဲ က်ဳပ္ဂရုစိုက္အေလးနက္ထားတာက ဒီမိုကရစီေခါင္းေဆာင္ေဒၚစုနွင့္
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားရဲ့ အရင္းအႏွီးေပးတိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကမွဳေၾကာင့္ အခုရရိွေနတဲ့နိဳင္ငံေရး
အခင္းအက်င္း ၊နိဳင္ငံေရးပါ၀ါကို လုံး၀လက္လွြတ္မဆံုးရွံဳးခံနိုင္ဘူး ။ ဒီရရိွထားတဲ့အခြင့္အေရးကို
မိမိရရဆုတ္ကိုင္၍ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ကိုဘယ္လိုေရာက္ေအာင္ခ်ီတက္ၾကမလဲဆိုတာဘဲက်ဳပ္ဂရုစိုက္တယ္
ယခု ရတဲ့အခြင္းအေရးေပၚတြင္မိမိရရဆုတ္ကိုင္၍ မနားမေန ၊မဆုတ္မႏွစ္ ၊အေမွ်ာ္အၿမင္ၾကီးမားစြာ၊ရဲရင့္ၿပတ္သားစြာဦးေဆာင္
တိုက္ပဲြ၀င္ေနၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚစု နွင့္တၿခားဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ား ၊ဒီမိုကေရစီသူရဲေကာင္းမ်ားေနာက္မွ
မေတြေ၀စတမ္း ၿပတ္သားစြာရပ္တည္ ၊၀ိုင္းရံရမယ္လို႔ က်ဳပ္ခိုင္ခိုင္မာမာယံုၾကည္ထားတယ္ ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္ၿပတ္ၿပတ္သားသားရပ္တည္တယ္
က်ဳပ္အတြက္ဘာမွေတြေ၀စရာမရိွဘူး၊ေနာက္ကေနသစၥာရိွရွိေၿဖာင့္ေၿဖာင့္တန္းတန္းလိုက္တယ္ ။
အခုအခ်ိန္မွာ က်ဳပ္အတြက္အရးၾကီးဆံုးက တိုင္းၿပည္အေရးမွာ က်ဳပ္လိုပြန္းကေလးတခု က်ဆံုးသြားတာဟာ က်ဳပ္အတြက္ဘာမွအေရးမၾကီးပါ
အေရးၾကီးတာက တတိုင္းၿပည္လံုးေမွ်ာ္လင့္ ယံုၾၾကည္ေနၾကတဲ့ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္ဖန္တီးေပးနိဳင္တဲ့ တိုင္းၿပည္ရဲ့လူထုေခါင္းေဆာင္
ေဒၚစု နွင့္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ား မထိခိုက္ဘို႔ ၊ မဆံုးရွံဳးဘို႔ ၊သူတို႔ကိုလူထုမေတြေ၀ဘို႔ ၊သူတို႔သြားေနတဲ့လမ္းကိုေၿဖာင့္ၿဖဴးေအာင္သြားနိုင္ဖို႔သာ
အေရးၾကီးတယ္လို႔က်ဳပ္ခိုင္ခိုင္မာမာယုံၾကည္တယ္ ။ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္ရဲ့ ဘုရင္ ၊ဘုရင္မၾကီးေတြအက်အဆုံးမခံနိဳင္ပါ ဒီဘုရင္၊ဘုရင္မၾကီးေတြမက်ဆံုးဘို႔
က်ဳပ္ ပြန္းကေလးကအစားခံကာကြယ္သြားမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔နားလည္ေစခ်င္တယ္၊
က်ဳပ္ကညီညြတ္ေရးကိုလိုလားသူပါ ၊ဒီမိုကေရစီအင္အားစုအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္မွဳကိုဘယ္လိုနည္းနွင့္မဆို တည္ေဆာက္ဖို႔အဆင္သင့္ပါ
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုကိုေစာ္ကား အထင္ေသး တဲ့မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ကိုမွ က်ဳပ္အတြက္ညီညြတ္ေရးမလိုအပ္ပါ ၊
ကိုနိုင္ေအာင္
ကိုဘုန္းလွိဳင္စာကိုဘာေၾကာင့္ ၊ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေထာက္ခံေရးတယ္ဆိုတာကို က်ဳပ္လိုက္မွီတယ္ဆိုတာကိုခင္ဗ်ားနားလည္ပါ
ဒီအခ်ိန္မွာ တိုင္းၿပည္အေရးၾကီးတဲ့ကာလမွာ စစ္မ်က္ႏွာမဖြင့္ခ်င္ဘူးဆိုတာ က်ဳပ္ရင္ထဲကဆႏၵအမွန္ပါ
ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားကက်ဳပ္ကိုစစ္မ်က္ႏွာဖြင့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လဲ က်ဳပ္အဆင္သင့္ပါ ။
ကိုဘုန္းလိွဳင္
ခင္ဗ်ားပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမိတ္ဆက္ၿပီး အေတြးအေခၚအယူအဆကိုတင္ၿပတာကိုက်ဳပ္ေလးစားအသိအမွတ္ၿပဳပါတယ္
ခင္ဗ်ားစာထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာကိုၿငင္းမယ္ဆိုရင္ၿငင္းစရာအမ်ားၾကီးပါ၊ဒါေပမဲ့က်ဳပ္မၿငင္းေတာ့ပါ
ခင္ဗ်ားသိေအာင္တခုႏွစ္ခုေလာက္ဘဲေထာက္ၿပလိုက္ပါရေစ
ခင္ဗ်ားေၿပာသလိုဦးေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စုမွာလူေတာ္ေတြအမ်ားၾကီးရိွသလိုကြန္ၿမဴနစ္ဖက္မွာလဲလူေတာ္ေတြအမ်ားၾကီးရိွတယ္ဆိုကို ခင္ဗ်ားလက္ခံဘို႔
လိုအပ္ပါတယ္ က်ေနာ္သူတို႔ေတာ္တာ မေတာ္တာကိုေ၀ဖန္ေနၿခင္းမဟုတ္ပါ တိုင္းၿပည္အေပၚမွာထားတဲ့သူတို႔ရဲ့စိတ္ေစတနာ၊စိတ္ထားကိုဘဲက်ဳပ္ေထာက္ၿပတာပါ
သူတို႔ေတြဟာေတာ္ၾကပါတယ္က်ဳပ္လက္ခံတယ္ဒါေပမဲ့ တိုင္းၿပည္မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကိုေတာ့က်ဳပ္လံုး၀လက္မခံဘူး ။
သူတို႔ေတြဟာ တိုင္းၿပည္ရဲ့အနာဂတ္ကိုမၾကည့္ၾကဘဲ သူ႔အုပ္စု ကိုယ့္အုပ္စု အာဏာရေရးအတြက္ နည္းေပါင္းစံုယုတ္မာၾက ၊ညစ္ပတ္ေကာက္က်စ္ၾကနဲ႔
သူတို႔ရဲ့အယူအဆေပၚမွာ ေမာက္မာ ၊ဘ၀င္ၿမင့္လွၾကပါတယ္ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္တို႔တိုင္းၿပည္ဟာ နာက်င္လွတဲ့သမိုင္းဆိုးကိုအခုထိခံစားေနၾကရတယ္ဆိုတာဘဲ
ေတာ္တာတတ္တာထက္တိုင္းၿပည္အေပၚထားတဲ့စိတ္ေစတနာကသာပိုအေရးၾကီးပါတယ္ ။
ေနာက္တခုက ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းစာကိုေလးနက္စြာၿပန္ဖတ္ေစခ်င္တယ္ သူ႔စာမွာဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကိုဘယ္ေလာက္ေစာ္ကားထားတယ္ ၊ဆိုတာေပၚလြင္လာပါလိမ့္မယ္
ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္တုန္႔ၿပန္တာဘဲ ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ယခုေခတ္ကဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကစာမဖတ္ၾကဘူးဆိုတာကိုခင္ဗ်ားကေၿဗာင္ေထာက္ခံထားတယ္ ဒါမမွန္ဘူးလို႔
က်ဳပ္ထင္တယ္ ခင္ဗ်ားရွဳ႔ေထာင့္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ မွန္ေကာင္းမွန္လိမ့္မယ္ တကယ္ေတာ္တဲ့ တကယ္စာဖတ္တဲ့သူေတြအမ်ားၾကီးရိွတယ္ဆိုတာကိုခင္ဗ်ားမေတြ႔ဖူးေသးလို႔
ဘဲဟုက်ဳပ္ယူဆတယ္ ။
ကိုလြမ္းေဆြ
အထက္ပါကိစၥေတြနွင့္ေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး ေထာက္ၿပစရာရိွလို႔ေပါင္းေရးလိုက္တာပါ
ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ေဆာင္းပါးမွာ ခင္ဗ်ားနွင့္လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚစု နွင့္သေဘာထား ( ၃) ခုကြဲတယ္လို႔ဆိုတာကိုေတာ့ က်ဳပ္ဘာမွမၿငင္းလိုပါ
ဒီမိုကေရစီအႏွစ္သာရအရ ကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ရိွပါတယ္ ၊ဒါေပမဲ့လို႔ ခင္ဗ်ားအယူအဆကို Poll လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါ အခုေဒၚစုေရွ့တန္းတင္လုပ္ေနတဲ့
အမ်ိဳးသားၿပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးကိုအေကာင္အထည္ေဖၚမဲ့ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံ ဟာလူၾကိဳက္အနည္းဆံုးေအာက္ဆံုးမွာလို႔ခင္ဗ်ားဆိုတယ္
ယခုအခ်ိန္ မေတြေ၀စတမ္းေက်ာခ်င္းကပ္၀ိုင္းရံရမယ့္အခ်ိန္မွာခင္ဗ်ားလုပ္ရပ္ဟာ ေဒၚစုလုပ္ရပ္အေပၚ လူထုကိုေတြေ၀ေအာင္လုပ္တယ္လို႔
က်ဳပ္စြပ္စြဲတယ္ ဒါဟာလုပ္သင့္တဲ့အလုပ္မဟုတ္သလိုခင္ဗ်ားရိုးသားတယ္လို႔လဲက်ဳပ္မထင္ပါ ၊လုံး၀မလုပ္သင့္တဲ့ကိစၥပါ ၊
Poll လုပ္တဲ့အခါ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ကလူၾကိဳက္မ်ားတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားဆိုတယ္ ခင္ဗ်ားနားလည္ရမွာက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြေရးနွင့္ ၿပႆနာကို
အေၿဖရွာဖို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ့ ၂၁ရာစု ပင္လုံညီလာခံနဲံ႔အႏွစ္သာရအတူတူဘဲဆိုတာကိုနားလည္ဖို႔ပါ ခင္ဗ်ားစာက
ကိုယ့္ရွဴးကိုယ္ပတ္ေနတယ္ဆိုတာနားလည္ပါ ။
ခင္ဗ်ားနာမည္ၾကီးခ်င္တယ္ဆိုလဲ ရိုးရိုးသားသားကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းနဲ႔ ၾကိဳးစားေစခ်င္တယ္ ဒီမီွခိုၿပီးမလုပ္ပါနဲ႔ ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္
ခင္ဗ်ားအတြက္အက်ိဳးမရိွသလို တိုင္းၿပည္အတြက္လဲအက်ိဳးမရိွပါ က်ဳပ္တို႔တိုင္းၿပည္ရဲ့အနာဂတ္ကို ဂရုစိုက္ပါ ၊ရိုးသားၿခင္းဟာအရာရာအားလံုးအတြက္
အေကာင္းဆံုးေသာအရာပါ .၊ ေနာက္ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးမလုပ္ပါနဲ႔လို႔အၾကံေပးပါရေစ ၊၊
နိဂံုး
က်ေနာ္သည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားကိုမထိခိုက္မေစာ္ကားသ၍မည္သူကိုမွတိုက္ခိုက္ဘို႔
မရည္ရြယ္ပါက်ေနာ္ကိုမတိုက္ခိုက္ေစခ်င္ရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုမထိခိုက္ မေစာ္ကားပါနဲ႔ ရွင္းရွင္းေလးပါ ။
လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚစုနွင့္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ့လက္ရိွရရိွထားေသာအခြင့္အေရးကိုမိမိရရဆုပ္ကိုင္၍အေမွ်ာ္အၿမင္ၾကီးမားစြာ
သတၱိရိွရိွရဲရင့္ၿပတ္သားစြာ တိုက္ပဲြ၀င္ေနမွဳေၾကာင့္ လူထုအားလံုးေမွ်ာ္မွန္းၾကေသာဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္သို႔ မလြဲမေသြေရာက္ရိွေတာ့မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း
ခိုင္မာစြာယံုၾကည္လွ်က္ ။
အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နွင့္ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကိုပြန္းကေလးသဖြယ္ကာကြယ္၀ိုင္းရံေနတဲ့
&nbs p; သန္း၀င္း
12 / 17 /2010
ကိုေအာင္မိုးဝင္း ကိုသန္းဝင္း နဲ ့
ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္း နဲ ့
ကိုဝင္းတင့္ထြန္း
တို ့ခင္ဗ်ား
ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းေရးထားတာကိုဖတ္ရပါတယ္
ကိုဝင္းတင့္ထြန္းျပန္ေျဖရွင္းထားတာကိုလဲဖတ္ရပါတယ္။
ကိုေအာင္မိုးဝင္းနဲ ့ ကိုသန္းဝင္းတို ့ေရးထားတာေတြကိုလဲဖတ္ရပါတယ္။
ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းမွာ သူ ့အေဖကို ခ်ီးက်ဴးခ်င္တာကိုေတြ ့ရပါတယ္
ကြန္ျမဴနစ္အေဟာင္းအသစ္ေတြကို အျမင္မႀကည္လင္တာကိုေတြ ့ရပါတယ္
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကို ေႀကာက္လို ့ သူတာဝန္က်တဲ ့စစ္တိုင္းကို
မသြားဘူးဆိုတာျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ သူ ့ေႀကာက္ပုံကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ထားတာ
ကိုရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းဟာ ဆိုရွယ္လစ္ပါ(ဒီမိုကရက္တစ္ဆိုရွယ္လစ္ပါ)
ဒီမိုကေရစီေရးသည္ပထမ ဒုတိယ တတိယပါ ဆိုရွယ္လစ္ေရးသည္ေနာက္ဆုံးမွပါ
ျပီးေတာ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းဟာ ဘယ္ကြန္ျမဴနစ္ကိုမွမယုံလို ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ့လုပ္ႀကံ
ခံရမွာကိုေႀကာက္လို ့မသြားတာလို ့ယူဆပါတယ္။
တည္ျမဲသန္ ့ရွင္းမကဲြခင္ ၁၉၅၆ -၅၇ ေလာက္မွာ ခ်စ္ႀကည္ေရးနဲ ့ စီးပြား
ေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမစ္ရွင္ဆိုျပီးဆိုဗီယက္ကိုတစ္လ တရုတ္ျပည္ကို
တစ္လ ျပီးေတာ့အေေရွ ့ဥေရာပနိုင္ငံေတြကိုတစ္လ (၃)လဆက္တိုက္
သြားခဲ့ပါတယ္ အဲ့ဒီမစ္ရွင္ေခါင္းေဆာင္က ဦးေက်ာ္ျငိမ္း(ဒုတိယဝန္ႀကီး
ခ်ဳပ္-စီးပြားေရးပါ)အဲ့ဒီမွာကၽြန္ေတာ့္အေဖလဲပါပါတယ္။ သူျပန္ေျပာျပတာက
သူတို ့နဲ ့အတူ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေဆးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ ့
ရန္ကုန္ေဆးရုံအုပ္ႀကီးရာထူးနွစ္ခုစလုံးကိုယူထားတဲ့ေဒါက္တာဦးေအး
ကိုေခၚလာပါတယ္တဲ ့ ဘာျဖစ္လို ့လဲ့ဆိုေတာ့ ဒီမစ္ရွင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအပါအဝင္ မစ္ရွင္အဖဲြ ့ဝင္ေတြ အားလုံဟာ ဗမာဆိုရွယ္လစ္
ေတြျဖစ္ျပီး အားလုံးဟာ အန္တီကြန္ျမဴနစ္ေတြျဖစ္လို ့ကြန္ျမဴနစ္နိုင္ငံေတြ
မွာ ေရာက္ေနတုန္းေရာဂါတခုခုျဖစ္ရင္ ေဆးကုရေအာင္ေခၚလာတာပါတဲ့
ကြန္ျမဴနစ္နိုင္ငံေတြကဆရာဝန္ေတြကိုမယုံလို ့ပါ မဟုတ္တယုတ္ေဆးေတြ
ထိုးလႊတ္လို္က္မွာစိုးလို ့လို ့သိရပါတယ္ အဲ့ဒီေလာက္အထိေအာင္ ဆိုရွယ္
လစ္ေတြက ကြန္ျမဴနစ္ဆိုရင္မယုံတာပါ။(ဗမာကြန္ျမဴနစ္တင္မကဘူး
ဘယ္ကြန္ျမဴနစ္မွမယုံတာပါ)။
ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ပန္ကပါ။
ဂ်ပန္မွာ ေျမနီကုန္းကိုသန္းေဆြဆို တဲ့ပုဂိၢဳလ္ရိွပါတယ္.။ သူကေျပာပါတယ္
သူဟာအခုအခ်ိန္အထိကြန္ျမဴနစ္ပါ။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းဟာ တျခားအတိုက္အခံေတြ
ကို ဥပေဒနဲ ့အညီ ဆက္ဆံေပမဲ ့ကြန္ျမဴနစ္ေတြကိုေတာ့အျပတ္ရွင္းေလ ့ရိွတယ္
လို ့ေျပာပါတယ္။အဲ့ဒါကိုကၽြန္ေတာ္လဲသေဘာတူပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖက
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲ့လူယုံတစ္ဦးပါ ။အေဖကကြန္ျမဴနစ္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့သူ ့ရဲ့အျမင္ကို
ေျပာတာက ကြန္ျမဴနစ္ေတြက အာဏာကိုဘယ္လိုရရ ရေအာင္ယူမွာ အာဏာရရင္
ျပန္ျပီးဖယ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး ဒါေႀကာင့္ ငါတို ့ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ ့ကြန္ျမဴနစ္ေတြ
ႀကားထဲမွာ သူတို ့ကငါတို ့ကိုအျပတ္ရွင္းရင္ရွင္း ဒါမွမဟုတ္ငါတို ့ကသူတို ့အျပတ္
ရွင္း ဒီနွစ္လမ္းဘဲရိွတယ္လို ့ေျပာပါတယ္။အဲ ့ဒီေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စုနဲ ့
ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုႀကားမွာအျပတ္ရွင္းေရးဘဲရိွခဲ့တယ္ထင္ပါတယ္။အဲ့ဒီရန္လို
မႈေတြ အခုအခ်ိန္အထိဒုတိယနဲ ့တတိယမ်ိဳးဆက္အထိပါလာႀကတယ္
ထင္ပါတယ္.။ ကို ေအာင္မိုးဝင္းနဲ ့ကိုသန္းဝင္း တို ့မွာလဲ ဦးေက်ာ္ျငိမ္း
ေပၚမွာေရာ ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းေပၚမွာပါ အာဂါတေတြ ရိွေနတယ္ဆိုတာ
ကို ခင္ဗ်ားတို ့စာေတြေရးေနတဲ့အထဲမွာေတြ ့ရပါတယ္။
ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းေရာ ကိုထြန္းေက်ာ္ျငိမ္းပါ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းနဲ ့
ေထာင္က်ဘူးတယ္လို ့ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ေျပာျပလို ့သိရပါတယ္။
တေယာက္ဆိုရင္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲအထိ အေဖက ေထာင္ဝင္စာသြားေတြ ့
ခဲ့ရပါတယ္။ ကို ဘိုဘိုလား ကိုထြန္းေက်ာ္ျငိမ္းလားမသိပါဘူး ။
မခ်ိဳနဲ ့ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြကာလမွ
တစ္ခုဘဲေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက သူ ့ဆရာဦးေက်ာ္ျငိမ္းပုံကို ေရြဂုံတိုင္
က ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအိမ္မွာေစ ့ေစ ့ႀကည့္ရင္းကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာခဲ့တာပါ
ငါ ့ဆရာကို နာမယ္ဖ်က္မဲ ့သမီးတဲ ့။
အခ်ိန္ေတြ ႀကာလာအခု ၂၀၁၀ ျဖစ္လာျပီဆိုေတာ့ အသက္ေတြလဲႀကီးလာျပီဆို
ေတာ့အျမင္မွန္ရလာျပီလို ့ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းေလသံထဲမွာ ဆရာႀကီးေလသံပါေနတာကို
ေတြ ့ရပါတယ္ အဲ့ဒီေလသံမ်ိဳးကိ အေမရိကန္နိုင္ငံသားျဖစ္ေနတဲ ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ဆရာ
တစ္ဦးနဲ ့စကားေျပာျဖစ္ေတာ့လဲ အလားတူေလသံကိုခံစားမိပါတယ္။ အေမရိကားမွာအရမ္း
အေနႀကာေနသူေတြနဲ ့ အေမရိကန္နိုင္ငံသားျဖစ္ေနသူဗမာေတြမွာ တစ္ျခားဗမာေတြ
တျခားလူမ်ိဳးေတြထက္ငါတို ့ပိုသိတယ္ပိုတတ္တယ္ဆို
တဲ့စိတ္ရိွတာကိုေတြ ့ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို ့လဲ
ဆို ေတာ့ဂ်ပန္မွာဆက္ဆံရတဲ့အေမရိကန္လူမ်ိဳး(အျဖဴအမဲအကုန္) လုံးလဲ အဲ့ဒီအျမင္
ရိွတာကိုေတြ ့ရေတာ့ နားလည္ေပးလို ့ရလာပါတယ္။
အေမရိကန္ေတြဟာ သူတို ့ဟာအျမဲတန္းနံပါတ္တစ္လို ့ထင္တတ္ႀကတာကိုေတြ ့ရလို ့ပါ။
ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထဲမွာဘဲ သမတအိုဘားမားမိန္ ့ခြန္ းတစ္ခုထဲမွ WE USE TO BE NUMBER
ONE လို ့သုံးသြားတာေတြ ့လိုက္ရပါေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ေရနံေခ်ာင္းကျပည္သူ ့ရဲေဘာ္
ဒုတိယဥကၠဌလုပ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့အကို ဦးေအာင္သန္းက ဥကၠဌပါ။
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ ့မေတြ ့ခင္ကပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကို မေတြ ့ခင္က
ေတြ ့တဲ့ေနရာမွာသတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းခဲ့ပါတယ္။
ေရနံေခ်ာင္းမွာတုံးက သူသိထားႀကားထားရတာေတြ နိုင္ငံေရး
တရားပဲြေတြမွာ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းမေကာင္းေႀကာင္းေတြ ေျပာႀကေဟာႀကာတာေတြ
ေႀကာင့္လို ့ေျပာပါတယ္။
၇န္ကုန္မွာတကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းတရားေဟာတာကိုနားေထာင္ျပီး
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကုိအေသသတ္ခ်င္တဲ့သူက ဦးေက်ာ္ျငိမ္းမွ ဦးေက်ာ္ျငိ္မ္းျဖစ္သြားပါ
တယ္။ တည္ျမဲသန္ ့ရွင္းကဲြေတာ့ ဦးေက်ာ္ျငိ္မ္းရန္ကုန္မွာေရြးေကာက္ပဲြဝင္ေတာ့
သူ ့ရဲ့ မဲကိုယ္စားလွယ္ဟာ ဦးဖိုးေထာ္လို ့သိရပါတယ္။ ဦးဖိုးေထာ္ဟာ သခင္စိုးရဲ့
လူယုံတစ္ဦးပါ။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ ့ဆိုရွယ္လစ္နဲ ့ကြန္ျမဴနစ္ဘယ္ဟာေကာင္းသလဲဆိုတာ
လာေဆြးေႏြးရင္းနဲ ့ကြန္ျမဴနစ္လူထြက္ျဖစ္သြားျပီးဦးေက်ာ္ျငိမ္းမွ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းျဖစ္သြား
ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအိမ္မွာ အာဇာနည္ေန ့တိုင္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ ့က်ဆုံးသြားတဲ့အာဇာ
နည္ႀကီးေတြအတြက္နွစ္တိုင္း ဦးေက်ာ္ျငိမ္းမေသခင္အခ်ိန္အထိဆြမ္းအျမဲကပ္ပါတယ္
ဦးနု လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ ့အိနီၵယကျပန္လာေတာ့ ၊ ဦးနုတို ့ သခင္စိုးတို ့ နဲ ့
နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ အာဇာနည္ေန ့မွာဦးေက်ာ္ျငိမ္းအိမ္မွာ
ျပန္ဆုံႀကျပီး (1986-87ေလာက္လို ့
ထင္ပါတယ္)မႀကာခင္ဒီမိုကေရစီလမ္းစေပၚလာနိုင္စရာရိွတယ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က်ရင္
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကိုေခါင္းေဆာင္တင္ျပီးတိုက္ႀကမယ္လို ့ ဦးနုကိုယ္တိုင္ကေျပာခဲ့ျပီးအားလုံး
သေဘာတူခဲ့ႀကတယ္လို ့သိရပါတယ္ ။ အခု ဦးနုေသသြားေပမဲ့ အဲ့ဒီတုန္းက
ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ခါစ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲ့ကို္ယ္ေရးအရာရိွဝင္လုပ္ေနတဲ့ ဦးသုေဝ
ေတာ့ရိွေနပါေသးတယ္.။ သူ ့ကိုေမးႀကည့္ရင္သိနိုင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးလဲ
မေသေသးပါဘူး။ဒါေပမဲ ့သူလဲနိုင္ငံေရးနားမလည္ဘဲနိုင္ငံေရးတတ္ခ်င္ေရာင္ေဆာင္
ေနတဲ ့သူႀကီးဆိုေတာ့မသိဘူးလို ့ေျပာခ်င္ေျပာနိုင္ပါတယ္။
အဲ့ဒါေတြအားလုံးကၽြန္ေတာ္ေတာ့္အေဖေျပာျပလို ့သိတာပါ.။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖနာမည္က ဦးနိုင္ဝင္း(ရဲေဘာ္နိုင္ဝင္းပါ) သူေနာက္ဆုံးလုပ္ခဲ့တာက
ဒီျငိမ္းရဲ့ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ပါ။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအုပ္စုရဲံကိုယ္စား အန္ကယ္ဦးဘေဆြ
ေလး၊ ဘဘဗိိုလ္မႉးထြန္းတင္(တခ်ိဳ ့က ဗိိုလ္မႉးထြန္းျငိမ္းလို ့ေလွာင္ေခၚႀကတယ္)တို ့ေနာက္မွာ
ဒီျငိမ္းထဲကိုဝင္ခဲ့တာပါ။ ဦးနုရဲ့စင္ျပိဳင္အစိုးရကို ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ဦး
ေက်ာ္ျငိမ္း႕ရဲ့တပည့္ပါ။အေဖက ဗကသအေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္
ဖဆပလေခတ္မွာ ဗကသ နဲ ့ဗကသ ဌာနခ််ဳပ္ဆိုျပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢ နွစ္ခုရိွတယ္လို ့
ႀကားဘူးပါတယ္။ အေဖက အစိုးရေက်ာင္းသားေပါ ့(ဒိအက္စ္အိုေလ) အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက အန္ကယ္ ဦးကိုယုတို ့အန္တီေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္တို ့က အတိုက္အခံေက်ာင္းသားေတြပါ (ပမညတ-ေျမေပၚကြန္
ျမဴနစ္လို ့ဆိုရွယ္လစ္ေတြက ျမင္ပါတယ္)
အန္ကယ္ဦးဝင္းခက္တို ့ေရာေပါ ့။
အဲ့ဒီတုန္းကဒီမိုကေရစီေခတ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ယုံႀကည္ရာကို
လြြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္လို ့ရပါတယ္။ အေဖက အျမဲေနာက္တယ္ အန္ကယ္ဦးဝင္းခက္မွာ
ညီအကိုသုံးေယာက္ရိွတယ္တဲ ့ ဦးဝင္းခက္(ကြန္ျမဴနစ္) ဦးဘန္စိန္(ဆိုရွယ္လစ္) နဲ ့ဦးဟန္စိန္
(တပ္ထဲက) တို ့ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို ့ညီအကိုသုံးေယာက္က ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ငါတို ့
အစိုးရဘာေပါ ့ဗ်ာလို ့ေျပာဘုူးပါတယ္။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ့ပထမဆုံးကြန္ျမဴနစ္ေက်ာင္းသားသုံးေယာက္ထဲကတေယာက္ျဖစ္တဲ့
ကိုဘေကာင္းနဲ ့ကၽြန္ေတာ့္အေဖကမယားညီအကိုပါ။ေသတဲ့အထိကြန္ျမဴနစ္ပါဘဲ
ဆရာဦးဘေကာင္းေသေတာ့ ဆရာဦးတင္မိုးက ဘီဘီစီကတဆင့္ သူအေႀကာင္းကိုဂုဏ္
ျပဳေျပာႀကားေတာ့မွ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက ဦးဘေကာင္းဆိုတာဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ
သိသြားႀကျပီးတေလးတစားလာျပီးအသုဘပို ့ႀကတယ္လို ့ဆရာ့ကေလးေတြ =ကၽြန္ေတာ့္
ညီနဲ ့ညီမ တဝမ္းကဲြ-ကေျပာျပလို ့သိရပါတယ္။
နိုင္ငံေရးအရ အျမင္မတူေပမဲ ့ သူတို ့အေတြနဲ ့ေတာ့ကၽြန္ေတာ့္အေဖက အရမ္းခင္ပါတယ္။
အန္ကယ္ဦးကိုယုရဲ့အကို လားညီလာမသိဘူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တန္ယုဆိုင္အမႈတုန္းကဆိုရင္
အေဖကိုယ္တိုင္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာသက္ေသထြက္ေပးခဲ့ရတာ ။ သူေတာ္ေတာ္ကို
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို ့အေဖကေျပာဘူးတယ္။ သူေျပာတာက ေဒၚခင္ေမသန္း
(ေဒါက္တာေတာင္ႀကီးရဲ့မိန္းမကို ဦးေနဝင္းႀကာခိုထားတာ) လုပ္သမွ် ဗိုိလ္ခ်ဳပ္တန္ယုဆိုင္က
ႀကားထဲကခံလိုက္ရတာလို ့ေျပာတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢသမိုင္းစာအုပ္ထဲမွာ ဖဆပလကိုေထာက္ခံတဲ့ ဒီအက္္အို နဲ ့ ဗကသ လား
ဗကသ ဌာနခ်ဳပ္လားအေႀကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေဖ
နာမည္ကိုေတြ ့ရမွာပါ။ ဖဆပလအစိုးရကိုဆန္ ့က်င္တဲ့ေက်ာင္းသားသမဂၢအေႀကာင္းဘဲ
မွတ္တမ္းတင္ထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ေတြ ့ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဖဆပလေခတ္က ေထာင္နဲ ့အခုေခတ္ေထာင္ ကြာခ်င္တိုင္းကြာတယ္ဆိုတာကို ေထာင္ထဲကေန
သခင္တင္ျမတေယာက္ စာအုပ္ေတြတအုပ္ျပီးတအုပ္ေရးေနတာကို ႀကည့္႕ရင္သိသာပါတယ္.။
နိုင္ငံေရးသမားခ်င္းေလးစားမႈရိွတယ္ဆိုုတာသိသာပါတယ္။
ကိုဘိုဘိုတို ့နိုင္ငံျခားေရာက္သြားတာ ကၽြန္ေတာ့္အေဖမွာလဲတစိတ္တပိုင္းတာဝန္ရိွပါတယ္။
ကိုေသာင္းေက်ာ္ျငိမ္းက ရူပေဗဒနဲ ့ဘဲြ ့ရတယ္ န်ဴကလီးယားဖစ္ဆစ္ကို ဝါသနာပါတယ္။
အဲ့ဒီတုန္းက ဦးေက်ာ္ျငိမ္းက ဘီအယ္ဘဲြ ့ရေတာ့ သူ ့သားကိုဘီအယ္ေျဖခိုင္းတာ ဝင္ခြင့္
စာေမးပဲြ ေျဖတာ နွစ္ခါဆက္တိုက္က်လို ့ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကႀကိမ္းေမာင္းေနတုန္း အေဖ
ေရာက္သြားေတာ့ အကိုႀကီးဘာျဖစ္ေနတာလဲလို ့ေမးေတာ့ ေမာင္နိုင္ဝင္းေရ ဒီေကာင္
ဘီအယ္ေျဖတာက်လို ့ေသာက္သုံးကိုမက်ဘူး ငါ ့သားလို ့ေျပာရမွာေတာင္ရွက္တယ္လို ့
ေျပာတယ္တဲ့အဲ ့ဒီေတာ့ အေဖက ကိုေသာင္းေက်ာ္ျငိမ္း(သူ ့အိမ္နာမယ္က ကုန္းေဘာင္
လားမသိဘူး) ကို မင္းဘယ္လိုျဖစ္တာလဲေမးေတာ့ က်ၽြန္ေတာ္မွ ဝါသနာမပါတာလို ့
ေျပာေတာ့ ဒါဆိုရင္ ဘာဝါသနာပါသလဲလို ့ေမးေတာ့ န်ဴကလီးယားဖစ္ဆစ္လို ့
ေျပာေတာ့ အေဖက အကိုႀကီးသားက န်ဴကလီးယားဖစ္ဆစ္ဝါသနာပါတယ္ဆိုေတာ့
အေမရိကားကိုသြားတာပိုေကာင္းတယ္လို ့အႀကံေပးခဲ့တယ္ေလ အဲ့ဒီက စျပီး
ကိုေသာင္းေက်ာ္ျငိ္္မ္းအေမရိကားေရာက္ျပီး န်ဴကလီးယားဖစ္ဆစ္နဲ ့ေဒါက္တာဘဲြ ့
ရခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းကို ဘုိဘိုရယ္ ကိုထြန္ေက်ာ္ျငိမ္းရယ္ လဲ
တေယာက္က ဆရာဝန္ တေယာက္က အာအိုင္တီေနာက္ဆုံးနွစ္နဲ ့နဲ ့ ေက်ာင္းထုတ္
ခံထားရျပီး ဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲ့သားမ်ားျဖစ္တယ္ဆိုတဲ ့ဘဲြ ့ထူးဂုဏ္ထူးေႀကာင့္ အစိုးရအလုပ္
မရ ဘဲ အိမ္မွာ ပလပ္စတစ္အိပ္လုပ္တဲ့စက္ကို မခ်ိဳနဲ ့တဲြ လုပ္ေနျပီးေနာက္ပိုင္း
ကိုေသာင္းေက်ာ္ျငိမ္းကလွမ္းေခၚေပးလို ့အေမရိကားကိုေရာက္သြားႀကတာပါ
သူ တို ့တေတြက ကၽြန္ေတာ္တို့တေတြထက္ပိုျပီးမဆလေခတ္မွာ အနိွမ္ခံရပါတယ္။
၈၈ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ မခ်ိဳ ဖဆပလဆိုင္းဘုတ္ထေထာင္ေတာ့ အေဖကသြားျပီး
ရံေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ကို ဘိုဘိုတို ့ ကိုထြန္းေက်ာ္ျငိ္္မ္းတို ့နဲ ့ ေက်ာင္းသား
အေရးအခင္းတုန္းကေထာင္က်ေဖာ္က်ဖက္ေတြျဖစ္တဲ ့ ဦးပြင့္ေကာင္းသား (နာမည္
ေမ ့) ၊ ကမၻာလုံးသကၠၤန္းတိုက္ပိုင္ရွင္ရဲ့သား(ကိုစိုးဝင္းစိန္လို ့ထင္တယ္) ေနာက္
ကိုဇာဂနာရဲ့အကို ကို ဝဏၰ ၊ ကိုေက်ာ္လင္း တို ့လာျပီးရံေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေဒၚ
အန္တီေနာ္နဲြ ့႕ရီကအေမရီးကားမွာေရာက္ေနတယ္။ ဖဆပလ(ဗဟို) မွာ အေဖက ဒုတိယ
ဥကၠဝင္လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမခ်ိဳနဲ ့သေဘာထားခ်င္းမတိုက္ဆိုင္ေတာ့လို ့
အဲ့ဒီကထြက္ျပီး ဒီျငိမ္းထဲဝင္ခဲ့တယ္။ အန္တီ ေဒၚနဲြရီအေမရိကားကျပန္လာေတာ့
အန္ကယ္ဦးဘေဆြေလး ဘဘ ဗိိုလ္မႉးထြန္းတင္တို ့နဲ ့အတူတူ ေဒၚနဲြ ့ရီဆီသြား
ျပီးမခ်ိုက္ ေဒၚနဲြ ့ရီဆီျပန္အပ္ပါတယ္ဆိုတာကို သြားေျပာခဲ့ႀကတယ္။
ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာက ကိုဘိုဘိုေျပာတဲ့ လက္ရိွေခတ္နိုင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့သူေတြ
အေပၚသုံးသပ္ထားတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတာ့လက္ခံပါတယ္(၉၀ ရာခိုင္နႈန္းမွန္ပါတယ္)
ကၽြန္ေတာ္တို ့တေတြ ့အမ်ားစုစာမဖတ္္ႀကဘူး။ အဲ ဒါနဲ ့ပတ္သက္ျပီး
ထပ္ျပီးေျပာရဦးမယ္ (ဦးေက်ာ္ျငိမ္းခ်ီးမြန္းခန္းဖြင့္တာမဟုတ္ပါဘူး)
ကၽြန္ေတာ္ ဗမာျပည္မွာတုန္းက အေတြးအျမင္မဂၢဇင္းထဲမွာဖတ္ရတယ္
ေဆာင္းပါေခါင္းစဥ္က ဆင္ဆိုသည္မွာတဲ့ ၊ ေရးတဲ ့သူက ဆရာႀကီးဆန္းထြန္း-မန္း
တကၠသိုလ္ပါ ။ သူက ဘုန္းႀကီးလူထြက္ အိႏီၵယမွာ ဦး ေက်ာ္ျငိမ္းတီဘီျဖစ္လို ့ေဆးသြား
ကုတုန္းက သူ(ဘုန္ႀကီးဝတ္နဲ ့) နဲ ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းေတြ ေတာ့ စကားေျပာရင္းကိုယ္သန္တဲ့
ဘက္ကိုယ္ဆဲြေျပာႀကေတာ့ ဘုန္းႀကီဦးဆန္းထြန္းက ဘာသာေရးဘက္ဆဲြေျပာ ဦးေက်ာ္
ျငိမ္းကနိုင္ငံေရးဘက္ဆဲြေျပာႀကျပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကနိုင္သြားတယ္လို ့
ဦးဆန္းထြန္းကေရးထားတဲ ့ ဒါေပမဲ ့သူ ့စိတ္ထဲမွာ ဦးေက်ာ္ျငိမ္း“ဟာနိုင္ငံေရးသမား
ဆိုေတာ့နိုင္ငံေရးအေႀကာင္းငါ ့ထက္ပိုသိတာတာဘာထူးဆန္းလို ့လဲ့ အထင္ႀကီး
စရာမရိွဘာဘုူးလို ့ စိတ္ထဲမွာေကာက္ခ်က္ဆဲြလိုက္္ပါတယ္တဲ့။ အဲ ့ဒီလိုနဲ ့
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ျပီး ဘုန္းႀကီးလဲလူဝတ္လဲျပီး ဆရာႀကီးဆန္းထြန္း-မန္းတကၠသိုလ္
ဆို ျပီးျဖစ္လာခဲ့တာ တေန ့ႀကေတာ့ ရန္ကုန္ ဗဟန္းဘက္မွာ ကုန္ကားေတြနဲ ့စာအုပ္
ေတြတိုက္လာတာေတြ ့လို ့ဘယ္ကစာႀကည့္တိုက္ေရႊ ့တာလဲလို ့ေမးမိပါတယ္တဲ ့
အဲ့ဒီေတာ့ေဒသခံေတြက ေျပာလိုက္ပါတယ္တယ္ အဲ့ဒါစာႀကည့္တိုက္ေရႊ ့တာမဟုတ္
ပါဘူး ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအိမ္ေျပာင္းလာတာပါ လို ့ေျပာလိုက္ေတာ့ ဆရာႀကီး မန္းတကၠသိုလ္
ဆန္းထြန္းက အခုလို ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကို မွတ္ခ်လိုက္္ပါတယ္တဲ ့ ေအာ္ဆင္ဆိုတာဒါပါလား
တဲ ့။
ဒီလိုလူမ်ိဳးရဲ့ တပည့္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အေဖျပန္ေျပာျပတဲ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းဆိုတဲ့လူနဲ ့
အျပင္ကစာအုပ္ေတြထဲမွာေရးထားတဲ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအေႀကာင္းေတြမတူတာကို ေတြ ့ရေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္ သားအရင္းျဖစ္တဲ့ ကိုဘိုဘို ေက်ာ္
ျငိမ္း မခံခ်င္ျဖစ္တာမထူးဆန္းပါဘူး။ ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက နဲနဲ
သည္းည္းခံေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကို မုန္းတဲ့လူေတြ မႀကိဳက္တဲ့လူေတြ အျပစ္တင္
တဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးရိွသလို ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကို ေလးစားတဲ့လူေတြ ႀကည္ညိုတဲ့လူေတြ
အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ ဥပမာ-ဦးနုက လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ ့
ဗမာျပည္ကို ျပန္လာတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကိုေက်ာ္ျငိမ္း က်ဳတ္မွားသြားတယ္။ က်ဳတ္ကေတာ့
ဘာသာေရးဘဲလုပ္ေတာ့မယ္ နိုင္ငံေရးကိုခင္ဗ်ားဘဲဦးေဆာင္ေပးပါလို ့ေျပာခဲ့တယ္။
သခင္စိုးကလဲေထာင္ထဲကထြက္လာေတာ့ ကိုေက်ာ္ျငိမ္းေရ က်ဳတ္တို ့မွားသြားတယ္
ခင္ဗ်ားက တိုင္းျပည္ကိုတကယ္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေနတာ က်ဳတ္တို ့က ေတာခိုျပီး
တိုင္းျပည္ကိုပ်က္ေအာင္လုပ္ခဲ့ႀကတာလို ့ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ
သူတို ့ကအေလးစားခံရတဲ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းပါ။ ဒါဆိုရင္ေႀကနပ္ပါေတာ့ ကိုဘိုဘို။
ဒါေတြဟုတ္မဟုတ္သိခ်င္ရင္ ဦးသုေဝကိုေမးႀကည့္လို ့ရပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ထပ္ျပီးဘယ္သူနဲ ့မွ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအေႀကာင္းမျငင္းခုန္ပါနဲ့ေနတာ့။
ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့စာအုပ္ထဲမွာမပါတဲ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းအေႀကာင္းေတြအမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္.။
တခုေတာ့ႀကံဳတုန္းေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။
စစ္ကိုင္းရြာသစ္ႀကီးတိုင္းရင္းသားဖြံ ့ျဖိဳးေရးသိပၸံကိုတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့သူဟာ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းပါ
တရုတ္ျပည္ကိုတစ္လ ခ်စ္ႀကည္ေရးခရီးအသြားေလဆိပ္မွာ ျမန္မာတိုင္ရင္းသားေတြအမ်ား
ႀကီး တရုတ္ျပည္ေလဆိပ္မွာလာႀကိဳေတာ့အံ့အားသင့္သြားႀကပါတယ္.။ဒါနဲ ့ေမးလိုက္ေတာ့
အဲ့ဒါ တရုတ္တိုင္ရင္းသားေတြပါလို ့ေျပာပါတယ္တဲ့ ။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းက ကၽြန္ေတာ့္အေဖအပါ
အဝင္ သုူ ုရဲ့ လူေတြကို ေျပာတာက တရုတ္ကေတာ့ တို ့တိုင္းရင္းသားေတြကို သူတို ့တိုင္း
ရင္းသားေတြ လုပ္ကုန္ျပီ လူမ်ိဳးေတာ့အေပ်ာက္မခံနိုင္ဘူး ဒို ့တိုင္းရင္းသားေတြ လူမ်ိဳး
မေပ်ာက္ေအာင္ထိန္းသိမ္းဖို ့တခုခုလုပ္မွျဖစ္မယ္လို ့ေျပာျပီး ျမန္မာျပည္ျပန္အေရာက္မွာ
စစ္ကိုင္းရြာသစ္ႀကီးကတိုင္းရင္းသားဖံြ ့ျဖိဳးေရးသိပၸံကိုတည္ေထာင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဖြင့္ပဲြ
ကေတာ့ ဦးေနဝင္၆၂အာဏာသိမ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွ ဖြင့္ပဲြလုပ္ျဖစ္လို ့တခ်ိဳ ့ကဦးေနဝင္းက
လုပ္ခဲ့သလိုလိုထင္ေနႀကတာပါ(တခ်ိဳ ့တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကို မဟာ
ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒက်င့္သုံးသူဆိုျပီးသူမ်ားေျပာသံႀကားနဲ ့ေျပာေနတဲ့အသံေတြႀကားဘူးလို ့
ေရးလိုက္တာပါ.။
ကခ်င္ျပည္နယ္ရြာ(၃)ရြာကိစၥဆိုရင္ တရုတ္က ကခ်င္ျပည္နယ္က ရြာ(၃) ရြာနဲ ့အခု ရွမ္းျပည္
နယ္ထဲက ကိုးကန္ ့နယ္နဲ ့လဲဖို ့ေျပာခဲ့တာ ဦးနု ဦေနဝင္း ဦးဘေဆြတို ့ကေပးဖို ့သေဘာတူ
ခဲ့ျပီး ဦးေက်ာ္ျငိမ္းတေယာက္ဘဲမေပးနိုင္ဘူး ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲမွာ လူထုဆႏၵခံယူပဲြ
လုပ္ျုပီးမွာ ကခ်င္လူထုသေဘာထားအတိုင္းျဖစ္ေစရမယ္လို ့ေျပာခဲ့တာပါ။
တရုတ္ျပည္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြပါ။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ ့အဖဲြ ့တရုတ္ျပည္္မေရာက္ခင္ ဦးနု ဦးေနဝင္း
ဦးဘေဆြတို ့ကအရင္ေရာက္ခဲ့ႀကျပီးစစ္အင္အားျပခ်ိမ္းေျခာက္လို ့ေႀကာက္ျပီးကတိေပးခဲ့
ႀကတာလို ့ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကသုံးသပ္တယ္လို ့အေဖကေျပာပါတယ္.။ အဲ့ဒီတုန္းကကၽြန္ေတာ့္
အေဖလဲဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲံ့အဖဲြ ့ထဲမွာပါပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ့အဖဲြ ့ကိုလည္းတရုတ္က စစ္အင္အားျပ
ခ်ိန္းေျခာက္ခဲ့ေပမဲ့မေႀကာက္ခဲ့ႀကပါဘူး။ အဲ့ဒီတုန္းက ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ ့အဖဲြ ့ကို တရုတ္က ေရငုတ္
သေဘၤာေရာ ခရူဇာစစ္သေဘၤာေတြပါထုတ္ျပျုပီးစီးခိုင္းလို ့အမွတ္တရရိုက္ခဲ့တဲ့ဓါတ္ပုံေတြ ကၽြန္ေတာ္
ငယ္ငယ္က အေဖျပလို ့ႀကည့္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ အခုေတာ့အေဖ ့ကို စင္ျပိဳင္အစိုးရကိစၥနဲ ့လာဖမ္းတုန္း
တအိ္္မ္လုံးေမႊသြားလို ့ရိွေသးလားေတာ့မသိဘူး။
ဒီျငိမ္းအဖဲြ ့ဖဲြ ့ျပီး ဒီျငိမ္းနွစ္ပတ္လည္စာေစာင္မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ရြာ(၃)ရြာကိစၥကို ဦးနု
က ရွင္းျပခဲ့ေတာ့မွာ့ ေအာ္ဒါေႀကာင့္ကိုးလို ့သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္က
ရြာ(၃) ရြာကိစၥ ကို အစပထမပိုင္းက ကၽြန္ေနာ္သိထားတာက ကခ်င္ျပည္နယ္က ရြာေတြကုိ
တရုတ္က မတရားအနိုင္က်င့္ယူသြားတယ္လို ့ယူဆျပီး ေႀကာက္ျပီးေပးလိုက္တယ္လို ့
ယူဆခဲ့ရတဲ ့ဦးနု ဦးေနဝင္း ဦးဘေဆြတို ့ကို ေတာ္ေတာ္အခ်ဥ္ေပါက္သြားပါတယ္။
ုဦးေက်ာ္ျငိမ္းကိုေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလးစားသြားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ (၃)ေယာက္(၁)ေယာက္
ျဖစ္ေနလို ့ဆႏၵခံယူပဲြလုပ္တဲ့အဆင့္အထိမေရာက္ဘူးလို ့ထင္ပါတယ္။ ေပးလိုက္ႀက
တယ္ေလ။
ဒါေပမဲ့ ဦးနုက ဒီျငိမ္းနွစ္ပတ္လည္စာေစာင္မွာရွင္းျပတာက တရုတ္ကေတာင္းတဲ့
ကခ်င္ျပည္နယ္ ရြာ(၃) ရြာရိွတဲ့ ေဒသဟာ တရုတ္ျပည္ဝန္ႀကီူးခ်ဳပ္ ခ်ဴအင္လိုင္ရဲ့
ေမြးဖြားရာေဒသျဖစ္လို ့ သူတို ့ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲံဇာတိေမြးရပ္ေျမဟာ ျမန္မာျပည္ထဲ
မွာလို ့ေျပာရင္ရွက္စရာႀကီးျဖစ္ေနလို ့ အဲ့ဒီေဒသထက္ပိုျပီးေျမေနရာအမ်ားႀကီး
ပိုႀကီးတဲ့ကိုးကန္ ့ေဒသကို ျမန္မာျပည္ကို ေပးျပီး ကခ်င္ျပည္နယ္က ဖီေမာ္ ကန္လန္
ကန္ဖန္ (နာမည္အႀကမ္းဖ်င္း) ရြာ(၃)ရြာကိုေတာင္းတာျဖစ္တဲ့အေႀကာင္းရွင္းျပလို ့
ေအာ္ဒါဆိုရင္လဲေပးမယ္ဆိုရင္ေပးလို ့ျဖစ္တာပါဘဲ- ကခ်င္ျပည္နယ္က ရြာ(၃)ရြာ
ေပးလိုက္ရေပမဲ ့ ကိုးကန္ ့နယ္ကိုျပန္ရတယ္(ဒါေႀကာင့္ ကိုးကန္ ့ဟာျမန္မာတိုင္း
ရင္းသားစာရင္းဝင္ျဖစ္လာတာပါ) ရွမ္းျပည္္နယ္ မွာထိတ္တျခမ္းကၽြန္းျဖစ္ေနတာ
တဆက္တည္းျဖစ္သြားပါတယ္။ ့အျမတ္က တရုတ္ ျမန္မာခ်စ္ႀကည္ေရးပါဘဲ။
အခုအသက္ထင္ရွားရိွေနတဲ့ဘဘဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကို ေမးႀကည့္ရင္သိနိုင္ပါတယ္။
ဘဘဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဆိုလို ့-သူကိုယ္တိုင္ေရးကိုယ္ေရးအထုတ္ပတိၱထဲမွာ
မပါတဲ့ သူ ့ရဲ့အေရးပါ တဲ့ဗမာလြတ္လပ္ေရးအခန္းကိုဒီမွာ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
ဒါေတြကိုေျပာျပခဲ့တာက ကိုဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းရဲံအေဖ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းပါဘဲ.။
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကကြန္ုျမဴနစ္ဆိုရင္အေသမုန္းတယ္ ကြန္ျမဴနစ္ ဗိိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကိုသူမုန္း
တယ္လို ့ထင္တယ္. ဒါေပမဲ ့(ဗိုလ္ခ်ဳပ္)ေက်ာ္ေဇာဆိုတဲ့လူ ကိုသူမမုန္းဘူး -သူက မူအရ
တိုက္တာ-အဲ့ဒါက ဖဆပလေခတ္ကေခါင္းေဆာင္ေတြ ရဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ဘဲ.
ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလုံး ကိုဘုိဘုိတို ့ကိုေအာင္မိုးဝင္းတို ့ ကိုသန္းဝင္းတို ့
ကိုဝင္းတင့္ထြန္းတို ့အတုယူႀကရေအာင္ပါ။
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာအေႀကာင္းက -
ဗမာျပည္ကိုလြတ္္လပ္ေရးေပးဖို ့အဂၤလိပ္နဲ့ေဆြးေနြးေတာ ့
အဂၤလိပ္က ညစ္တြန္းတြန္းျပီးေျပာပါတယ္တဲ့မင္းတို ့နိုင္ငံမွာ
နိုင္ငံေရးသမားေကာင္းေတြ ရိွတယ္ဆိုတာငါတို ့လက္ခံပါတယ္တဲ ့
ဒါေပမဲ ့လြတ္လပ္ေရးရရင္ ကိုယ္နိုင္ငံကို ကိုယ္ကာကြယ္ဖို ့အတြက္
စစ္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရိွဖို ့လိုတယ္ ။ တကယ္ေတာ္တဲ့စစ္ေခါင္း
ေဆာင္ရိွမွျဖစ္မယ္လို ့ေျပာလို ့ ဗမာစစ္တပ္ကိုယ္စား ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေက်ာ္ေဇာက အဂၤလန္ကိုသြားခဲ့တယ္လို ့ကၽြန္ေတာ့္အေဖကို ဦး
ေက်ာ္ျငိမ္းကေျပာျပခဲ့ပါတယ္တဲ့။ နိဂုံးခ််ဳပ္ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းဆက္
ေျပာတာကအဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေျပာတယ္တဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ
ဒီေလာက္ေတာ္တဲ့စစ္ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ရိွလိမ္ ့မယ္္လို ့သူတို ့
လုံးဝမေမ်ွ်ာ္လင့္ထားဘူးဆိုျပီး အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုယ္တိုင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကို အရမ္းကိုူေလးစားသြားႀကတယ္လို ့ေျပာပါတယ္။
အဲ့ဒီလို ဦးေက်ာ္ျငိမ္းေျပာျပလို ့ကၽြန္ေတာ့္အေဖက အရမ္းကိုေလးစားေနတဲ့
ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကို အေဖက စမ္းေခ်ာင္းက သူ ့အကိုရဲ့ ဘုးရားကိုးဆူပဲြ
မွာမိတ္ဆက္ေပးလို ့သိရပါတယ္တဲ့။ဘယ္လိုမိတ္ဆက္ေပးလဲဆိုေတာ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒါကၽြန္ေတာ့္ညီပါ တရားရုံးခ်ဳပ္ေရွ ့ေနပါ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္မွာ အိမ္ငါွးတင္ထားတာဆင္းမေပးတဲ့ကိစၥကို သူလုပ္ေပးလိမ့္မယ္လို ့
ေျပာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက အသံတိုးတိုးေလးနဲ ့ျပန္ေျပာခဲ့တာကေတာ့
သူတို ့ေနစရာမရိွလို ့ေန တာ ေနပါေစတဲ့ေလ။
အေဖက သူ ့မ်က္စိရိွလို ့သာျမင္ရတယ္ နားရိွလို ့သာႀကားရတယ္ သူသိပ္ေလးစားတဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဆိုတာ စကားေျပာရင္ေတာင္တိုးလြန္းလို ့မနည္းနားေထာင္ယူရတဲ့
တကယ့္လူေအး လူရိုးလူေကာင္းႀကီးပါလားတဲ့။
ကဲ ကၽြန္ေတာ္လဲေရးခ်င္တာေတြေရးျပီးပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အသက္က (၄၃)ဆိုေတာ့
ကိုဘိုဘိုတို ့ကိုေအာင္မိုးဝင္းတို ့ကိုသန္းဝင္းတို ့ ကိုဝင္းတင့္ထြန္းတို ့ ကို -ကို တပ္ျပီး
ေခၚတာ မေလးစားသလိုျဖစ္ရင္ ေစာ္ကားသလိုျဖစ္ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
စိတ္ဆိုးလို ့ဆဲရင္လဲခံပါ ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေႀကာင္းသိခ်င္ရင္ေတာ့
ကိုေအာင္မိုးဝင္းက- ကိုသက္လင္း(ရဲရင့္သက္ဇဲြ)ကိုေမးႀကည့္နိုင္ပါတယ္
ကိုဘုိုဘိုက-ေမးစရာမလိုဘူးထင္ပါတယ္-ကိုဘိုတို ့အိမ္တြင္းေရးေတြ အျပင္လူ
မွမသိနိုင္တာ။မခ်ိုနဲ ့ ဦးသုေဝကို ေမးလို ့ရနိုင္ပါတယ္
ကိုသန္းဝင္းတို ့ကိုဝင္းတင့္ထြန္းတို ့ကေတာ့
ဂ်ပန္က ကိုဘုန္းျမင့္ထြန္း(ABFSU-JP) နဲ ့ကိုရဲျငိမ္းအလင္းအိ္မ္
တို ့ကိုေမးႀကည့္နိုင္ပါတယ္။အေမရီးကားမွာဆိုရင္ေတာ့
ဖို ့ဝိန္းမွာေနတဲ့ ကိုဘုန္းေက်ာ္ (သူ ့အေဖက
ပုေလာအန္အယ္ဒီအမတ္-ဦးႀကည္ေရႊ) ေအဘီမွာ တပ္ခဲြ မႉးလုပ္ျပီးမွ
အေမရိကားေရာက္တာ အခုအေမရီးကားမွာ ေရာက္တာႀကာျပီ
ေအဘီက ကိုသံခဲတို ့သူ ့ကိုေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။သူနဲ ့က
ငယ္သူငယ္ခ်င္းပါ။
ေနာက္ဆုံးကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လူတိုင္း ကိုယ့္အျမင့္နဲ့ကိုယ္မွန္ႀကပါတယ္။
နိုင္ငံေရးအျမင္မတူတာနဲ ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးတိုုက္ခိုက္တာ တျခားစီျဖစ္တယ္ဆိုတာကို
သတိထားေစခ်င္ပါတယ္.။ ဘုရားကေဟာထားပါတယ္ သတိဆိုတာ အပိုမရိွ
လိုတာဘဲရိွပါတယ္တဲ့။..
ဖဆပလေခတ္လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြဝင္တဲ့ေခတ္ကလို ဒီမိုကေရစီအတြက္
ကိုယ္ပိုင္ခံစားခ်က္ကေလးေတြကိုေဘးအသာခ်ျပီးစုစုစည္းစည္းနဲ ့ဒီမို
ကေရစီပန္းတိုင္ဆိကိုခ်ီတက္ႀကရေအာင္ပါ။
ေလးစားစြာျဖင့္-
ဘုန္းလိႈင္
From Aung Moe Win
Subject ကလိမ္ကက်စ္ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း
Date Tuesday, December 14, 2010, 5:49 PM
ႀကံဳတံုးေလး ပံုၿပင္ေလးတပုဒ္ဝင္ေၿပာမလားလို႔ စိတ္ကူးမိတယ္ ကိုသန္းဝင္းေရ
က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္း ေဆးေက်ာင္းသားေတြေၿပာၿပတဲ့အၿဖစ္အပ်က္တခုပါ။
တေန႔ေတာ့ သူတို႔တေတြ၊ အရူးေဆးရံုကို အလည္ေရာက္သြားႀကတယ္။
အေပါက္ဝမွာ သူတို႔ကို ႀကိဳေနတဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္က
“ ကဲ--ကဲ လာႀက မင္းတို႔ိကို ငါရွင္းၿပမလို႔ ေစာင့္ေနတာ” ဆိုၿပီး ဦးေဆာင္ေခၚသြားတယ္။ ဒီေနရာက ယဥ္ယဥ္ေလးရူးတဲ့သူေတြကိုထားတဲ့ေနရာ၊ ဒီေနရာကေတာ့ အလြန္ဆိုးတဲ့အရူးေတြကိုထားတဲ့ေနရာ၊ ေဟာေဟာ ႀကည့္ အဲ့ဒီေကာင္ အသံကုန္ညွစ္ေအာ္ေတာ့မယ္--- ဘာညာေပါ့။ ေဆးေက်ာင္းသားေတြကလည္း အဲ့ဒီ ဆရာဝန္ ေၿပာသမွ်လိုက္မွတ္တာေပါ့။ အခန္းတခုကုိလည္း ခ်ိဳးဝင္လိုက္ေရာ၊ ဆရာဝန္ေတြ အနားယူေနတဲ့ အခန္းတခန္းကိုၿဖတ္လိုက္ႀကတယ္။
အဲ့ဒီထဲက ဆရာဝန္ေတြက လူအုပ္ကို အံ့အားတသင့္ႀကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့တံခါးကို အေၿပးဖြင့္လိုက္ၿပီး “ ဟာ ဒီ အရူးနဲ႔ေတာ့ ဒုကၡပဲ။ ဘယ္သူ႔ ဂ်ဴတီကုတ္ကို ခိုးၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို လိမ္ေနသလဲမသိပါဘူး” လို႔ ေအာ္ေၿပာတယ္။
ဦးေဆာင္ရွင္းၿပေနတဲ့ ဆရာဝန္လူလိမ္ အရူးက ေက်ာင္းသားေတြကို တိုးတိုးေလးေၿပာတယ္။
“ အဲ့ဒီေကာင္ေတြကဗ်ာ။ သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔ နပိုလီယံ လို႔ ေၿပာေနႀကတယ္။ တကယ္ေတာ့ နပိုလီယံအစစ္က က်ဳပ္ဗ်။ က်ဳပ္” ဆိုၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာ ကို လက္ညွိဳးနဲ႔အႀကိ္မ္ႀကိမ္ထိုးၿပ တဟားဟားရီၿပီးထြက္ေၿပးသြားေတာ့တယ္။ လက္စသတ္ေတာ့ နပိုလီယံအစစ္လို႔ေၿပာေနတဲ့သူက အရူးၿဖစ္ေနတာကိုး၊
အင္းမ္ ခင္ဗ်ားေၿပာတဲ့ ခ်င္းမိုင္ထမင္းဆိုင္က ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလည္း နပိုလီယံအစစ္အႀကီးမ်ားၿဖစ္ေနမလားဗ်ာ။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ဗ်ာ ေမာ္ဒန္ရြာတရြာတည္မယ္ဆိုရင္၊ ဘုန္းႀကီး၊ စံုးမ၊ အရူး
ဆိုတဲ့အရာ သံုးခုမရိွမၿဖစ္လိုတယ္ဗ်။ စိတ္ဝင္စားစရာအေကာင္းဆံုးကေတာ့
ငပိေရခ်ိဳႀကိဳရင္းစဥ္းစားေနတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ တခုပဲဗ်ိဳ႕။
သန္းေရႊက ေသြးတိုးရိွေတာ့ အဲ့ဒီဗ်ဴဟာက အလုပ္ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္
--- On Tue, 12/14/10, Than Win
From Than Win
Subject [SYCB] ကလိမ္ကက်စ္ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း
တခ်ိဳ႕လူေတြ က ဖိုင္ဖြင့္မရဘူးဆိုပါတယ္။
က်ေနာ့ဘေလာက္ကိုသြားလိုက္ပါ။ကလိမ္ကက်စ္ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း
အေႀကာင္းေရးထားပါတယ္။
http://yakathathanwin.blogspot.com/
အခုလို စာျပန္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား
ကိုဘိုဘိုစာကိုကၽြန္ေတာ္ထပ္ျပီးေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ပါမယ္ခင္ဗ်ား
စာမဖတ္ႀကဖူးဆိုတာက ကၽြန္ေတာ့္ပတ္ဝန္းက်င္နဲ ့ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအရေျပာမိတာပါ. ကိုေအာင္မိုးဝင္းနဲ ့ကိုသန္း
ဝင္းတို ့ေျပာျပလို ့ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆ ကအကန္ ့အသတ္အတိုင္းအတာ
တခုအထိဘဲမွန္တာကိုနားလည္လာပါတယ္. စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ ့ရွင္းျပေပးႀကတဲ့
အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား.
ေလးစားစြာျဖင့္
ဘုန္းလိႈင္
News & Articles on Burma-Saturday, 18 December, 2010
News & Articles on Burma
Saturday, 18 December, 2010
-------------------------------------------------
The Lady: Aung San Suu Kyi's Fight for Freedom
Suu Kyi Rules Out Replacing NLD Leadership
Than Shwe Vows to Build Strong, Modern Military
Inside KNLA Brigade 5 with the Free Burma Rangers
Former First Lady Laura Bush speaks by phone with Suu Kyi
Myanmar's Links With Pyongyang Stir Nuclear Fears
Weekly Business Roundup (December 18, 2010)
----------------------------------------------------
Time Online
The Lady: Aung San Suu Kyi's Fight for Freedom
By Andrew Marshall / Bangkok Monday, Dec. 27, 2010
On Nov. 13, Burmese democracy icon Aung San Suu Kyi walked free from seven years of house arrest in Rangoon. She called her son Kim Aris. She greeted supporters outside her lakeside home. Then she got on a plane to Bangkok where, on a stage erected in a parking lot on the city's outskirts, she appeared in a film made by a bearded Frenchman called Luc Something.
That's what some of the 2,000 Thai extras on the set of Luc Besson's latest movie seem to think, and their confusion is forgivable. Since filming of his biopic The Lady began in Thailand in mid-October, everyone from Besson to best boy has been perplexed by how often art has imitated life — and vice versa. (See a Q&A with Luc Besson.)
Take Malaysian-born actress Michelle Yeoh, the former Bond girl who plays Suu Kyi. Yeoh not only strongly resembles the lissome Nobel laureate, but also occupies the part so convincingly that Besson calls it "perfect for her." "From the moment I saw this actress," says Thein Win, a Burmese actor playing a member of Suu Kyi's National League for Democracy (NLD), "I thought, 'She is Daw [Aunt] Suu.'"
Movie magic and reality merged again when the junta finally allowed Suu Kyi to walk free. Besson had just re-created her release from a previous spell of house arrest, when she steps out of her Rangoon home to cheers from a crowd of supporters. Two days later, Besson and his cast sat in Yeoh's Bangkok hotel suite to watch a near identical scene — this one for real — play out on TV. "It was surreal," says Besson. Also in the room was Aris, chatting on the phone to his mother: "I'm here with Michelle. Yes, the woman playing you." Then the champagne started flowing. "It was so sweet," says Yeoh. "We were all very privileged to share that moment with him." (Read a Q&A with Yeoh.)
Both celebrated and scorned for his popular success, Besson has in recent years produced more films than he has directed. Then Yeoh showed him a screenplay about Suu Kyi, sent to her by British writer Rebecca Frayn. "The more I read, the more I wanted to direct it myself," says Besson. "Her life story is amazing. It's almost Shakespearean."
After studying at Oxford University, Suu Kyi married academic Michael Aris and raised their two sons in England. She returned to Burma in 1988 to nurse her ailing mother and was swept up in the democracy protests, becoming the symbol of the Burmese people's struggle against military rule. She later spent years in prison or under house arrest. When Aris was dying of cancer in 1999, the junta denied him entry to Burma to see his wife for the last time, while Suu Kyi refused to leave for fear she couldn't return. "She has to be an icon ... And she has to be a wife and mother," says Besson. "That's what makes her character so interesting and rich to film." (See pictures: "Freedom for Burma's Aung San Suu Kyi.")
The Lady's Thailand scenes have to be shot discreetly, mainly, it seems, to mollify the Thai government, which is forging closer relations with Burma's generals. To avoid offending the authorities, who would possibly order the shoot shut down, scripts carry a deliberately insipid working title (Dans la Lumière) that gives no clue to their content. Cast and crew have signed confidentiality agreements. And TIME is the only publication allowed on the set.
If secrecy is one obsession, authenticity is another. The sets — Suu Kyi's dilapidated house, her cell in Rangoon's Insein jail — are the results of meticulous research; many of the cast are from Burma. The realism often overwhelms exiled actor Thein Win, who not only plays an NLD member but is one. He attended party meetings with Suu Kyi before fleeing Burma in 1991. And he wept real tears during the scene in which Yeoh as Suu Kyi bids farewell to her sons before her incarceration. "It was heartbreaking to watch," Thein Win says. (See the Top 10 movies of 2010.)
Later, during a break in filming, Yeoh would fly to Rangoon to meet with Suu Kyi. "It was like visiting a family friend," Yeoh says. "She held my hand. I was mesmerized." One of Besson's motivations for making The Lady was to publicize Suu Kyi's plight. With her release, "She doesn't need us for now," he jokes. But he hopes his film will remind audiences that "real democracy" is still a long way off. If you live in Burma, it's a safe bet that The Lady won't be showing in a cinema near you.
Read more: http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,2037417,00.html#ixzz18TB4AQ8V
---------------------------------------------
Suu Kyi Rules Out Replacing NLD Leadership
By SAW YAN NAING Saturday, December 18, 2010
Burmese pro-democracy leader Aung San Suu Kyi ruled out a reorganization of her National League for Democracy (NLD) party to replace elderly leaders with younger members, according to a report by Agence France-Presse on Friday.
“We are not going to ask our older leaders to leave because they want to serve as long as they have strength to serve the party and I think that is a good thing to be encouraged,” Suu Kyi was quoted as saying in an AFP interview at the party’s headquarters on Friday.
Suu Kyi also said that she and other NLD senior leaders are not going to reorganize the party’s Central Executive Committee (CEC) by replacing old leaders with youth leaders.
Apart from Suu Kyi, who is 65, many NLD senior leaders are in their 80s and 90s and some are in poor health. Six of the party's CEC members are not well, according to NLD sources. NLD Chairman Aung Shwe is 92, Vice-Chairman Tin Oo is 82 and Secretary U Lwin is 86.
Suu Kyi also plans to meet with Burmese youth activists next week, although no specific date for the meeting has been set.
Myo Yan Naung Thein, a Burmese activist and member of the 88 Generation Student group who will be among those attending the meeting, said that he will report to Suu Kyi about the role of young activists, including NLD youth members.
He said that young Burmese activists, including NLD youth members, should be entrusted with more duties and should also be given a chance to participate in the decision-making process alongside more experienced leaders.
“In fact, since we are in our 40s, we should be in executive roles. We should be decision makers and the elder leaders should be our advisors,” he said, speaking to The Irrawaddy on Saturday.
Some young activists aren't very clear about their role because they haven't been assigned any specific tasks or given any formal positions by their leaders, he added.
Yar Zar, an NLD youth member, said he also hoped to see a younger generation of activists playing a more prominent role in Burmese politics, but agreed with Suu Kyi that older leaders still have important contributions to make.
“I agree with her because the NLD's senior leaders have shown their strong commitment to the party despite the many difficulties they have faced over the past 20 years,” he said.
“But I think these leaders should join hands with us and guide us. They should allow younger members to join with them because we now need strength for change,” said Yar Zar.
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=20345
-------------------------------------------------
Than Shwe Vows to Build Strong, Modern Military
By WAI MOE Saturday, December 18, 2010
Snr-Gen Than Shwe, the head of Burma's ruling junta, told cadets at an elite military academy on Friday that the country could defeat its enemies by exploiting their weaknesses and developing a strong, modern armed forces, according to the state-run New Light of Myanmar.
“The aim of the Tatmadaw is the building of a strong and capable modern patriotic Tatmadaw,” said Than Shwe, referring to the Burmese armed forces.
Speaking to graduates of the 13th intake of the Defense Services Technological Academy in Maymyo, he also said that some countries were developing weapons of mass destruction, but this did not necessarily give them an overwhelming advantage in warfare.
“In today’s world, efforts are being made to utilize new and powerful weapons of mass destruction to achieve land, sea and air supremacy as well as dominance in space and to exploit it in warfare,” he said.
However, he added, there was no need to worry about such advanced arms because “strong points are always accompanied by weakness and shortcoming.”
In his speech—the second he has made in Maymyo in the past week—he emphasized the word “we” to show the importance of solidarity within the armed forces.
He did not specify who Burma's “enemies” are, but his mention of weapons of mass destruction suggests that he had an external threat in mind, rather than one of the many ethnic armies in the country that have been fighting for greater autonomy for decades.
Burma does not face any immediate threat from its more powerful neighbors, China and India, but the Burmese junta leadership is believed to fear the possibility of an invasion by the US, which has expressed growing concern about rumors the regime is developing nuclear weapons.
Than Shwe has been on a year-end tour along with members of his family and key senior military officials since Dec. 11.
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=20344
---------------------------------------------
Inside KNLA Brigade 5 with the Free Burma Rangers
By ALEX ELLGEE Saturday, December 18, 2010
Saw Plo was returning from working in his paddy fields when a young boy from the village ran up and told him to pack his things quickly. The village leadership had received word the Burmese army was approaching, and with expertise acquired from a lifetime of fleeing, all the residents of Tha Da Der village were soon hiding in the jungle.
Throughout the night Saw Plo saw smoke rise over the horizon while the sound of mortars echoed through the valley. “I knew our lives were being burned to the ground,” says the wiry middle-aged man. Sure enough, when they finally returned to the village, the remains of their church, school and over thirty-five homes were still smoldering.
Slide Show (View)
“It was one of the best churches in Karen State,” Saw Plo said.
Also burned was any livestock left in the village—part of the military government's brutal “four cuts policy” intended to disconnect the Karen resistance army from the villager’s support base, a policy that has caused thousands to suffer human rights abuses and displacement.
As the smoke and stench of rotting carcasses drifted through the burned down homes, the villagers questioned their ability to move on but ultimately found the strength and resources to rebuild their lives.
“At first we asked ourselves, how can we go back, how can we rebuild our lives again?” said Saw Plo, now sitting in his new home in Tha Da Der, which has returned to a degree of normality. “Then we prayed for the ability to go on and slowly we all lifted ourselves out of misery and found the help and courage to continue.”
The help and courage came not only from their resilience and determination to carry on despite repeated attempts by the military regime to wipe out resistant Karen. It also came from the white bags mounted on villagers’ backs which passed this reporter by as we made our way through the jungle to Tha Da Der.
Following two days of creeping up the Salween River past Burmese and Thai army checkpoints, and an eight-hour trek through the rolling Karen hills, we arrived at the outskirts of Tha Da Der. As the sun set over the paddy fields, men on horses approached us and human-made animal noises were exchanged.
“Welcome to the circus,” said the director of Free Burma Rangers (FBR) as he greeted us. “It is as unpredictable here as it is any where else in Burma.”
The director is better known locally by his Karen name: Tha-U-Wa-A-Pa, meaning “The Father of the White Monkey,” with White Monkey being the name he gave his daughter. Along with his wife, daughter and two other young children, they live and work for half the year in war-torn Karen State.
Having retired from the Special Forces, Tha-U-Wa-A-Pa worked with the Wa until he was warned by the regime that if he ever came back to Burma he would never leave. Despite the threat, he did return in 1996, this time to Rangoon to meet Aung San Suu Kyi following her release from house arrest.
“I was so impressed by her humility, her strength and her love for her people,” he said while sitting around a table in the FBR temporary camp. “She asked me to help her people unify the ethnics and pray—so that is what I did.”
Following the visit with Suu Kyi, Tha-U-Wa-A-Pa was able to organize a meeting between 13 leaders of various ethnic groups who all signed an agreement saying they supported Suu Kyi as the democratic leader of Karen State.
Just as the agreement had been signed, the Burmese army launched an offensive against the Karen National Liberation Army (KNLA), displacing thousands of villagers. Hearing the news he drove down to a spot near Mae Sot where the refugees were flooding over the border into Thailand.
Amid the chaos was Tha-U-Wa-A-Pa's first meeting with Eliya Samson, a KNLA soldier and now the FBR’s chief medic, who helped him distribute medicine.
“Oppression is wrong and I want to do something about it. Shooting and raping young girls is just wrong, children watching their parents being killed point blank is wrong. I just saw the situation in Burma and I wanted to do something,” said Tha-U-Wa-A-Pa. “I had no weapon, little money and no power but I thought if I could help one person then they would be happy and I would be happy.”
Despite his modest ambitions, Tha-U-Wa-A-Pa and Eliya went on to help thousands of villagers as they traveled around Karen State. “We would travel with four or five people, fill our backpacks up with medicine. We were like ants,” he said. “When the medicine had run out, they would come back to the border, stock up, and just go again, and again, sending out reports whenever they could.”
From one initial team of “rangers,” the FBR has expanded over the last 13 years to 53 and the number continues to grow. Tha-U-Wa-A-Pa is more than eager to point out that the main work is done by over 250 local staff members, who risk their lives on a daily basis to help their people in the war-torn ethnic areas.
“Without the help of FBR we would still be hiding in the jungle, or maybe we would have given up our homeland for life in a Thai refugee camp,” said Saw Plo while looking over the ashes of his old house.
“They gave us supplies, a school and the hope to carry on.”
Around the temporary FBR camp at the foot of Tha Da Der, the mood was high. Medics joked near bamboo groves as they organized and distributed medicine from the white bags recently brought in preparation for a two-month relief mission.
Tha Da Der is the first destination after a two-month, multi-ethnic training course deep inside Karen State for 10 new teams and seven existing teams. The extremely diverse group includes teams from the Kachin, Karen, Karenni, Lahu, Mon and Pa-O ethnic groups.
One team had traveled all the way from Nagaland to attend the training.
Sitting in the “Naga camp,” made up of a couple of hammocks and a dying fire and based on the fringes of paddy fields, their team leader explained what motivated him to travel so far.
“It took us over a month to get here, sometimes traveling in dangerous conditions and always facing difficulties with Burmese immigration,” he said, adding that he wishes to remain anonymous so his team can travel safely back across Burma.
“We came here to learn many skills so we can go back and help our people who are suffering as a result of terrible education and health services in the rural areas,” he said.
The rangers are all handpicked by leaders in their communities and represent the next generation of ethnic leadership. Sunshine, a Karenni medic, said one of the best things about the training was the closeness he got from working alongside other medics.
“We learned more about each other's issues and will be able to work closely in the future with respect and understanding that we might have otherwise not had,” he said. “This is important for the future of the ethnic populations.”
The next day, automatic gunfire and the explosion of a grenade launcher awoke the valley, a reminder that the war and the KNLA front line outposts, which watch over every move of the Burmese army, are close by.
A group of KNLA soldiers had come across a patrol of government troops. When they spotted the KNLA soldiers, the Burmese army fired but hit no one.
“It’s not a big deal for us and the villagers,” KNLA Brigade 5 commander Gen Baw Kyaw told The Irrawaddy. “For the villagers, its like a motorbike crash in Chiang Mai—we hear it all the time.”
Since the offensive in July on Tha Da Der, Baw Kyaw says there has been little fighting. When this reporter followed a KNLA company to the front line for a recon on a Burmese army camp, it was clear the number of soldiers stationed there had dropped significantly— before there were around 200, now there are a maximum of 40.
“Many of the government soldiers had been taken away to the cities for election security,” said Baw Kyaw while overlooking the Burma army camp. “We don’t know when they’ll be back but I am sure they will.”
Reports have recently circulated that the Burmese regime has been working alongside the Sri Lankan government to create a plan to successfully wipe out the KNLA. Baw Kyaw reported that the Burmese army has been clearing helipads in KNLA Brigade 5 territory, but said, “We are worried, but not massively. We have a plan for everything and when they come, we will be ready and will shoot them down.”
Despite the ongoing war and lurking dangers, the FBR has created a pocket of happiness for the many people who have flocked from villages in the surrounding areas to see them. In a patch of shade on a paddy field, the “Good Life Club” begins.
The club is a side project created by Tha-U-Wa-A-Pa’s wife to bring a day of happiness to children from across Karen State who have gone through traumatic experiences.
A gunshot signaled the beginning of the “Run for Relief,” an international charity event which the rangers organized for the children here. Afterward, rangers from all the ethnic teams took turns organizing games and performances. The smiles on the children's faces remained wide throughout the day.
On the paddy field next door, a temporary clinic was set up to treat any villagers who turned up. The clinic was separated into three sections using tarp and sheets: a surgery department, a general treatment area and a pregnancy care section. From early morning until the afternoon, a steady of flow of villagers came to visit the medics.
“It's a blessing FBR have come to us,” said one mother of three children as she left the clinic. “I had a tooth removed and my children had a fun day, which is good for them.”
On return to the camp, sobering reports came through from KNLA Brigade 6 via satellite link. Fighting between the Burma army and a new KNLA / Democratic Karen Buddhist Army (DKBA) coalition had led to an increase in the number of displaced people fleeing from incoming government troop mortar fire.
Golden Love, the KNLA Brigade 6 FBR team leader, sent in a report that said they are constantly trying to move the villagers to safety, but he does not want them to lose their crops.
“We know that they trust and depend on us,” he said in the report, explaining they are afraid that if they stay, the Burmese will take them as porters or kill them. “It is a difficult situation for us to make a decision. We are thinking about their future. They did not finish their crops at all, so how will they go on next year unless they have rice?”
Along with the report, the team attached photos from the last 24 hours showing villagers fleeing fighting and hiding in the jungle. Every FBR team has a cameraman, which is part of the organization's mission to document human rights abuses and send them out to the world.
Commenting on this, Baw Kyaw said, “FBR has brought technology to the Karen people and enabled us to tell the world what is going on.”
“If they hadn’t come, we would have faced so many more human rights abuses,” he said.
Despite the hope many of the Karen people have placed in FBR’s operations, Tha-U-Wa-A-Pa remains humble.
“We’re just tiny,” he said. “We’re really more of a disorganization. We’re just an organization out of necessity.”
Despite his humility, FBR supplied medicine to over 100,000 patients last year and it’s clear FBR is more than just an aid distributor; the rangers are laying down the foundations for inter-ethnic cooperation, which has already begun to build “the tower,” which represents a new Burma in Tha-U-Wa-A-Pa’s “vision for Burma.” In it, the ethnic groups will continue to survive and build up education, health and political structures until the dictator’s fall.
“When the time comes, and the dictators' fortress has fallen due to its bad foundations, we will stretch out our hands and save them from drowning and welcome them in,” Tha-U-Wa-A-Pa said.
As the sun rose over the paddy fields, the various teams made their way out to their designated areas for their first relief missions. Packs were full and there was laughing aplenty. It was evident they were eager to test out their new skills and help their people.
One Karen medic turned to this reporter.
“We may be few, but we will grow and grow, and do great things for our people,” she said, smiling.
Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=20343
---------------------------------------------
Former First Lady Laura Bush speaks by phone with Suu Kyi
DALLAS : Former U.S. First Lady Laura Bush on Friday spoke by telephone with pro-democracy leader and Nobel Peace Prize winner Aung San Suu Kyi, who was released from home arrest in Myanmar (Burma) last month.
It was the first time that Laura Bush spoke with Suu Kyi, who won the Nobel Peace Prize in 1991 for her non-violent struggle for democracy and human rights. She is sometimes compared with former South African leader Nelson Mandela as an international symbol of heroic and peaceful resistance in the face of oppression.
"I was heartened to hear the strong voice and enthusiasm of such an inspiring champion for human freedom," Laura Bush said after the telephone call. "Daw Suu has been under house arrest off and on for the last 20 years, but she never lost hope or stopped believing in a free Burma."
Laura Bush, whose husband served as U.S. President between January 2001 and January 2009, further said that she looked forward to the day when Suu Kyi and other people of her country can live in freedom.
In 1988, Suu Kyi returned to Myanmar after a period overseas but was quickly put under house arrest in Rangoon as the junta declared a martial law. Two years later, Myanmar held its first general election since 1960. The polls were by far won by Suu Kyi of the now dissolved National League for Democracy (NLD), but the results were ignored by the military junta and has since ruled the country.
Years later, in 1995, Suu Kyi was released from her house arrest in Rangoon although her movements remained restricted. She eventually was placed under house arrest again from September 2000 to May 2002 after she traveled to the city of Mandalay, in defiance of her travel restrictions.
Her release in May 2002 was unconditionally, but just a year later she was arrested after a clash between NLD supporters and a government-backed mob. After several months in prison, in September 2003, Suu Kyi was put under house arrest again.
Ever since, up until last month, she remained under house arrest but briefly appeared in public in September 2007 to greet protesting Buddhist monks. In May 2009, she was charged with breaking detention rules after an American swam to her compound and broke into her house even though he had not been invited by Suu Kyi.
After a trial that was widely condemned by the international community, Suu Kyi was convicted and sentenced in August 2009 to a further 18 months of house arrest. The term of this house arrest expired last month.
Days before Suu Kyi's release last month, Myanmar held its first national elections in 20 years even though foreign journalists were barred from entering the country and thousands of opponents remain imprisoned. As was expected, the military-backed Union Solidarity and Development Party 'won' the election.
--BNO News http://www.newkerala.com/news/world/fullnews-107411.html
-----------------------------------
Myanmar's Links With Pyongyang Stir Nuclear Fears
By JAY SOLOMON
WASHINGTON—The United Nations' nuclear watchdog has written to Myanmar's military government in recent weeks asking to visit sites in the Southeast Asian country allegedly involved in clandestine nuclear activities, according to officials briefed on the correspondence.
The International Atomic Energy Agency's action comes amid rising fears in Washington and Asian capitals that Myanmar's generals have significantly increased their military cooperation with North Korea, possibly on nuclear technologies, as well as on long-range missiles and underground bunkers.
Concerns about North Korea's nuclear activities have heightened in recent weeks, as Pyongyang unveiled to a visiting American scientist thousands of new centrifuge machines used for enriching uranium. The Obama administration worries this machinery could be used by North Korea to produce more atomic weapons, but also could be sold to third countries such as Myanmar for hard currency.
U.S. officials have charged Myanmar, also called Burma, with being a key transshipment point for North Korean arms going to countries such as Iran and Syria. Washington has interdicted a number of North Korean ships and cargo planes in recent years that were allegedly moving missile parts and small arms through Myanmar's waters and airspace.
Suspect Sites
The IAEA's Department of Safeguards, headed by Belgian Herman Nackaerts, wrote the letter to Myanmar's government seeking to visit suspect sites, according to these officials. It follows at least two other letters the IAEA has written to Myanmar in recent months, seeking clarification of its alleged efforts to develop nuclear technologies at sites in the country's north.
"[The IAEA] is now officially asking for a visit," said one of the officials briefed on the letter.
Myanmar is a signatory to the U.N.'s Nuclear Non-Proliferation Treaty and has a limited cooperation agreement with the IAEA focused on developing nuclear science. But the U.N. agency has only limited powers to demand access to Myanmar: the country has no declared nuclear facilities.
If Myanmar doesn't cooperate, it is likely to face more international pressure. The Obama administration has pressed Myanmar's military junta to cooperate with agency inspectors.
Myanmar's mission to the U.N. declined this week to comment on the IAEA request. The government has previously denied that it has any nuclear program or military cooperation with North Korea.
"No activity related to uranium conversion, enrichment, reactor construction or operation has been carried out in the past, is ongoing or is planned for the future," Myanmar state media quoted the country's ambassador to the IAEA, Win Tin, as writing to the agency in June.
In May, a former IAEA safeguards inspector, Robert Kelley, wrote a detailed report arguing that Myanmar was building factories north of its cultural capital, Mandalay, focused on producing nuclear fuel.
His report was based on the testimony of a former Burmese military officer and documents compiled by a dissident group, the Democratic Voice of Burma. Mr. Kelley argued that the photographs and satellite imagery were consistent and indicated that Myanmar was building factories to convert uranium ore into a powder form, known as yellowcake, then into uranium hexafluoride for enrichment, and finally into uranium metal. Uranium metal when fitted onto a warhead and detonated can create the fissile reaction of an atomic weapon.
"Burma is developing uranium processing equipment in secret that could legally be developed in the open if reported to the IAEA," Mr. Kelley said in an interview. "A secret program must only be for weapons."
Leaked U.S. diplomatic cables recently published by the website WikiLeaks document concerns inside successive American administrations about Myanmar's weapons programs and alleged cooperation with North Korea.
The documents recount meetings between U.S. diplomats and Myanmar-based businessmen who detail suspicious shipments they believe were materials being used to build a nuclear reactor. Another cable recounts sightings of roughly 300 North Korean workers who were allegedly building missile installations inside mountains in north-central Myanmar.
"Something is certainly happening; whether that something includes 'nukes' is a very open question which remains a very high priority for Embassy reporting," reads a cable written in November 2009 by the State Department's top diplomat in Yangon.
A number of proliferation experts and former IAEA staff have expressed skepticism about the prospect of Myanmar pursuing nuclear weapons.
They say much of the equipment allegedly being procured by Myanmar could have nonnuclear applications. They also said that testimony provided by Burmese defectors needs to be closely scrutinized, as many have political grudges against the Myanmar government. They note that much of the intelligence provided by Iraqi dissidents concerning Saddam Hussein's suspected weapons programs proved to be wrong.
"North Korea has been trying to sell missiles to Myanmar for some years...but there's no clear evidence of a nuclear program," said Mark Fitzpatrick, a former nonproliferation official in the State Department who is now at London's International Institute for Strategic Studies.
Still, Mr. Fitzpatrick and other proliferation experts are pressing the IAEA to conduct intrusive inspections as a means to clear up the heightened uncertainty surrounding Myanmar's activities. They said that, even if the country isn't pursuing a nuclear program, its alleged pursuit of missile systems and other weapons capabilities could be extremely destabilizing for Asia.
Write to Jay Solomon at jay.solomon@wsj.com
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748703395904576025370005257388.html
---------------------------------------------
Weekly Business Roundup (December 18, 2010)
By WILLIAM BOOT Saturday, December 18, 2010
Opium Poppy Production Rises in Burma
Burma has been accused by the United Nations of dramatically raising cultivation of poppies for opium in 2010.
The area of land in Burma used for growing poppies this year increased 20 percent to over 38,000 hectares, said the UN Office on Drugs and Crime (UNODC).
Poppy cultivation also increased in Thailand and Laos, said the agency.
The overall estimated value of crops this year almost doubled over 2009, from US $119 million to $219 million, said the agency in its annual report.
Poppy cultivation is still well below the record levels of the 1990s, but over the last four years it has been steadily rising, said UNODC director Yury Fedotov.
“While governments have increased their eradication efforts, the potential opium production in 2010 is estimated to have increased by approximately 75 percent when compared to 2009,” Fedotov said this week.
The UN report said poverty, instability and higher prices for processed opium on the world market had all contributed to tempting farmers to resume or start poppy growing, despite official eradication programs.
India, Asean Talks on Investment Stall over Skilled Labor Worry
Negotiations for a broad agreement on investment and freer movement of skilled labor between India and the Association of South East Asian Nations (Asean) have been suspended in dispute.
Government officials in New Delhi accused Asean of being inflexible, reported India’s Business Standard newspaper.
The agreement was meant to supplement a trade deal between the two sides already signed.
Import tariffs on a wide range of goods will be ended or reduced from 2013.
However, some Asean countries refuse to allow skilled Indian professionals such as doctors, nurses, chefs and financial services personnel to freely work across borders.
“Thailand, Indonesia and the Philippines are not ready to give us anything. On the other hand, they want us to give them those flexibilities which we have offered to other countries with which we have negotiated bilateral trade agreements,” the Business Standard quoted a senior Indian Commerce Ministry official as saying this week.
Asean has expressed concern about skilled Indians swamping member countries.
India is one of the world’s top ten exporters of services. The ten Asean countries are net importers of English language-dominated services such as telecommunications, IT, hospitality and health care.
Asean is India’s fourth largest trading partner, behind the European Union, the US and China.
Dam in China Disrupts Trade, Transport in Shan State
A hydro dam in China’s Yunnan Province is being blamed for causing severe water flow fluctuations that are disrupting trade and transport on a river in Burma’s Shan State.
Twenty villages and thousands of people are being affected by the dam along the Shweli River just inside Burma, according to a report by two NGOs.
The dam is only 30 kilometers north of the border town of Muse on the same river, known in China as the Longjiang. It began generating electricity in the middle of this year.
Its effects downstream have been monitored by a Shan environmental group called Sapawa and the Shan Women’s Action Network.
Concern about similar disruptions on the bigger Salween River flowing out of China into Burma has been voiced by other groups.
China is reviving suspended plans to dam upper reaches of the Salween, also in Yunnan.
Several hydroelectric dams on the river, known as the Nu in China, are likely to be constructed because of power shortages.
Dam development on the Chinese section of the river has twice been stopped by the central government in Beijing over environmental concerns, but these now look like being overridden, said the China Securities Journal.
The Burma Rivers Network, an environmentalist-human rights alliance of NGOs, has warned of disruptions to lives and livelihoods by any damming of the Salween.
Britain Says Burma Sanctions Still Working Despite China
The British government claims that Western sanctions are still working in Burma despite the growing economic influence wielded by China.
In answer to questions in the House of Lords, the upper house of Britain's parliament, Foreign Minister of State David Howell claimed “sanctions appear to be causing considerable difficulties, reflected in the continual, bitter complaints made by the generals and the authorities about them.”
He was answering questions from opposition party politicians suggesting that China’s growing stranglehold on Burma’s economy was undermining sanctions.
In response to Howell's claims that sanctions were “causing considerable difficulties” for the generals, the London-based human rights group Network Myanmar said this week: “The minister seems unaware that the generals are multi-millionaires.”
Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=20341
__._,_.___
Posts
