Third-gen Intel SSD's offer 300 and 600 GB capacities
By Paul Ridden
11:12 April 3, 2011
3 Pictures
Intel's third generation SSD 320 Series storage solution benefits from a capacity increase up to 600GB, and is said to be 30 percent cheaper than the previous series (All images courtesy of Intel)
Image Gallery (3 images)
Digi-Key - jp.digikey.com
Search Our Huge Selection of Quality Electronic Components Today
Ads by Google
The fact that Solid State Drives (SSD) offer significantly better performance over hard disk drives is now well established. They're faster, require less power to run and – as they contain no moving parts – offer a more rugged storage solution. At the moment, though, HDD solutions are much cheaper and can store more data on a single device ... but the gaps are closing. Intel has now upped the available storage capacity on its new third generation SSD 320 Series to a spacious 600GB, and has managed to lower the cost by 30 percent.
Intel has added a couple of storage capacities to its new Intel SSD 320 Series, which replaces the company's X25-M drives launched in 2008. In addition to new SATA II (3Gbps) 40, 80, 120 and 160GB models, there will also be 300 and 600GB versions – with the 1.8-inch format drives running to 300GB, while the 2.5-inch will go all the way up to 600GB.
Based on the company's 25nm NAND flash memory, the new Series "features an advanced architecture that employs 10 parallel NAND flash channels equipped with multi-level cell NAND flash memory," says Intel. "With powerful Native Command Queuing that enables up to 32 concurrent operations; the Intel SSD 320 Series drastically outperforms traditional hard disk."
The highest capacity drives offer 39,500 input/output operations per second (IOPS) random reads and 23,000 IOPS random writes, and sequential write of 220MB/s and 270MB/s read – which is not as fast as the company's 510 Series drives, but is still pretty quick.
The Intel SSD 320 Series also offers extra data security features such as hardware- and firmware-based power-loss data protection to help save data stored in temporary buffers in the event of a unplanned shutdown, 128-bit advanced AES encryption and ATA user password which can be set to require authentication at boot. The free-to-use Intel SSD Toolbox utility for Windows contains a number of drive management and diagnostic tools, and users can also download some free drive cloning software to help with the migration of data from the old storage device to the new SSD solution.
Based on 1,000 unit quantities, the 40GB unit will be made available to OEMs for US$89 each, with the 80GB priced at US$159, 120GB at US$209, 160GB at US$289, 300GB at US$529 and 600GB at US$1,069. Consumers will need to check outlets for retail prices.
Colfax CXT5000 - www.colfax-intl.com
Intel® Xeon® Processor-based PSC Customized, Out-of-Box performance
Monday, April 4, 2011
Third-gen Intel SSD's offer 300 and 600 GB capacities
US sees no change in ‘new’ Burma
Published: 31 March 2011
The first session of Burma's new parliament ended yesterday, marking the official transfer of power to a civilian government (MRTV)
The United States said Wednesday it remains deeply concerned by the “oppressive political environment” in Burma even with the disbanding of a military junta.
Washington is demanding the release of political prisoners and official recognition of the National League for Democracy, the main and now dissolved opposition party of pro-democracy activist and Nobel Peace Prize laureate Aung San Suu Kyi.
“We remain deeply concerned about Burma’s oppressive political environment,” said State Department spokesman Mark Toner.
Burma’s strongman leader Senior General Than Shwe signed a decree officially dissolving the military junta, clearing the way for the installation of a civilian government.
The army hierarchy retains a firm grip on power in the resource-rich Southeast Asian country, however, and many analysts believe Than Shwe will attempt to retain some sort of control behind the scenes.
The handover came after widely-panned elections last November – the country’s first in 20 years – which were marred by the absence of Suu Kyi and claims of cheating and intimidation.
Toner, without commenting directly on the move, blasted the November vote as a “fundamentally flawed electoral process that has ensured the key military regime figures have continued to dominate the government”.
In late 2009, President Barack Obama’s administration sought to engage in a dialogue with the junta, noting that sanctions alone would have little impact on one of the most closed regimes in the world, which has rarely flinched to Western pressure.
Former prime minister Thein Sein, a key Than Shwe ally, was earlier sworn in as president at the parliament in Naypyidaw.
He is among a slew of generals who shed their army uniforms to contest the elections last year and are now civilian members of parliament, which also had a quarter of its seats allocated to the military.
စစ္မွန္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈမရွိရင္ အေမရိကန္မူဝါဒ မေျပာင္းႏုိင္
စစ္မွန္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈမရွိရင္ အေမရိကန္မူဝါဒ မေျပာင္းႏုိင္
2011-04-03
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အရပ္သား အစိုးရသစ္ ေျပာင္းလဲတယ္လို႔ ေျပာဆိုေနေပမယ့္ အေမရိကန္နဲ႔ ျမန္မာအၾကား မနီးစပ္ႏုိင္ေအာင္ ခြဲျခားထားတဲ့ ျပႆနာေတြ မေျဖရွင္းႏုိင္ေသးသေရြ႕ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြ ဆက္ၿပီး ရွိေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာ့ေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူ ေဒါက္တာ ဂ်ိဳးဇက္ ေဆးဗားစတိန္း (Josef Silverstein) က ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။
(Photo: AFP)
ဝါရွင္တန္ဒီစီ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ တည္ရွိသည့္၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ ဒီမိုကေရစီ မ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ ကြန္ဂရက္ လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအံု ျဖစ္ပါသည္။ (Photo: AFP)
ျမန္မာ စစ္အစိုးရကေန အစိုးရသစ္ ျဖစ္လာတဲ့ ကိစၥ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ အေမရိကန္ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ခန္႔အပ္ေတာ့မယ့္ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ကိစၥနဲ႔ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းလဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နယူးဂ်ာစီ ျပည္နယ္ Rutgers တကၠသိုလ္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ဂ်ိဳးဇက္ ေဆးဗားစတိန္းကို RFA က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာမွာ အခုလို ေျပာၾကားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
“အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပႏုိင္တဲ့ အခ်က္တခုက ႏုိင္ငံေရး အေၾကာင္းျပၿပီး လူေတြကို ဖမ္းဆီးအျပစ္ေပး ေထာင္ခ်တတ္တဲ့ မူဝါဒကို အဆံုးသတ္ဖို႔၊ တနည္းေျပာရရင္ ႏုိင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ အက်ဥ္းသား ၂ ေထာင္ေက်ာ္ကို ဆက္ၿပီး ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရင္ အစိုးရပိုင္းမွာ အေျပာင္းလဲဆိုတာ မရွိဘူးဆိုၿပီး အေမရိကန္ ႏုိင္ငံဘက္က ေထာက္ျပမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ႀကိဳေျပာရဲပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈဟာ ဆက္ၿပီး ရွိေနဦးမွာ ျဖစ္တယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
အျပည့္အစံုကို ကိုေက်ာ္မင္းထြန္း က ဆက္သြယ္ေမးျမန္း တင္ျပထားပါတယ္။
ကမၻာ့ပညာရွင္မ်ား၏ ဗုဒၶဘာသာအေပၚအျမင္
-အရံႈးမရိွေသာဒႆန
"စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး ကိုးကြယ္မည့္ဘာသာ"
ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး ကိုးကြယ္ၾကသည့္ ဘာသာတစ္ရားတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ထိုဘာသာတစ္ရားသည္ တစ္ယူသန္၀ါဒ၊တရားေသ၀ါဒမ်ားကိုလည္း ေရွာင္လြဲႏိုင္လိမ့္မည္။သဘာ၀တရားနွင့္ ဘာသာတရားႏွစ္ခုလံုးကို လႊမ္းျခံဳမိသည့္ ထိုဘာ သာတရားသည္ ရုပ္နာမ္တရားကို ကိုယ္ေတြ႔ခံစားသိျမင္မႈႏွင့္ အဓိပၼါယ္ျပည့္၀သည့္ ေပါင္းစည္းညိညြတ္မႈအေပၚမွာ အေျခခံလိမ့္မည္။
ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို ဗုဒၶဘာသာက အေျဖထုတ္ေပးလိမ့္မည္။အကယ္၍သာ ေခတ္သစ္သိပၹံနည္းက်လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေျဖ ထုတ္ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မည့္ ဘာသာတရားတစ္ခုရိွလာမည္ဆိုလွ်င္ ထိုဘာသာတရားသည္ ဗုဒၶဘာသာပဲျဖစ္လိမ့္မည္။
"ကမၻာေက်ာ္ သိပၹံွဆရာၾကီး ေဒါက္တာအဲလဘတ္ အိုင္စတိုင္း"
"ဘယ္အရာမွဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ထက္ပို၍ မသာလြန္ မေကာင္းျမတ္"
ဗုဒၶဘာသာဟုတ္ေသာ္ရိွ၊ မဟုတ္ေသာ္ရိွ ကၽြႏ္ုပ္သည္ကမၻာေပၚရိွ ဘာသာတရားအားလံုးကို ေလ့လာခဲ့ျပီးျဖစ္ဧ။္ လွပတဲ့အရာ မွာေရာ ၊ ျပည့္စံုကံုလံုတဲ့အရာမွာပါ ဗုဒၶဘာသာရဲ႔ အမွန္တရားအရိယသစၥာေလးပါးနဲ႔ မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတဲ့ အက်င့္လမ္းစဥ္ထက္ပို၍သာ လြန္ေကာင္းျ မတ္တဲ့အရာ တစ္ခုမွ်မေတြ႔ပါ။ ထိုလမ္းစဥ္ႏွင့္အညီ ကိုယ္ဘ၀ကို ပံုေဖာ္ေရးအတြက္ ကၽြႏု္ပ္ ေက်နပ္ေရာင္ရဲပါဧ။္ ။
(ပါေမာၡရိုက္-စ္ ေဒးဗစ္)
"လူ႔ဘာသာတရား"
ေကာင္းကင္ထက္မွာ ေနလရိွေနသေရြ႔ ေျမကမာၻေပၚမွာ လူသားေတြတည္ရိွေနသေရြ႔ ကာလပတ္လံုး ဗုဒၶဘာသာ ရိွေနမွာ ပါ။ အၾကာင္းမူရင္းသည္ လူ႔ဘာသာတရားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပါပဲ။
(သီရီလကၤာ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ေဟာင္း ဘဒၵရာႏိႈက္)
"မူ၀ါဒျဖင့္ေနရေသာ ဘ၀"
ဗုဒၶဘာသာသည္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒျဖင့္ ေနထိုင္ရေသာဘ၀မဟုတ္၊ မူ၀ါဒျဖင့္ေနထိုင္ရေသာဘ၀ျဖစ္ဧ။္ ။အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ သည္း ခံေရးဘာသာတရားတစ္ခုျဖစ္ဧ။္ ။ယင္းသည္ ေနမင္းေအာက္ရိွ စိတ္ေကာင္းေစတနာ အရိွဆံုးစနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
(ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဂ်ိဳးဇတ္၀ိန္း)
"အျမင့္ျမတ္ဆံုးလူသား"
သင္သည္အကယ္၍ အျမင့္ျမတ္ဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ျမင္လိုပါက သူဖုန္းစားတို႔ အ၀တ္သကၤန္းကို ၀တ္ရံုဆင္ျမန္း ထားေသာ (သာကီ၀င္မင္းသား) ဘုရင္တစ္ပါးကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ သူဧ။္ ၾကည္ညိဳေလးစားဖြယ္ စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းမႈသည္လူ႔ေလာ ကတြင္ ၾကီးျမတ္လွပါေပဧ။္ ။
(မူဆလင္ ကဗ်ာဆရာ - အပၹၵဒူလ္ အတာဟီယ)
"ျမတ္ဗုဒၶဧ။္ ပဋိေသ၀၀ိႆဇၹနာ"
ဥပမာအားျဖင္ဆိုရေသာ္ အိလက္ထရြန္ဧ။္ အေနအထားသည္ တစ္မ်ိဴးတစ္စားတည္းေလာဟု ေမးလာခဲ့ေသာ္ မဟုတ္ဟုဆိုရပါမည္။
အိလက္ထရြန္ဧ။္ အေနအထားသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အတူ ေျပာင္းလဲေနပါသေလာဟု ေမးလာခဲ့ေသာ္ မဟုတ္ဟုဆိုရပါမည္။ ေသသည့္ ေနာက္ ကာလ၌ အတၱ၏ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အေမးခံလာရသည့္အခါ အထက္ပါအေျဖမ်ိဳးကို ဗုဒၶကေပးေတာ္မူခဲ့၏။သို႔ေသာ္ယင္းအေျဖမ်ိဳးသည္ ဆယ့္ခုႏွစ္၊ ဆယ့္ရွစ္ခုႏွစ္ သိပၹံပညာ၏ အစဥ္အလာႏွင့္ ယဥ္ပါးျခင္းမရိွေသးေခ်။
(ေဂ်ာေရာဘတ္ အိုပင္ဟိုးမား)
အခုေလာက္ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွည္လ်ားၾကာျမင့္လာခဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလၾကီးတေလွ်ာက္လံုးအခ်ုုုဴပ္အျခာအာဏာပိုင္စိုးလာေသာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အျခားဘာသာ၀င္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ကြတ္ျမတ္သည္ဟူေသာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာဟူ၍ ရွည္လ်ားၾကာျမင့္လွသည့္
ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းေၾကာင္းတြင္ ကၽြႏု္ပ္မေတြ႔ရပါေခ်။
(ပါေမာကၡ ရိုင္းစ္ ေဒးဗစ္)
ၼၥၼၷၠၦၦၱၭၭႅ ဤအရာတြင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ထာ၀ရတည္ရိွေသာ သစၥာတရားတို႔၏ တန္ဖိုးကို တိတိလင္းလင္းရွင္္းျပေတာ္မူသည့္အျပင္အႏိၵယႏိုင္ငံ၏
ကိုယ္က်င့္တရားကိုပါ တိုးတက္ျမင္းမားေစခဲ့၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ကမၻာေလာကၾကီးအား ေပးအပ္ထားသည့္ အၾကီးျမတ္ဆံုးေသာ သူေတာ္ စင္ ပညာရိွ လူ႔ဂေဂးၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ပါေပ၏။
(အေနာက္တိုင္းသားဦးေဆာင္ေတြးေခၚရွင္ အယ္လ္ဘတ္စဆိတ္စာ)
ကမၻာစိတ္ပိုင္းယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ စစ္မွန္ေသာရုပ္ပိုင္းယဥ္ေက်းမႈတို႔ ထြန္းကားေရးအတြက္လူ႔သမိုင္းေၾကာင္းရိွအျခားေသာၾသဇာအာဏာ
ထက္ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္က ပို၍လုပ္ေဆာင္ထားပါျပီ။
(အိပ္ခ်္ဂ်ီ၀ဲလ္)
ေခတ္သစ္သိပၹံပညာ၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆို္င္ယွဥ္ျပိဳင္မည့္ ဘာသာတရားတစ္ခု ရိွသည္ဆိုပါလွ်င္ ယင္းသည္ဗုဒၶဘာသာပင္
လွ်င္ျဖစ္ရပါမည္။
(အယ္လ္ဘတ္ အိန္းစတိန္း)
"အမွန္ျမင္သူ၏စကား"
သင္ဟာတကၠသိုလ္က ဘြဲ႔ေကာင္းေကာင္းတစ္ခု(သို႔) ကားသစ္တစ္စီး (သို႔) အသံအလြန္ေကာင္သည့္ စတိရီယို ကတ္ဆတ္တစ္လံုး
ဒါမွမဟုတ္ ကမၻာဘယ္အရပ္ေဒသမဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားလာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးဆိုတာ တကယ္ပဲေက်နပ္မႈေပးႏိုင္ပါတယ္လို႔
သင္ဆိုမယ္ဆိုပါေတာ့ ။
ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ အေနာက္နိုင္ငံသားေတြဟာ ဒါေတြကိုၾကိဴးစားရယူရင္းနဲ့ပဲ ၀မ္းနည္းမႈ၊စိုးရိမ္ပူပန္ရမႈေတြ ေတြၾကံဳေန
ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒိလို တပ္မက္မႈအဖံုဖံုကို ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားသံုးသတ္ ေလ့လာၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မဟာအဲ့ဒီ က်င့္စဥ္မ်ားကို အားရေက်နပ္မႈ မရိွခဲ့ပါဘူး။၁၉၇၆-ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ဗုဒၶဘာသာတရားရိပ္သာတစ္ခုမွာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႔ သစၥာေလးပါးတရား နဲ့ လကၡာေရးသံုးပါးအေၾကာင္းကို ပတမဆံုးနာၾကားရပါတယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစျပီး ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားတဲ့ တရာေတာ္မွလြဲ၍ဘယ္အေတြး အေခၚ အယူအဆကိုမွ အားရေက်နပ္မႈမရိ်ခဲ့ပါ။
ဘာဘရာဂ်င္နပ္စ္(အေမရိကန္)
Unmasking Burma's 'Democracy'
http://irrawaddy.org/article.php?art_id=21069&page=1
Unmasking Burma's 'Democracy'
By BENEDICT ROGERS
Monday, April 4, 2011
Just before 11 pm on my last night in Rangoon, I sat down in the hotel bar to relax and listen to some jazz. Five minutes later, however, I heard the words that everyone in Burma dreads: “Mr Rogers, the authorities want to speak to you.”
I went upstairs to find six plain-clothes military intelligence agents waiting for me.
“We have instructions from Naypyidaw to deport you tomorrow morning,” said one man.
After expressing surprise, I explained that I was a tourist and had committed no crime. They claimed they did not know the reason for my deportation and were just following instructions. But during the interrogation, one of them flipped through a file and I saw it contained a photocopy of the front cover of my book about Burma's junta chief, Snr-Gen Than Shwe.
The intelligence agents then checked my camera and seemed frustrated that it only contained pictures of tourist sites. When one agent said they wanted to copy the photos and I asked why, he responded: “We have to show our superiors something.”
They searched my luggage but found nothing, then took several photos of me.
It wasn't until after midnight that the agents finished, and they told me to be ready to leave for the airport at 7 am. Five minutes after they left, one man returned and said, “I left my notebook.” After searching for a while he found the notebook in my suitcase, where he must have accidentally placed it while putting my belongings back.
The following morning I was escorted to the airport by two men, who I also asked about the reason for my deportation. “We’ll tell you at the airport,” one replied.
At the airport I was met by a large group—plain clothes military intelligence, uniformed immigration officers, a few police. During every step I was surrounded by three or four men with cameras who took dozens of pictures.
When the procedure was complete, two men sat down with me. “I can now inform you the reasons for your deportation,” one said. “We know you have written several books about Myanmar [Burma], including 'Than Shwe: Unmasking Burma’s Tyrant.'”
Amused that he quoted the title in full, I decided to ask a few questions. I wanted to remain polite, but not to go silently; to acknowledge they were just doing their job and not blame them personally, but to let them know that I thought the system was wrong.
“Is it a crime to write a book?” I asked, which seemed to fluster them.
“In November, Myanmar held elections,” I continued. “So I thought Myanmar was becoming a democracy. In a democracy, it is very normal to write books freely, and very common to write books about leaders. Some books are positive, others are critical. But the fact that you are deporting me for writing a book suggests that Myanmar is not a democracy. So, can you tell me, is Myanmar becoming a democracy or not?”
The man who had spoken about the reasons for my deportation hesitated, then said: “Myanmar will be a democracy one day, but slowly, slowly. We are in a transition period.”
Transition, however, implies change. “I thought Myanmar was changing,” I said. “But deporting a foreigner for writing a book suggests no change. So is that correct—no change?”
He nodded enthusiastically. “Yes, yes. No change, no change.”
Hearing this admission, I thought to myself that if there has been no change in Burma, then surely talk of lifting sanctions is ill-judged. Now is not the time to lift sanctions. Unless there is meaningful change, now is the time for the world to get tougher, to target pressure more carefully, to provide aid for the people and to investigate Than Shwe’s crimes against humanity through a UN inquiry.
“Do you deport many foreigners,” I asked.
He smiled. “Yes, many.”
“Do you think my deportation was fair.”
He said he had not read my book, so he could not comment. “Do you have a copy of your book with you?” he asked. “I would be interested to read it.”
I laughed and said no, but was willing to send it to him (He did not offer to provide an address).
Having established a conversation with the agent, I pressed further and asked if he enjoyed working for a government that treats its people so badly, and if he knew that the ethnic nationalities in Burma were particularly suffering under this regime. This drew no response.
Then I asked what he thought about the events in Egypt, Tunisia and Libya.
“I don’t like this kind of change,” he replied. “I think it was created by al-Qaeda. Do you think so?”
“No,” I answered. “I do not.” While acknowledging the risk of extremists taking advantage of the chaotic situations, I told the Burmese agent that the movements in these countries were led by ordinary people who hate dictatorship.
“But democracy gives al-Qaeda opportunities,” he said.
“I disagree. Democratic, open societies are a better way to challenge extremism and terrorism than dictatorship,” I said.
On that note, the two agents told me I could go through to the gate for boarding. But I reminded them that they still had my passport, which their colleagues had taken along with my air tickets the night before.
After watching them engage in a few minutes of confused conversation over what to do, I said with a smile: “No passport, I stay in Myanmar—OK?”
We all burst out laughing, and then they gave me my passport, shook my hand and said goodbye.
Then looking them straight in the eye, I uttered my last words before leaving Burma: “Thank you for treating me well. I know that your government does not treat your own people well at all, but I am grateful that at least you treated me well.”
I was aware that if I had been Burmese, I would have been treated far worse. Undoubtedly, the late-night knock on the door would have been far more frightening—I would have been hooded, beaten, tortured and jailed. It is possible that I might not even have survived.
Within hours of my deportation, the news somehow reached the media despite the fact that I did not seek publicity. I initially refused requests for interviews, wanting to keep it low-key for the sake of friends in Burma. It was only after the media started running the story that I decided I should speak in order to ensure that the accounts did not descend into wild rumors, which could make things worse.
In addition, people inside Burma asked me to speak out. They wanted me to let the world know that nothing has changed.
Benedict Rogers, the East Asia Team Leader at Christian Solidarity Worldwide, was deported from Rangoon on March 23 after being id
entified by secret police. He contributed this article for The Irrawaddy.
----------------------------------------
Benedict Rogers
East Asia Team Leader
Christian Solidarity Worldwide UK
PO Box 99
New Malden
Surrey KT3 3YF
www.csw.org.uk
www.changeforburma.org
Direct dial: (+44) (0)208-329-0041 begin_of_the_skype_highlighting (+44) (0)208-329-0041 end_of_the_skype_highlighting
General line: (+44) (0)845 456 5464 begin_of_the_skype_highlighting (+44) (0)845 456 5464 end_of_the_skype_highlighting
Fax: (+44) (0) 208-942-8802
Christian Solidarity Worldwide is a human rights organisation which specialises in religious freedom, works on behalf of those persecuted for their Christian beliefs and promotes religious liberty for all.
Confidentiality: The information contained in this email and any attachments are confidential. It is intended for the named recipient(s) only. If you are not the named recipient please notify the sender immediately and do not disclose the contents to any other person other than the intended recipient.
Virus Checking: Whilst all reasonable steps have been taken to ensure that this communication is free from viruses, Christian Solidarity Worldwide accepts no liability in respect of any loss, cost, damage or expenses suffered as a result of accessing this message or any of its attachments.
ေခတ္ေပၚ ၿမန္မာ အီဒီယမ္ စကားလံုး
ေခတ္ေပၚ ၿမန္မာ အီဒီယမ္ စကားလံုး
မ်ားက်ြတ္တယ္= ေျကာက္တယ္။ လန့္တယ္။
ေက်ြးလိုက္ရ= ခ်လိ္ုက္ရ။ ေဆာ္လိုက္ရ။ ထိုးလိုက္ရ။
ျကီးေပါ= ျကီးမွေပါေသာသူ။
ကီးလိုက္ရ= ကုန္းတိုက္ ေပးလိုက္ရ။ ေခ်ာက္တြန္း ေပးလိုက္ရ။
ကက= (အနက္မျပန္လိုပါ) မေကာင္းေသာမိန္းမ။ မိန္းခေလးမ်ား ကိုယ့္ကို ထိုသို့အေခါှခံရလ်ွင္ ခ်စ္စနိုးနွင့္ ညည ဟုေခါှသလိုမ်ိုးဟု မထင္လိုက္ပါနွင့္။ ပါးလွည့္တီးထည့္လိုက္ပါ (စကားခ်ပ္)
ေျကာင္းသည္= လိုက္စကားေျပာသည္။ လမ္းေျကာင္းထြင္သည္ဟု အနက္ယူ။ (ဥပမာ- ငါဟိုေကာင္မေလးကို လိုက္ေျကာင္းလိုက္ဦးမယ္)
ျကူသည္= အီစီကလီေျပာသည္။
ကူလီကူမာ = မေကာင္းျကံစည္ျခင္း။
ျကပ္သည္ = အနဲငယ္ ေခ်ာက္တြန္းလိုက္သည္။ တိုင္သည္။ ဒုက္ခေရာက္ေအာင္ လုပ္သည္။ ဥပမာ ငါဟိုေကာင္ကို နဲနဲျကပ္ေပး လိုက္ဦးမယ္။
က်ြတ္က်ဲ= ေျကာက္လန့္သြားျခင္း ။ အသံျကားရံုမ်ွနွင့္ ေျကာက္လန့္သြားျခင္း (ေမာင္ေမာင္၏ ဗလကို ျမင္ရေသာအခါ မမမွာ က်ြတ္က်ဲသြားေလေတာ့သည္ (မည္သို့ေျကာင့္မွန္း ေမာင္နတ္ မသိ)
ကေလာ္တုတ္ = ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေအာ္ဆဲသည္။ (ေအ..ဘယ္ရမလဲ ငါဒင္းကို ကေလာ္တုတ္ ပစ္လိုက္တာေပါ့.. ဟင္း)
ကလိန္ကက်စ္ = သူတစ္ပါး ဒုက္ခေရာက္ေအာင္ လိမ္လည္သည္္။ လွည့္ဖ်ားသည္။ (ဟိုမွာေလ ဟိုခ်တ္ရြန္းထဲမွာ ဟိုေကာင္ ကလိန္ကက်စ္ေတြ လုပ္ေနျပန္ျပီ ဟိုေကာင္မေလးေတာ့ ဟိုဒင္းျဖစ္ေတာ့မယ္)
ျကြက္ = ဟိုလူေတြေလ။
က်ြဲ = သေဘ္ာသား ေလာကမွ ကပ္ပလီ မေလးမ်ားကို ေခၚေသာ နာမည္။
ေျကာင္ေတာင္နွိုက္ = ပိုင္ရွင္ရွိေသာ ပစ္စည္းကို ယူျခင္း။ ယူေသာသူ။ (ေတာက္ ဟိုေကာင္ ငါ့ရည္းစားကို ေျကာင္ေတာင္နွိုက္ သြားေလ ျခင္း (မ်က္ရည္စက္ကေလးမ်ားနွင့္) )
ျကားကားဆြဲ= သူတစ္ပါးရည္းစားကို ျဖတ္ခုတ္သည္။
ကေလကေခ်= အေပအေတေကာင္။
ခ
ခိုက္သည္= ျကိုက္သည္ ( ဥပမာ- ေမာင္နတ္ ဟို စာအရမ္းေရးတဲ့ ေကာင္မေလးကို ခိုက္ေနတယ္ )
ခ်ီးေပါက္သည္ = ပစိပစပ္မ်ားသည္။
ခ်ီးထုတ္ပဲ = အရွုပ္ထုတ္ေတြပဲ။
ခ်ီးျကီးသည္ = -က်ယ္သည္။ ဘဝင္ျမင့္သည္။
ေခါက္ထားလိ္ုက္ပါ= ေအးေအးေဆးေဆးထားလိုက္ပါ။
ခိုျကီး= ေရသာခိုလြန္းေသာသူ။
ေခါင္း= ျပည့္တန္ဆာမွု လုပ္စားသူ ေခါင္းေဆာင္။
ဂ
ေဂါက္သီး= ေျကာင္ေန ေဂါက္ေနေသာသူ။
ဂ်ီပုန္း = အေျခာက္။ ( ပုန္းေနေသာ ဂ်ီကေလး ဟု အဓိပါယ္ရ၏။ ထပ္ကာ အနက္ မဖြင့္ပါရေစနွင့္ေတာ့)
ေဂၚလီ = ေခတ္မီေသာ ေခတ္ဆန္ေသာ ဆိုရွယ္က်ေသာသူ။ မွတ္ခ်က္စကား။ (ဟို ေကာင္မေလးကေတာ့ ေဂါှလီပဲ)
ဂြင္ = အခြင့္အေရး။ (ဒါကေတာ့ တကယ့္ ဂြင္ပဲကြာ)
င
ငဝိုင္း=ငဝက္= ပိုက္ဆံ ( လက္ညွိုးနွင့္လက္မကို ကြင္းျပသည္ )
ငေလာင္ = သူမ်ားတစ္ကာကို လူပံုအလယ္ အရွက္ကြဲေလာက္ေအာင္ ေနာက္ေျပာင္တတ္သူ။
ငေပြး= ေနရာတကာ ပါေသာလူငယ္။
စ
ေစာ္= ေကာင္မေလး ( လူငယ္အခ်င္းခ်င္း သံုးေသာစကား )
စရိုက္ပဲ= အေပအေတေကာင္ပဲ။
ဆ
ဆားပုလင္း= အိမ္ေဖာ္။ အိမ္ေစ။
ဆားပုလင္းနွင္းေမာင္= ကိုယ့္အိမ္က အိမ္ေဖာ္ကို ျပန္ျကံသူျကီး။ ( မင္းသိခၤေတာ့ ရင္က်ိုးေတာ့မွာဘဲ .. တတ္နိုင္ဘူး ေျပာေနျကတာကို )
ဆတ္ဆလူး = နန္ ့သည္ နွင့္ အတူတူပင္။
ဇ
ဇယား = အရွုတ္ထုပ္။ ေကာင္မေလး။ (သံုးစြဲသူကို လိုက္ကာ၊ အခ်ိန္ကိုလိုက္ကာ ကြာ၏)
ည
ဉာဏ္တိမ္တယ္ = အေတြးအေခၚ ညံ့ျခင္း စဉ္းစားဉာဏ္ မရွိျခင္း။
တ
ေတတယ္ကြာ= ရုပ္ဆိုးတယ္။ စုတ္ျပတ္တယ္။
တင္းတယ္= စိတ္ဆိုးတယ္။
ထ
ထမင္းစားျပီး ခ်ီးမပါ= ဝေသာသူမ်ားကို ေခၚ၏။
ထိတယ္ကြာ= ခ်က္ေကာင္းကို ထိသည္။
ဒ
ဒူတယ္ကြာ ( အေတာ္ထံုအျခင္းကို ကိုယ္စားျပု၏ )
ဓ
ဓါတ္ျကိုး = အန္တရာယ္ေပးနိုင္တဲ့သူ။ (အဲဒီမိန္းခေလးကေတာ့ ဓါတ္ျကိုးပဲ)
ဓါတ္တိုင္ေသးပန္း = ျကံုရာ လုပ္တတ္တဲ့ေကာင္။ အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ေကာင္။
ဓါတ္က်သည္= စိတ္ဓါတ္က်သည္။
န
နလပိန္းတုန္း = ဘာမွမသိတဲ့ေကာင္။ အသိဉာဏ္ မရွိတဲ့ေကာင္။
နြားပလာတာေက်ြး= အသိဉာဏ္ မရွိေသာသူကို ေျပာေန သင္ေနရျခင္း။
နံ့ = နန့္နန့္ တက္သည္။ ဆတ္ဆလူးခါသည္။ ( ဥပမာ မေပးေတာ့ပါ )
နားကားသည္ = ျပသနာတတ္သည္။
နင္တယ္ = ျပန္မေျပာ နိုင္ေလာက္ေအာင္ ခံစားရခက္သြားသည္။ (ေတာက္.. နင္တယ္ကြာ (မခံခ်ည့္ မခံသာ မ်က္နွာေပးေလးနွင့္))
ေနာက္မီးလင္း = တိတ္တိတ္ပုန္း မိန္းမ၊ ေယာက်ာ္း ရွိေနျခင္း။
ပ
ပိန္းတယ္= တံုးတယ္။ အတယ္။ ထူတယ္။
ေပါက္တူး= သြားေခါေနေသာသူ။
ေပေခါက္တယ္= ကပ္စီးနဲသည္။ စီးပြားရွာသည္။ ကတ္သည္။ ( ဥပမာ- ဟိုကုမ္ပဏီက အက္ဒမင္ျကီးေပါ့ သိပ္ေပေခါက္တယ္)
ပဲမ်ား= ဟန္ပန္အမူအယာ မ်ားသည္။ (ပဲအလြန္မ်ားလ်ွင္ ေသာက္ရမ္းနွင့္ တြဲသံုးပါ။ ေသာက္ရမ္းပဲမ်ား၏)
ပြားသည္= စကားမ်ားသည္။
ပိုက္ေဘာမိ= သူမ်ားရည္းစား ကိုယ္နဲ့ ယူယူျပီးခ်င္း မ်က္နွာျမင္ျခင္းဟု အနက္ယူ။
ပလီစိ ေခ်ာက္ခ်က္ = (ပုတီးေစ့ ေခ်ာက္ခ်က္မွ လာသည္ဟု ေမာင္နတ္ ထင္မိ၏။ ပုတီးစိပ္ေသာအခါ တခါတရံ မတူညီေသာ သစ္သား အတိုင္းအဆေျကာင့္ တစ္လံုးနွင့္တစ္လံုးထိသံမွာ ေခ်ာက္ဟုျမည္လိုက္ ခ်က္ဟုျမည္လိုက္ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ဟိုတစ္မ်ိုး ဒီတစ္မ်ိုး ေျပာျခင္း)
ပစ္စည္း= မေကာင္းေသာ မိန္းခေလး။ ေဆးေျခာက္ ဘိန္းဘင္း။ (ဟင္းဟင္း ဒီပစ္စည္းေလးက ဘယ္ေလာက္လဲဗ်. ဟင္( ဦးေက်ာက္လံုး မ်က္နွာေပး အသံေလးနွင့္))
ပြျကီး = ေနရာတကာ ဝင္ပါတဲ့ေကာင္။ (ဘုရင္ျကီးေမး- နတ္ဆိုး မင္းက ဖိုရမ္မွာ ပြျကီးလားကြ ေဟ) (နတ္ဆိုးေျဖ- မဟုတ္ရေျကာင္းပါဘုရာ့၊ ဘုရာ့တပည့္ေတာ္ ဗ်ူးတီးအန္ဟဲ့တို့ ဘစ္ဇစ္နက္ တို့မွာ မပါပါ့ဘုရာ့။ ဒါေျကာင့္ ဒီဘြဲ့ထူးကို တပည့္ေတာ္ လက္မခံပါရေစနဲ့ဘုရာ့။ ပိုျပီး နွံစပ္ တတ္က်ြမ္း စံုလင္ သူမ်ားကို သာ ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူပါ့)
ပတ္ျကမ္းတိုက္ = ျပသနာျကီးျကီးရွာသည္။ (မိန္းမမ်ားတြင္ အသံုးမ်ား၏)
ပါေလရာလခ်ီး = ေနရာတကာ ပါတဲ့ေကာင္။
ေပါက္သြားျပီ= နားလည္သြားျပီ (အင္း ငါေပါက္သြားျပီ)
ဖ
ဖို့ရတယ္= ေပးရတယ္။ ကမ္းရတယ္။
ေဖာသည္ = အပိုစကားေျပာသည္။ မဟုတ္တရုတ္ေျပာသည္။
ဗ
ဗံုးခြဲ = အတင္းတုတ္သည္။ ဖြသည္။ (ဟင္းဟင္း သိမယ္... အဲဒီအေျကာင္းေတြေတာ့ ဗံုးျပန္ခြဲ ပစ္လိုက္ဦးမယ္ ဟင္းဟင္း)
ဘ
ဘတ္တီးရိုက္ = လိမ္သည္။ ညာသည္။
ဘဲဥ=ပရုတ္လံုး=အျဖူေကာင္= ယာဉ္ထိန္းရဲ (ေနရာေဒသလိုက္ျပီး အေခါှအေဝါှ ကြဲျပားျကသည္)
ဘဲ = ေကာင္ေလး။ ရည္းစား ( လူငယ္အခ်င္းခ်င္း သံုးေသာစကား )
ဘိ= မေကာင္းေသာေနရာ။ (ခင္ေရ ကိုယ္ေတာ့ ဘိေလးသြားလိုက္ဦးမယ္ ဆိုလ်ွင္ ပင္လယ္ကမ္းေျခဟု မထင္လိုက္ပါနွင့္ လိုက္မည္ဟုလည္း မေျပာလိုက္ပါနွင့္ ။ ဤကားစကားခ်ပ္)
ဘူသည္ = ကံမေကာင္းျခင္း။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ျခင္း။
ဘိုင္က် = သံုးစြဲစရာပင္ ပိုက္ဆံမရွိျခင္း။
မ
မ်က္စိအစာေက်ြး= မိန္းခေလးမ်ားကို အငမ္းမရ ျကည့္ျခင္း။ (ဟဲဟဲ ဒဂံု စင္တာသြားျပီး မ်က္စိအစာ သြားေက်ြးလိုက္ဦးမယ္)
မိုက္တယ္ = လွတယ္၊ ေခ်ာတယ္။ ( အသံေလးေလးပင္ပင္နွင့္ ေျပာ၏ )
ေမာင္းထု = သတင္းျဖန့္သည္ (အထူးသျဖင့္ သူမ်ားအတင္းအဖ်င္း)
ယ
ယပက္လက္= ယိုးဒယားမ်ားကို ျမန္မာတို့ ေခၚေသာနာမည္။
ရ
ရွဲလ္= သြား ( ရန္ျဖစ္တာ ရွဲလ္ေလးေခ်ာင္း က်ြတ္သြားတယ္ )
ေရမီးလင္း = ပိုက္ဆံမရွိျခင္း။ (ဥပမာ – ငါ့မွာ ေရမီးလင္းေနျပီကြာ ( ဝမ္းနည္းေသာ မ်က္နွာေပးေလးနွင့္ )
ရစ္သည္= ပြစိပြစိေျပာျခင္း။ ကိတ္စတစ္ခုကို ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာရင္း သူတစ္ပါး စိတ္ညစ္ေအာင္လုပ္ေနျခင္း။
ရြဲသည္= ၉၀-၂၀၀၂ ခုနွစ္မ်ားဆီက စကားျဖစ္သည္။ (ရုပ္ဆိုးလြန္းအားျကီးသည္။ ဆိုးလြန္းသည္ဟု အနက္ယူပါရန္)
လ
လန္ထြက္ေနတယ္= သူဝတ္တာ စားတာက လန္ထြက္ေနတယ္။
လန္းသည္= စိတ္အားတက္ျကြသည္။ (မ်ိုးေက်ာ့ျမိုင္+ ဒိုးလံုး ရဲ့ ငါတို့လန္းတဲ့ေန့ သီခ်င္း )
လွည္းက်ိုးထမ္း = တစ္ပါးသူအမွုကို ကိုယ္အျပစ္ခံသည္။ သူတစ္ပါးနွင့္ရေသာ ကိုယ္ဝန္ကို ကိုယ္နွင့္ယူျပီးမွ ေမြးဖြားျခင္း
၀
ဝါးတီးဆြဲ = ထမင္းစားသည္။
သ
ေ(သာ)က္ရမ္း (စ) = အလြန္အက်ူးတင္စားျခင္း။ (ဥပမာ- ေသာက္ရမ္းေကာင္းတယ္)
သြားေလသလပ္ခံ= လူျမင္တိုင္း ျဖီးျပေသာသူ။
ေသြးထြက္သြားျပီ= ေဒါသထြက္သြားျပီ။ (ေတာက္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါေသြးထြက္သြားျပီ)
သေဝထိုး= ေလ်ွာက္သြားသည္။ ဖမ္းလို့မရ။ (ငါ့ရည္းစားေလး ဘယ္ေတြ သေဝထိုးေနပါလိမ့္ )
သြားခ်ီးယိုးဒယားက= ေမးခ်ိတ္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္အထိုးခံရျခင္း။ (ဟိုေကာင္သမလိုက္တာ ဟိုေကာင္ သြားခ်ီးယိုးဒယား ကသြားတယ္ )
အ
အမွုပဲ = ျပသနာပဲ။ (ဟာ မင္းကေတာ့ အမွုပဲကြာ )
အပင္လိမ္ = အရာနွစ္မ်ိုးေရာလုပ္သူ။ (အရက္ နွစ္မ်ိုးေရာေသာက္ျခင္း)
အီစီကလီ= သူငယ္ခ်င္းမက သမီးရည္းစားမက်။
အိုင္စီ = ဦးေနွာက္ သိပ္မေကာင္းတဲ့သူ (မင္းကေတာ့ အိုင္စီပဲ) (အိုင္စီဆိုသည္မွာ စက္ပစ္စည္းမ်ားတြင္ ဦးေနွာက္လို့ သေဘာထား၏)
အေကာင္= အေကာင္။
အာရံုရ= ထင္ျမင္သည္။ ယူဆသည္။
အိတ္ဇယ္လ္=ဇယား= အရွုတ္အေထြးမ်ားတဲ့ေကာင္၊ မိန္းခေလး။
အကိတ္ျကီး= ကိုယ္ကာယ ထြားက်ိုင္းသူမ်ားကို ထိုသို့ေခၚ၏။
အားေပး= စားမယ္။ ေသာက္မယ္။ တစ္ခုခုလုပ္မယ္။ (ဒီည ဒင္နာက်ရင္ ငါသြား အားေပးလိုက္ဦးမယ္)
အမုန္းဆြဲ = အသားကုန္ လုပ္သည္။ စားသည္ (ဉာဏ္ရွိသလို ေရလဲသံုးပါ)
ဂြမ္းတယ္.........
မွည္ ့တယ္............
ကင္တယ္....................
တိုင္ပတ္တယ္..................
ရြာပ်က္တယ္.....................
ခြက္က်တယ္................
ကီးေၾကာင္တယ္........................
ဂိန္ေနတယ္...........................
က်န္ေနေသးတာ မ်ားရွိခဲ႕ရင္ ျဖည္႕ေပးက်ေနာ္...........
Posted by ကိုခန္႔
အဘိုး-သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းအတၴဳပၸတၲိ
သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္း https://sites.google.com/site/myanmarsite1/home/tha/thakhinkotawmhie
သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္း
ျမန္မာစာေပပညာရွင္၊ ကဗ်ာဆရာ၊ ရာဇဝင္(သမိုင္း)ဆရာ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ ဝင္ မ်ိဳးခ်စ္စာေရးဆရာ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးျပဳသမား အျဖစ္ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္သည္။ ကေလာင္အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ ေျမာက္မ်ားစြာေရးသားခဲ့သည့္အနက္ မစၥတာေမာင္မိႈင္း မွာပံုေတာ္၊ ေဒါင္း႗ီကာ၊ ေမ်ာက္႗ီကာ၊ သခင္႗ီကာတို႕မွာ အထူးထင္ရွားသည္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ သီေပါမင္းပါေတာ္မူကာ မႏၲေလးပ်က္သည္ကို သိမွီခဲ့သူျဖစ္သည္။ သက္ရွိထင္ရွားမရွိေတာ့သည့္တိုင္ ျမန္ မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ မ်ိဳးဆက္ အဆက္ဆက္တို႕ အားၾသဇာလႊမ္းမိုးဆဲျဖစ္သည္။
ငယ္ဘဝႏွင့္ပညာေရး
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းအား ျပည္ၿမိဳ႕အနီး ေရႊေတာင္နယ္ ဝါးလယ္ေက်းရြာတြင္ လွည္းသမားတစ္ဦး ျဖစ္သူ အဖ ဦးစံထြန္း၊ အမိေဒၚအုန္းတို႕ ၁၂၃၇ခု တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ (၁၄)ရက္၊ (၁၈၇၆ မတ္လ၂၃ရက္) ၾကာသပေတးေန႕၌ ဖြားျမင္ခဲ့ျပီး ငယ္မည္မွာ ေမာင္လြန္းျဖစ္သည္။ မိခင္ေဒၚအုန္းသည္ အိမ္တြင္းလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ရင္း သားျဖစ္သူေမာင္လြန္း အား စာေရး စာဖတ္သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္မိဘမ်ားမွ ေရႊေတာင္ျမိဳ႕ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာ ေတာ္ဘုရားၾကီး ထံတြင္အပ္ႏွံျပီး ပညာသင္ေစသည္။ ေမာင္လြန္းသည္ေက်ာင္းသားဘဝမွာပင္ အတြင္းေအာင္ျခင္း၊ အျပင္ေအာင္ျခင္း၊ ရတနာေရႊခ်ိဳင့္၊ ပရိတ္ၾကီး၊ သဒၵါသၿဂိဳဟ္ စသည္တို႕ကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
ေမာင္လြန္းသည္ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ ေရႊေတာင္ျမိဳ႕၌သာေနခဲ့သည္ မဟုတ္ မိခင္ျဖစ္သူ၏ေမာင္ ဦးရီးရဟန္းေတာ္ႏွင့္ အညာေဒသမ်ားသို႕လိုက္ပါရင္း ပညာသင္ယူခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္ ေနရပ္ျပန္ေရာက္ ခ်ိန္တြင္ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ထံတြင္သာ စာသင္သြားေလ့ရွိသည္။ တခါတြင္ ေမာင္လြန္းသည္ ဦးရီးရဟန္းႏွင့္အတူ မႏၲေလးျမိဳ႕ ျမေတာင္တုိက္၌ ရွိေနစဥ္ သီေပါမင္းအား အဂၤလိပ္တို႕ ေခၚေဆာင္သြားသည့္ ပါေတာ္မူအေရးအခင္းၾကီးႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ခဲ့သည္။ ၁၀ႏွစ္အရြယ္ရွိျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမ်ိဳးႏွင့္ႏိုင္ငံအတြက္ နာရေကာင္းမွန္းသိကာ အခဲမေက်ရွိခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္ရွင္သာမေဏဝတ္ကာ အလံု၊ မံုရြာ၊ ေခ်ာင္းဦး၊ ဘုတလင္စေသာ အထက္အညာတခြင္ ၌လည္းေကာင္း က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးထံ၌ လည္းေကာင္း ပညာမ်ားဆည္းပူးေနခဲ့သည္။ အသက္၁၉ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဖခင္ဦးစံထြန္းကြယ္လြန္ သြားျပီး မေရွးမေႏွာင္းပင္ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးပါ ပ်ံလြန္ေတာ္မူ သြားခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လူထြက္ကာ မိခင္မုဆိုးမၾကီးအား လုပ္ေကြ်းေမြးျမဴရန္ ၾကိဳးစားရင္းရန္ကုန္သို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
စာစီသမားဘဝ
ရန္ကုန္သို႕ေရာက္ရွိျပီးေနာက္ ဆူးေလဘုရားလမ္း ဇမၹဴ႕ၾကက္သေရ စာပံုႏွိပ္တိုက္၌ စာစီသမားအျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည္။ ထိုအခါက ထိုတိုက္၌ အယ္ဒီတာ ဆရာၾကန္၊ ေတာင္လံုးျပန္ဆရာျမ၊ လင္းလြန္းပင္ ဆရာေတာ္လူထြက္ ဆရာဦးပန္းလိႈင္တို႕ ရွိေနၾကသည္။ ေမာင္လြန္းသည္ အရည္အခ်င္းရွိသူျဖစ္သည့္အတိုင္း စာစီသမားဘဝမွ စာျပင္ဆရာ၊ အယ္ဒီတာကေလးဘဝ သို႕မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ တိုးတက္ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္။ ပံုႏွိပ္တုိက္ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္ခႏွင့္ ေဒၚမမ ေလးတို႕ကလည္း ေမာင္လြန္းအား အလြန္ပင္ ခ်စ္ခင္ၾကသည္။
ျပဇာတ္ဆရာလြမ္း
ထိုအခ်ိန္က ႏွစ္ပဲတန္ျပဇာတ္လြန္စြာ ေခတ္စားေသာေၾကာင့္ ျပဇာတ္စာအုပ္အမ်ားအျပားကို အားစိုက္ေရးသားခဲ့သည္။ ထုိစဥ္က အေပ်ာ္ဖတ္ ဇာတ္စာအုပ္မ်ား ပလူပ်ံေအာင္ထြက္ေနခဲ့ျပီး ကိုယ္တိုင္ေရးသာေရးေသာ္ျငား မႏွစ္ျမိဳ႕လွေသာေၾကာင့္ "အသံုုးမက်ေသာ ဇာတ္စာအုပ္"ဟု ေရးသားခဲ့ဖူးသည္။ ထို႕အျပင္ ေရးသား ခဲ့ေသာျပဇာတ္မ်ားအားလံုးမွာ ကိုယ္တိုင္ေရးမဟုတ္ပဲ ဇတ္သဘင္စင္ထက္မွ လာေသာဇာတ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာသမားမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာမ်ား ကိုထိခုိက္မည္ စုိးသည္ကတစ္ေၾကာင္း အမည္ရင္းျဖင့္မေရးပဲ ေရႊေတာင္ေမာင္လြမ္း ဟူေသာအမည္ကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။ေရးသားခဲ့ေသာ ျပဇာတ္စာအုပ္ေပါင္း ၈၀ခန္႕ရွိမည္ဟု ခန္႕မွန္းၾကသည္။
အိမ္ေထာင္ေရး
ဇမၺဴ႕ၾကက္သေရပံုႏွိပ္တိုက္၌ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနစဥ္မွာပင္ တိုက္ပိုင္ ဦးေမာင္ေမာင္ခႏွင့္ ေဒၚမမေလးတို႕က ၾကည့္ျမင္တိုင္သူ ေဒၚရွင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးခဲ့သည္။ ၁၂၇၇ခု အသက္၄၀အရြယ္၌ ဇနီးေဒၚရွင္ ကြယ္လြန္ကာ သားသမီးေလးဦး က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၃-ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ(၁၀)ရက္ေန႔၌ သမီးႀကီး ေဒၚျမရီသည္ စာေရးဆရာ ဆရာေဇယ် ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ ျပဳခဲ့သည္။
သတင္းစာဆရာဘဝ
ဇမၺဴ႕ၾကက္သေရပံုႏွိပ္တိုက္အား အစုစပ္လိမိတက္ သတင္းစာတုိက္လုပ္လိုက္ျပီးေနာက္ မၾကာမီ ပုဏၰားဦးဘေဘ ဆိုသူပိုင္ရွင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းတိုးတက္ မႈမရွိသည့္အျပင္ လခလည္းမမွန္၊ ဆရာရင္းမ်ားလည္း မရွိေတာ့သျဖင့္ ရန္ကုန္သတင္းစာတိုက္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ ထိုတိုက္တြင္ ဆရာလြန္းကျမန္ မာစာအယ္ဒီတာ အျဖစ္လုပ္ကိုင္ရသည္။ စာေတာ္ျပန္အလုပ္ရေသာ္လည္း အလုပ္ပဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တိုင္း သတင္းစာ ဆုတ္ယုတ္လာေသာအခါ ေမာ္လျမိဳင္ သို႕ေျပာင္းကာ ျမန္မာတိုင္းသတင္းစာ၌ အယ္ဒီတာ အျဖစ္လုပ္ကိုင္သည္။ ေမာင္သမာဓိအမည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားေရးသားခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးဘက္သုိ႕ မ်က္ႏွာမမူေသးေပ။ ဇနီးသည္ မမာမက်န္း ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေမာ္လျမိဳင္သတင္းစာတိုက္မွ ႏႈတ္ထြက္ကာ ေရႊေတာင္၌ ေခတၲျပန္ေနခဲ့သည္။ ၁၉၁၁သူရိယသတင္းစာ ကိုစတင္တည္ေထာင္ၾကရာတြင္ ဆရာလြန္းကို ေခၚယူသျဖင့္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ျပန္သည္။ ထုိအခါ ဆရာလြန္း၏ ကိန္းေအာင္းေနခဲ့ေသာ ဇာတိမာန္မ်ားရွင္သန္ၾကီး ထြားကာ မ်ိဳးခ်စ္စာေပမ်ား၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရးစာေပမ်ား စတင္ေရးသားခဲ့သည္။
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သည္ေမာင္မိႈင္း ႏွင့္ မစၥတာေမာင္မိႈင္း
သကၠရာဇ္၁၉၀၀ေက်ာ္ခန္႕ မွစ၍ျမန္မာ ပညာတတ္အခ်ိဳ႕သည္ မစၥတာဆိုသည့္ အသံုးအႏႈံးအား မိမိတို႕ျမန္မာအမည္မ်ား ေရွ႕တြင္တပ္၍ ေခၚေဝၚၾကသည္။ ထို ေခတ္ဗုဒၶဘာသာ ကလ်ာဏရုဝ အသင္း၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးေမေအာင္၊ ဦးခင္စသည္တို႕သည္ မစၥတာေမေအာင္၊ မစၥတာခင္ စသည္ျဖင့္ ေခၚေဝၚ သံုးစြဲၾကသည္။ အသင္းအစည္းအေဝး မွတ္တမ္မ်ားတြင္ မစၥတာေမေအာင္မွ အဆိုတင္သြင္းျပီး မစၥတာခင္မွကန္႕ကြက္ဟု ေရးမွတ္ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ ထိုအျပဳအမူမ်ားကိုျမင္ေသာအခါ လံုးဝႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဆန္က်င္သည့္အျပင္ လြတ္လပ္ေရၾကိဳးပမ္းႏွင့္လည္းဆန္႕ က်င္သည္ဟု ယူဆသည္။
၁၉၀၄ဝန္က်င္ခန္႕က ျပင္သစ္စာေရးဆရာ ဒူးမားေရးသားေသာThe Count of Monte Cristoဝတၳဳကို ဂ်ိမ္းလွေက်ာ္က ေမာင္ရင္ေမာင္ မမယ္မ ဟူ၍ဆီေလ်ာ္ ေအာင္ဘာသာျပန္ထုတ္ေဝခဲ့ျပီး လြန္စြာေရပန္းစားခဲ့သည္။ ဟံသာဝတီပိဋကတ္တိုက္ ပိုင္ရွင္ မစၥတာရစ္ပလီဆိုသူသည္ အားက်ကာ ဝန္စာေရးေဟာင္း ဦးၾကီး အားအမ်ားၾကိဳက္မည့္ ဝတၳဳတပုဒ္ကို ေရးသားေစသည္။ ဦးၾကီးသည္ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သည္ ေမာင္မိႈင္းဝတၱဳကို ေရးသားေပးရာ ၁၉၀၄ခုႏွစ္တြင္ ပထမတြဲကိုထုတ္ ေဝႏိုင္ခဲ့သည္။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သည္ ေမာင္မိႈင္းသည္ ဇာတ္လမ္းအရ အလြန္ယုတ္မာေကာက္က်စ္လွေသာ လူရႈတ္လူေပြတစ္ဦးျဖစ္ျပီး အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ားအား လွည့္ျဖားကာ ဥစၥာပစၥည္းတို႕အား ယူငင္သည္။ ထိုေခတ္ကာလက လူၾကီးမ်ားသည္ ထိုဝတၳဳကို ယုတ္မာညစ္ညမ္းေသာ ဝတၳဳအျဖစ္မွတ္ယူျပီး လူငယ္မ်ားအား မဖတ္ရန္ တားျမစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဖတ္ရႈလိုသူ လူငယ္အခ်ိဳ႕သည္ ထိုဝတၳဳကို အိမ္သာအတြင္း ယူငင္၍ဖတ္ရႈခဲ့ရသည္ဟူ ဆိုသည္။
ထို႕ေၾကာင့္လည္း သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္သည္ ေမာင္မိႈင္းအမည္ေရွ႕တြင္ မစၥတာတပ္၍ သံုးစြဲလိုက္ရာ ဦးေမေအာင္တို႕လူစု မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။ ျပန္လည္ရန္ေတြ႕ၾကသလို သတင္းစာမွလည္းျပန္လည္ ေခ်ပေရးသားၾကသည္။ သို႕ေသာ္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကား မျဖံဳ ထိုအမည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာမ်ားကို အစဥ္တစိုက္ ဆက္ေရးသြားရာ တစ္နွစ္ခန္႕အၾကာတြင္ ဦးေမေအာင္ႏွင့္တကြ မစၥတာတပ္သူအေပါင္းသည္ မစၥတာဘဝမွ အနားယူသြားၾကရေလသည္။
အမ်ိဳးသားေကာလိပ္ေက်ာင္းဆရာဘဝ
၁၉၂၀တြင္ ရန္ကုန္ယူနီဗာစီတီ အက္ဥပေဒကို ဆန္႕က်င္သပိတ္ေမွာက္ၾကေသာ ေက်ာင္းသားတစ္စုမွ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဗဟန္းရပ္ကြက္ရွိ ေက်ာင္းတိုက္တစ္တိုက္တြင္ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္ေက်ာင္း အားစတင္တည္ေထာင္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မစၥတာေမာင္မိႈင္းအမည္ျဖင့္ စာေပေလာက၌ ထင္ရွားျပီးျဖစ္ေသာ ဆရာဦးလြန္း သူရိယသတင္းစာတိုက္မွထြက္ကာ ဝင္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။ ကနဦးတြင္ ျမန္မာစာ ပါေမာကၡျဖစ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာရာဇဝင္ေျပာင္း၍ သင္ၾကားသည္။ သို႕ရာတြင္အမ်ိဳးသားေကာလိပ္မွာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာင္စီ၏ အေထာက္အပ့ံမရသျဖင့္ ဆက္လက္ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲလာျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ေကာလိပ္ကို ပိတ္ခဲ့ရသည္။
မစၥတာေမာင္မိႈင္းမွသည္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသို႕
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ ၁၉၃၄ခုႏွစ္တြင္ ပါတီသစ္တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ထင္ရွားလာေသာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးကို သူ၏ၾသဇာတိကၠမႏွင့္ ဝင္ေရာက္အားေပးကူညီရာ ၁၉၃၆တြင္ နာယကျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုအခါတုိ႕ဗမာအစည္းအရံုးဝင္မ်ား၏ ဓေလ့ကိုလိုက္၍ မိမိကိုယ္တိုင္ သခင္အမည္ကို ခံယူသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစကာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းဟူေသာ အမည္အား ကြယ္လြန္သည္အထိ အသံုးျပဳသြားခဲ့သည္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးဝင္ ေခတ္လူငယ္မ်ား၏ အလုပ္လုပ္ပံုကို သ ေဘာက်ျပီး အၾကံဥာဏ္မ်ားႏွင့္ အာေပးအားေျမွာက္ ျပဳခဲ့ရာ ထိုလူငယ္မ်ားအနက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျဖစ္လာမည့္ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ျမန္မာျပည္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာမည့္ သခင္ႏုတို႕ပါဝင္ၾကသည္။
ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရအျပီး ျပည္တြင္းစစ္ၾကီး မျဖစ္ပြါးရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ၄င္းေနာက္ ျပည္တြင္စစ္ၾကီး ျဖစ္ပြါျပီး ရက္သတၱပတ္ အၾကာတြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးကို ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ၁၉၄၈ စက္တင္ဘာ၁၄ရက္ ေန႕တြင္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ေတာင္ဘက္ေစာင္းတန္း သခင္စံထြန္းလွဇရပ္၌ အဖြဲ႕အစည္း ေပါင္းစံုကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အစည္းအေဝးတစ္ရပ္ က်င္းျပျပဳလုပ္ျပီး ၁၇ဦးေကာ္မတီ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရး အဖြဲ႕ကုိ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။
၁၉၄၈ဒီဇင္ဘာ ၂၅ရက္ေန႕တြင္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာင္ ရာဟုေဒါင့္ သံတန္ေဆာင္းၾကီး၌ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေပၚရွိ ေက်ာင္းတိုက္ေပါင္း၁၀၀ေက်ာ္မွ ဆရာေတာ္၃၀၀၀ခန္႕၊ အျခားဘာသာေပါင္းစံု၊ ဂိုဏ္းေပါင္းစံုမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ လူထုပရိတ္သတ္ ၂၀၀၀ေက်ာ္တက္ေရာက္ေသာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး စည္းေဝးပြဲၾကီးအားဦးစီး က်င္းပခဲ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ၁၉၅၁ခုႏွစ္တြင္ ျပည့္သူ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ေပါင္းစံု(People's Peace Front) ကိုဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပန္သည္။
၁၉၅၂ခုႏွစ္ ေမလ ၁၀ရက္မွ ၁၄ရက္ထိ ဂ်ဴဗလီေဟာတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္(ဗမာႏိုင္ငံ)၏ ျပည္လံုးကြ်တ္ ညီလာခံစင္ျမင့္ေပၚမွ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရးႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျပီး ေမလ၁၀ရက္ေန႕တြင္ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲရန္ ပန္ၾကားလႊာကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ၄င္းေနာက္ ၁၉၅၆ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ၂၇ရက္ေန႕မွ မတ္လကုန္အထိ အထက္ျမန္မာျပည္တလႊားသို႕ လွည့္လည္၍ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး တရားမ်ား လုိက္လံေဟာေျပာခဲ့သည္။ မတ္လ၃၁ရက္ေန႕တြင္ မႏၲေလးအိမ္ေတာ္ရာဘုရား ၁၄ခန္းဇရပ္ၾကီး၌ ေလးျပင္ေလးရပ္ ဆရာေတာ္ ၁၄၃ပါးကို ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးပန္ၾကးလႊာတစ္ေစာင္ တင္ဆက္ေလွ်ာက္ထားျပီး ၾသဝါဒခံယူခဲ့သည္။
ထို႕ေနာက္ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ၈ဦးေကာ္မတီအားဖြဲ႕စည္း၍ ၁၉၅၈ခုႏွစ္ မတ္လ၂၈ရက္ေန႕တြင္ တျပည္လံုးရွိ ခရိုင္ျမိဳ႕နယ္ အသီသီး၌ တျပိဳင္နက္ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္၁၉၅၈တြင္ အာဏာလႊဲေျပာင္းမႈၾကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ျပီး ၈ဦးေကာ္မတီအားဖ်က္သိမ္းေပးခဲ့ ရသည္။ ၁၉၆၀အေရာက္တြင္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္း ေရးႏိႈးေဆာ္ေရးအဖြဲ႕အား ထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပီး အမ်ိဳးသားျပန္လည္စည္းလံုးညီညြတ္ေရးႏွင့္ သင္ပုန္းေခ်ေရးတို႕အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
ကမာၻလွည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးသည္
ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္(ဗမာႏိုင္ငံ)၏ ဥကၠ႒ၾကီးအျဖစ္ တညီတညြတ္တင္ေျမွာက္ျခင္း ခံရျပီးေနာက္ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားသို႕ လွည့္လည္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၂ခုႏွစ္ ပီကင္းတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ အာရွပစိဖိတ္ဆိုင္ရာ ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ၾကီးကိုလည္ေကာင္း၊ ၁၉၅၃ခုႏွစ္ တြင္ ဟန္ေဂရီႏိုင္ငံ ဘူဒါပက္စ္ျမိဳ႕ေတာ္ တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ဖရင့္ ကိုလည္ေကာင္း တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ ၁၉၅၇ခုႏွစ္ သိရိလကၤာႏိုင္ငံ ကိုလံဘိုတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ဖရင့္ကိုလည္း ျမန္မာျပည္ကုိယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္၍ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
ဘြဲ႕ႏွင့္ဆုအမ်ိဳးမ်ိဳး
ကိုလိုနီေခတ္အတြင္းက ရန္ကုန္ယူနီဗာစီတီ ျမန္မာစာပါေမာကၡအျဖစ္ တစ္လ၃၀၀က်ပ္အျဖင့္ အမႈထမ္းရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ တပည့္ရင္း ျဖစ္သူျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီး ဦးေမေအာင္က အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘြဲ႕ယူရန္ ေျပာဆိုေသာ္လည္း လက္မခံခဲ့ေပ။ ထို႕အျပင္ ေဝလမင္းသားအား ၾကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳသည့္ ပိုဒ္စံုရတုအား ေငြတစ္ေထာင္ေပး၍ ေရးခိုင္းေသာ္လည္း ရန္သူကိုခ်ီးမြမ္းေထာပနာမျပဳႏိုင္ ဟုခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ ျပည္ ေထာင္စုအစိုးရမွ အလၤကာေက်ာ္စြာ စာေပဘြဲ႕ကိုေပးအပ္ခဲ့သည္။ မၾကာမီပင္ ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွ စတာလင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကုိ အပ္ႏွင္းခဲ့ျပန္သည္။ တဖန္ အေရွ႕ဂ်ာမဏီမွ ေဒါက္တာဘြဲ႕ခ်ီးျမင့္ခဲ့ျပန္သည္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ အဆိုပါ ေဒါက္တာဘြဲ႕အား မ်ားစြာႏွစ္ျမိဳ႕ျခင္း မရွိေသာ္လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ေရး သေဘာအရသာ လက္ခံခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။
ေနာက္ဆံုးေန႕ရက္မ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္း၏ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အာဏာရလာျပီး ၁၉၆၃ႏိုဝင္ဘာတြင္ အစိုးရႏွင့္ေတာခိုအဖြဲ႕မ်ား၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ပ်က္သြားသည္ သာမက ေနာက္တြင္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ပါ ဖ်က္သိမ္းျခင္းခံရသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားပ်က္သြားခ်ိန္မွစ၍ စိတ္ထိခိုက္ကာ အင္အားခ်ိနဲ႕ လာခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္္ အဖြဲ႕ဖ်က္သိမ္းခံရသည့္အေၾကာင္းအား တပည့္၊သား၊ေျမးမ်ားမွ ဖံုးဖိထားခဲ့ၾကသည္။ တေန႕တြင္ ကြမ္းသီးထုတ္အား ပတ္ထားသည့္ သတင္းစာစကၠဴမွ ထိုသတင္းအားသိရွိသြားကာ "တိုင္းျပည္ေတာ့ပိုဆိုးေတာ့မွာပဲ" ဟုဆိုျပီး အိပ္ယာထဲလဲသြားသည္။ ၁၉၆၄ခုႏွစ္ဇူလိုင္၂၂တြင္ သတိမရွိေတာ့ပဲ ၂၃ရက္ေန႕နံနက္၁နာရီ အခ်ိန္တြင္ ကြန္လြန္အနိစၥေရာက္သြား ခဲ့သည္။ ကြန္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္၈၉ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္သည္။
စ်ာပန
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ရုပ္ကလပ္ကို ေနထုိင္ရာ စမ္းေခ်ာင္း၊ ခ်မ္းသာလမ္းရွိ ေနအိမ္မွ အစိုးရေဆာက္လုပ္ေပးသည့္ စမ္းေခ်ာင္းပုဒမၼာကြင္းရွိ မ႑တ္သို႕ ဇူလိုင္၂၉ တြင္ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့သည္။ ထိုမ႑တ္အတြင္းတြင္ သူ၏ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားအား ျပခန္းသဖြယ္ျပသာထားခဲ့သည္။ ေန႕လည္၂နာရီတြင္ ပုဒမၼာကြင္းမွ ေရႊတိဂံု ဘုရားလမ္းရွိ ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံသို႕ လူထုပရိတ္သတ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ လုိက္လံပို႕ေဆာင္ၾကျပီး ဂူသြင္းျမွပ္ႏွံခဲ့သည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေရးသားျပဳစုခဲ့သည္ စာမ်ား
သတင္းစာဆရာဘဝမွစ၍ ေရးသားျပဳစု တည္းျဖတ္ခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ေလးခ်ိဳး၊ ဋီကာေပါင္းမ်ားစြာ ရွိျပီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းျပဳစုခဲ့သည့္စာမ်ားစာရင္း တြင္အက်ယ္ၾကည့္ပါ။
ျပည္သူ႕ သမုိင္း အလ်ဥ္မွာ အဆက္ မျပတ္ ပါဝင္ ခဲ့တဲ့ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႕က်င္ေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ စာေပနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖခင္ႀကီး ဆရာႀကီး သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း ကြယ္လြန္ျခင္း (၄၃) ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္လည္ ဝမ္းနည္း အမွတ္တရ အျဖစ္ ဆရာႀကီးရဲ႕ အတၴဳပၸတၲိကို စုေဆာင္း ကူးယူ တင္ျပ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း (၁၈၇၆ - ၁၉၆၄)
အမည္ရင္း - ေမာင္လြမ္းေမာင္
မိဘအမည္ - ဦးစံဒြန္း + ေဒၚအုန္း
ေမြးသကၺရာဇ္ - ၁၈၇၆ ခု၊ မတ္လ ၂၃ ရက္၊ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၂၃၇ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၄ ရက္ ၾကာသပေတးေန႕
ေမြးဖြားရာေဒသ - ေ႐ႊေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဝါးလယ္႐ြာ
ကေလာင္ အမည္ခြဲမ်ား - ေ႐ႊေတာင္ ေမာင္လြန္း၊ မစၥတာ ေမာင္မႈိင္း၊ ပ႑ိေလး၊ ေမာင္သမာဓိ၊ မေစာၫြန္႕
ေမြးခ်င္း - ေမြးခ်င္း ၅ ေယာက္အနက္ ဒုတိယေျမာက္
ကုိယ္ေရး ျဖစ္စဥ္
၁၈၈၃၊ ခုႏွစ္သား အ႐ြယ္တြင္ ဦးေလး ေတာ္စပ္သူ ဦးပဥၥင္း ဦးသီရိႏွင့္ အတူ မႏၱေလးၿမိဳ႕သုိ႕ လိုက္ပါ လာၿပီး ျမေတာင္ ေက်ာင္းတုိက္ ျမေတာင္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၊ က်ီးသဲ ေလးထပ္ ပထမ ဆရာေတာ္ႀကီး (ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕ ဆက္ဆံေရး ဦးစီး ဌာန - ႐ံုးခ်ဳပ္၊ စာတည္း အဖြဲ႕က စုေဆာင္း ျပဳစုတဲ့ ႏွစ္ဆယ္ ရာစု ျမန္မာ စာေရး ဆရာ မ်ားႏွင့္ စာစု စာရင္း၊ ပအႀကိမ္ထုတ္ ၂ဝဝ၃၊ ဧၿပီ) ထံတြင္ ကိုရင္ဝတ္ျဖင့္ ပညာ သင္ယူ ခဲ့သည္။ ရွင္အမည္ ပ႑ိတ။
၁၈၈၅ ႏိုဝင္ဘာ ၂၉ (၁၂၄၇ တန္ေဆာင္မုး လဆုတ္ ၈ ရက္) တြင္ သီေပါ ဘုရင္ႏွင့္ မိဖုရား ပါေတာ္မူသည့္ အန႒ာ႐ံု ျမင္ကြင္းကို 'စာေတာ္ဝန္ ဦးခဲ' ေက်ာင္း လက္ရန္း ေပၚမွ ျမင္ေတြခဲ့၊ ေၾကကြဲ မ်က္ရည္ က်ခဲ့သည္။ ထုိေန႕မွာပင္ စိတ္ပ်က္ၿပီး သပိတ္ တစ္လံုး သကၤန္း တစ္ထည္ႏွင့္ စစ္ကိုင္းဘက္ ေတာထြက္ခဲ့သည္။ စစ္ကုိင္း၊ မုံ႐ြာ၊ အလုံ၊ ေၾကးမုံ၊ ေခ်ာင္းဦး၊ ေမာင္းေထာင္၊ ဘုတလင္၊ ကနီ ေဒသ မ်ားသုိ႕ ေျခာက္ႏွစ္ခန္႕ လွည့္လည္ စာသင္ခဲ့သည္။ အဂၢိရတ္ ဖိုထိုးျခင္း ဝါသနာ ပါသည္။
၁၈၉၄ မွာ ဖခင္ ဦးစံဒြန္း ကြယ္လြန္ ခဲ့ၿပီး၊ အသက္ (၁၉) ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ ရဟန္း ဘဝမွ လူဝတ္ လဲခဲ့သည္။ ၁၈၉၇ အသက္ ၂၂ အ႐ြယ္မွာ အစိုးရစစ္ ၇ တန္း စာေမးပြဲကို မံု႐ြာၿမိဳ႕ အလြတ္ ပညာ သင္ေက်ာင္းမွ ရဟန္း အမည္ ပ႑ိတျဖင့္ ဝင္ေရာက္ ေျဖဆုိ ေအာင္ျမင္ ခဲ့သည္။
၁၈၉၈ မွာ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ ေရာက္ၿပီး၊ 'ျမန္မာတိုင္း' သတင္းစာတြင္ ပ႑ိေလး ကေလာင္ အမည္ျဖင့္ ကဗ်ာမ်ား၊ စာမ်ား ေရးခဲ့သည္။ ၁၉ဝဝ မွာ ရန္ကုန္သို႕ ေရာက္လာၿပီး ဆူးေလ ဘုရားလမ္းရွိ 'ဇမၺဴ က်က္သေရ စာပံုႏွိပ္တုိက္' တြင္ စာစီ အျဖစ္ ဝင္လုပ္သည္။ ၁၉ဝ၃ ခုမွာ ရန္ကုန္ ၾကည့္ျမင္တုိင္ ငါးေၾကာ္ဖုိရပ္ေန ဆန္ စပါး ပြဲစား ဦးႏု၊ ေဒၚႏွင္း တုိ႕၏ သမီး ေဒၚရွင္ႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ဇမၺဴ က်က္သေရ စာပံုႏွိပ္တုိက္မွ တဆင့္ 'ရန္ကုန္တိုင္း သတင္းစာတုိက္' သို႕ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ လုပ္ကိုင္ကာ ဇတ္စာမ်ား ေရးသား ခဲ့သည္။ ၎ သတင္းစာ တိုက္မွ တဆင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ 'ျမန္မာတိုင္း' သတင္းစာတြင္ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ ျပန္ၿပီး၊ ပ႑ိေလး၊ ေမာင္သမာဓိ ကေလာင္ အမည္မ်ားျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသား ခဲ့သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ ရာဇဝင္ ဝတၴဳကုိ ေ႐ႊေတာင္ ေမာင္လြန္း အမည္ျဖင့္ ၁၉ဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ ေရးသား ခဲ့သည္။ ၁၉ဝ၇ တြင္ 'ေမာ္လၿမိဳင္ နတ္လမ္းၫႊန္' ကို မေစာၫြန္႕ ဟူေသာ ကေလာင္ အမည္ျဖင့္ ေရးသား ခဲ့သည္။
၁၉ဝ၇ ခုမွာ ျမန္မာတိုင္း သတင္းစာ ရပ္နား ခဲ့သျဖင့္၊ ဟသၤာတၿမိဳ႕ 'အမရဝတီ ပံုႏွိပ္တိုက္' သို႕ စာျပဳ၊ စာျပင္ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ ေခတၲ ဝင္လုပ္ခဲ့ ေသးသည္။ ၁၉၁၁ ခု သူရိယ သတင္းစာ စတင္ ထုတ္ေဝ သည္ႏွင့္ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ တာဝန္ ယူၿပီး၊ ေခါင္းႀကီးႏွင့္ ဘုန္းႀကီးပ်ံ ဒီပနီကို ေရးသား ခဲ့သည္။
နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႕က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္၊ အမ်ဳိးသား ေရးစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ေသာ ဆရာႀကီးသည္ အမည္ ေရွ႕တြင္ မစၥတာ ထည့္ေခၚသည္ကုိ မႏွစ္ၿမိဳ႕ ႐ႈတ္ခ် လုိသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ၁၉၁၂ တြင္ 'သူရိယ သတင္းစာ' တြင္ ရက္ျခား ေရးသားေသာ ၾကာဋီကာ ေဆာင္းပါးမ်ား မွစ၍၊ မစၥတာ အမည္တပ္ ျမန္မာ မ်ားကုိ သိကၡာ ခ်ေသာ အားျဖင့္ ရာဇဝင္လာ အမည္ဆုိး တခု ျဖစ္ေသာ ဦးႀကီး၏ ခ်ဥ္ေပါင္ ႐ြက္သည္ ေမာင္မႈိင္း ဝတၴဳတြင္ လူ႐ႈပ္ လူေပြ လူယုတ္မာ အျဖစ္ ပါဝင္ေသာ ေမာင္မႈိင္း၏ အမည္ ေရွ႕တြင္ မစၥတာ တပ္၍ မိမိ ကေလာင္ အမည္ကုိ မစၥတာ မႈိင္းဟု စတင္ သုံးစဲြ ခဲ့သည္။
၁၉၁၄ မွာ ဇနီး ေဒၚရွင္ ကြယ္လြန္ခဲ့၊ သား သမီး ေလးဦး က်န္ရစ္ခဲ့သည္။
၁၉၁၉ ခု၊ ဇူလိုင္လ ဝိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းခ်ဳပ္ႀကီးက ႀကီးမွဴး၍ ဦးပု၊ ဦးဘေဘႏွင့္ ဦးထြန္းရွိန္ တို႕ကို ဘိလပ္သို႕ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ လႊတ္၍ ဟုမၼ႐ူး အတြက္ အေရး ဆုိခိုင္းေသာ အခါ 'ၾသဒိႆ မတၴနာ ေလးခ်ဳိးႀကီး' ေရးသားၿပီး ေကာင္းခ်ီး ၾသဘာ ေပးခဲ့သည္။
၁၉၂၁ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ဳိးသား ေကာလိပ္ ေပၚေပါက္ လာေသာ အခါ သူရိယ သတင္းစာ အယ္ဒီတာ အျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္ၿပီး၊ အမ်ဳိသား ေကာလိပ္၌ ျမန္မာစာႏွင့္ ရာဇဝင္ ပါေမာကၡၡ အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သည္။ ထုိႏွစ္တြင္ ေဂ်ာ့ဘုရင္ သားႀကီး ေဝလ မင္းသားအား ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳ ရတု ေရးေပးရန္ ဦးေမေအာက္က ပန္ၾကားရာ 'ျမန္မာ ႏိုင္ငံကို ကၽြန္ျပဳသည့္ အဂၤလိပ္ ဘုရင္မ၏ ေျမးကို ခ်ီးက်ဴးေသာ စာ မေရးလို' ဟု ေျပာကာ ျငင္းပယ္ ခဲ့သည္။
၁၉၂၃ 'ျမန္မာ့ရီဗ်ဴး' ဂ်ာနယ္တြင္ ဘိုးဘိုးေအာင္ ကေလာင္ အမည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးခဲ့သည္။ ဗဟန္း ေနရွင္နယ္ ေကာလိပ္ ပ်က္ေသာအခါ ဒဂုန္ မဂၢဇင္းတြင္ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ ခဲ့သည္။ ၁၉၂၇ မွာ 'ၿဗိတိသွ် ဘာမား မဂၢဇင္း' ေနာင္ 'ဓူဝံ မဂၢဇင္း' တြင္ ႀကီးမွဴး အုပ္ခ်ဳပ္သူ အျဖစ္ တာဝန္ယူ ခဲ့သည္။
၁၉၂၈ - ၂၉၊ ေတာပုန္းႀကီး စံဖဲ ႀကိဳးမိန္႕ က်သည့္ အမႈတြင္ အယူခံ ကိစၥ ဦးေဆာင္၍ ေဆာင္႐ြက္ ေပးခဲ့သည္။ ျမင္းၿခံေထာင္တြင္ စံဖဲကို သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံု အားေပး ခဲ့သည္။ ၁၉၃ဝ ဆရာစံ ဦးေဆာင္သည့္ ေတာင္သူ လယ္သမား အေရးေတာ္ပံုႀကီးတြင္ သူရိယ သတင္းစာ၌ 'ဂဠဳန္ပ်ံ ဒီပနီ ဋီကာ' ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသား အားေပး ခဲ့သည္။ ၁၉၃၃ မွာ 'ေနရွင္နယ္' မဂၢဇင္းတြင္ ဝင္ေရာက္ ကူညီ ေဆာင္႐ြက္ ေပးခဲ့သည္။
၁၉၃၄၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၃ဝ ရက္၊ ၁၂၉၆ ခု တန္ဆာင္မုန္း လဆုတ္ ၁ဝ ရက္၊ တကၠသိုလ္ အမ်ဳိးသားေန႕ က်င္းပသည့္ အခမ္းအနားတြင္ သဘာပတိ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ 'ဝၯကုဇိန သာသနနံ' အမည္ပါ သဘာပတိ မိန္႕ခြန္းကို ေျပာၾကား ခဲ့သည္။
၁၉၃၄ ခုႏွစ္၊ တုိ႕ ဗမာ အစည္းအ႐ုံး၏ ပထမ အႀကိမ္ သခင္ ကြန္ဖရင့္ႀကီးကို ေရနံေခ်ာင္းတြင္ က်င္းပေသာ အခါ အစည္းအ႐ံုး၏ နာယက အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းကို လက္ခံ ခဲ့ၿပီး၊ ထုိမွစ၍ မစၥတာ ေမာင္မႈိင္း အမည္မွ သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း အမည္သို႕ ေခၚတြင္ ေစရန္ ေၾကညာ ခဲ့သည္။
၁၉၃၅၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ 'ဟံသာ မဂၢဇင္း' တြင္ ပါေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၏ ဆရာလြန္း ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆရာလြန္း၏ သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဟူ၍ လည္းေကာင္း လက္မွတ္ ေရးထိုး ခဲ့သည္။
၁၉၃၆၊ ဇြန္လ (၁၂၉၈ နယုန္ - ဝါဆို) ျမင္းၿခံ၊ ကိုးေဆာင္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး အတြင္း၌ က်င္းပေသာ တုိ႕ ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၏ ဒုတိယ အႀကိမ္ ညီလာခံသို႕ တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။
၁၉၃၈၊ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္တြင္ ပုသိမ္တြင္ တရား ေဟာရာ၌ 'လြတ္လပ္ေရးကို လက္ဝါးျဖင့္ ေတာင္းေန႐ံုႏွင့္ မရႏိုင္၊ သူပုန္ ထရမည္' ဟု ေဟာေျပာ ခဲ့သည္။
၁၉၃၉၊ ဇန္နဝါရီလ ၁၄ ရက္၌ က်င္းပေသာ လူထု အစည္းအေဝးႀကီးတြင္ အရွင္းရွင္ စနစ္ကို ႐ူံ႕ခ် ခဲ့သည္။ ဧၿပီ ၆ - ၉ ရက္တြင္ သခင္ သိန္းေမာင္ အဖဲြ႕မွ ဦးစီး က်င္းပသည့္ တုိ႕ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၏ စတုတၴ အႀကိမ္ ညီလာခံ က်င္းပရာ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။ ဇြန္လ ၂၂ ရက္၊ ပုသိမ္တြင္ က်င္းပေသာ အစည္းအေဝး တစ္ခုတြင္ 'ၿဗိတိသွ် အစိုးရ ဒဏ္ခ်က္ေၾကာင့္ ျမန္မာတို႕ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါး ျဖစ္ရသည္' ဟု တရား ေဟာခဲ့သည္။ ဇြန္လ ၂၇ ရက္၊ ငါးသိုင္းေခ်ာင္းသို႕ အသြား ပုသိမ္ ဘူတာ၌ ဆရာႀကီးအား ဆိုက္ကား သမား ေမာင္သန္းစိန္ ဆိုသူက တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ခဲ့သည္။ ဇြန္လ ၂၈ ရက္ ပုသိမ္ ခ႐ိုင္ ရာဇဝတ္ တရားသူႀကီးက ဆရာႀကီးအား ႏွစ္လ တရား ေဟာျခင္း မျပဳရန္ တားျမစ္ ခဲ့သည္။ ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္၊ ၾကည့္ျမင္တိုင္၌ က်င္းပေသာ လူထု အစည္းအေဝးႀကီးတြင္ 'ဆုိရွယ္လစ္ ဝါဒသည္ ဗုဒၶ တရားေတာ္ႏွင့္ ညီၫြတ္သည္' ဟု ေဟာေျပာ ခဲ့သည္။
၁၉၄ဝ၊ ဇန္နဝါရီ ၁၃ - ၁၄ တြင္ က်င္းပေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေတာင္သူ လယ္သမား အစည္းအ႐ံုး ဒုတိယ ႏွစ္လည္ ညီလာခံတြင္ 'ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕ စနစ္ကို တြန္းလွန္၍ ဆုိရွယ္လစ္ စနစ္' တည္ေဆာက္ရန္ တိုက္တြန္း ခဲ့သည္။
၁၉၄၁၊ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္ေန႕မွာ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ၊ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႕က်င္ေရး လုပ္ေဆာင္မႈ က်ယ္ျပန္႕ လာေသာေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ၏ ရန္သူေတာ္ နံပါတ္ (၁) အျဖစ္ ေၾကညာျခင္း ခံခဲ့ ရသည္။ မႏၱေလးႏွင့္ ပဲခူး ညီလာခံသို႕ တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။
၁၉၄၁ - ၄၂၊ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရကုိ ေတာ္လွန္သည့္ ေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၃၊ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ ေ႐ႊေတာင္ၾကား လမ္း၌ တပည့္မ်ားႏွင့္ အတူေနၿပီး၊ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာေတာ္မ်ား ညီၫြတ္ေရး အတြက္ သာသနာ့ အစည္းအ႐ံုးႀကီး ဖြဲ႕စည္းၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၾကာမွ် ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။
၁၉၄၄ - ၄၅၊ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ပန္ ဆန္႕က်င္ေရး သမား အျဖစ္ ဂ်ပန္တုိ႕ လုိက္လံ ဖမ္းဆီး သျဖင့္ ထိန္ကုန္း႐ြာသို႕ တိမ္းေရွာင္ ခဲ့ရသည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ ႀကီးျပီးေသာ အခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ ျပန္လာၿပီး၊ တုိ႕ ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ဌာနခ်ဳပ္ ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္သည့္ အခါ ဥကၠဌ အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသည္။
၁၉၄၈ ခု၊ စက္တင္ဘာလ ၁၉ ရက္၊ ေ႐ႊတိဂံု ေစတီေတာ္ ေတာင္ဘက္ေစာင္းတန္း၌ ျပဳလုပ္ေသာ (၁၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ဦးဝိစာရေန႕တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရး အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး၊ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ စတင္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။
၁၉၅ဝ ဇန္နဝါရီ၊ လြတ္လပ္ေရးေန႕ ႏွစ္ပတ္လည္တြင္ 'အလကၤာ ေက်ာ္စြာဘြဲ႕' ကို အစိုးရမွ ခ်ီးျမႇင့္ ခဲ့သည္။
၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ကမႝာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ စတင္ ေဆာင္႐ြက္သည္။ ပီကင္း၌ က်င္းပေသာ အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ ေဒသ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဖရင့္သို႕ တက္ေရာက္သည္။ ေမလ ၁ဝ - ၁၄ ရက္ေန႕ထိ ဂ်ဴဗလီေဟာတြင္ က်င္းပေသာ ကမာၻ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္ (ဗမာႏုိင္ငံ) က ဆရာႀကီးအား ဥကၠ႒ အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ ခဲ့သည္။
၁၉၅၃ တြင္ တ႐ုတ္ျပည္ မြန္ဂိုလီးယား၊ ဟန္ေဂရီ၊ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံသို႕ ခရီး လွည့္သည္။
၁၉၅၄၊ ဒီဇင္ဘာ ၂ဝ ရက္ ေမာ္စကိုတြင္ က်င္းပသည့္ ကမာၻ႕ စတာလင္ဆု ေ႐ြးခ်ယ္ ေပးအပ္ေရး အဖြဲ႕ႀကီးက ဆရာႀကီးအား ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ အတြက္ 'ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတာလင္ဆု' အပ္ႏွင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ဲသည္။ ၁၉၅၅ မတ္လ ၂၂ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕ ညေန ၅ နာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမ ေရွ႕၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတာလင္ဆု ေပးအပ္ပြဲ က်င္းပၿပီး၊ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ စတာလင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေပးေရး ေကာ္မတီ ဥကၠဌ မစၥတာ နီကိုေလ တီခိုေနာ့ (ဗ္) က ဆရာႀကီးအား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုလက္မွတ္ႏွင့္ ဆုေ႐ႊတံဆိပ္ အပ္ႏွင္း ခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုတံဆိပ္ႏွင့္ အတူ ေငြသား ႐ူဘဲလ္ေငြ တသိန္း (အဲဒီအခ်ိန္က ေပါက္ေစ်း အရ ျမန္မာေငြ တသိန္း ႏွစ္ေသာင္း ငါးေထာင္ခန္႕) ရရွိသည္။ မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႕မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးက တီခိုေနာ့ (ဗ္)ႏွင့္ ဆရာႀကီး တုိ႕ကို ဂုဏ္ျပဳ ဧည့္ခံပြဲ တရပ္ က်င္းပ ေပးခဲ့သည္။
၁၉၅၅ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႕တြင္ ရန္ကုန္ ေထာင္ႀကီး အတြင္း က်င္းပသည့္ စာဆုိေတာ္ေန႕ အခမ္းအနားသို႕ တက္ေရာက္ အကန္ေတာ့ ခံသည္။ ဒီဇင္ဘာ ၁၆ ရက္ေန႕တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ အိမ္ေတာ္တြင္ က်င္းပသည့္ ထမင္းစားပြဲတြင္ ဗမာႏိုင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္ ဥကၠဌ အေနျဖင့္ ဆိုဗီယက္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဘူဂနင္ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ပထမ အတြင္းေရးမွဴး က႐ုရွက္ တုိ႕ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လက္ေဆာင္မ်ား ေပးအပ္ ခဲ့သည္။
၁၉၅၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အရပ္ရပ္သုိ႕ လွည့္လည္ၿပီး ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ကမာၻ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မ်ားကုိ ေဟာေျပာ ခဲ့သည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈ ရက္ေန႕မွ စ၍ ၃ ရက္တိုင္ က်င္းပသည့္ မိုးညႇင္းၿမိဳ႕တြင္ ကမာၻ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္ (ဗမာႏိုင္ငံ) ၏ ကခ်င္ျပည္နယ္ ညီလာခံ တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။ မတ္ ၃ဝ ရက္ အိမ္ေတာ္ရာ (၁၄) စခန္း စရပ္ႀကီး၌ မႏၩေလး ေလးျပင္ေလးရပ္ ဆရာေတာ္ ၁၄၃ ပါးကို ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္ႀကားလႊာ တေစာင္ တင္ဆက္ ေလွ်ာက္ထားၿပီး ၾသဝါဒ ခံယူ ခဲ့သည္။
၁၉၅၇ တြင္ သီဟိုဠ္ႏွင့္ အိႏၵိယသို႕ ကမာၻ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဖရင့္ အတြက္ သြားေရာက္ ခဲ့သည္။
၁၉၆ဝ ၾသဂုတ္လ ၁ဝ ရက္တြင္ အေရွ႕ဂ်ာမနီ ဟမ္းဘတ္ တကၠသုိလ္က ဆရာႀကီးအား ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပညာ ပါရဂူ (ေဒါက္တာဘြဲ႕) အပ္ႏွင္း ဂုဏ္ျပဳ ခဲ့သည္။ ဂ်ာမနီသို႕ ေဆးကု သြားခဲ့သည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စ၍ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ စာေရးဆရာ သမဂၢ၏ နာယကႀကီး အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။
၁၉၆၃ ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္၊ ညေန ၄ နာရီမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမတြင္ က်င္းခသည့္ ဟီ႐ိုရွီးမားေန႕ အခမ္းအနားသို႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ဂရက္ ဥကၠဌ အေနျဖင့္ သဝဏ္လႊာ ေပးပို႕ ခဲ့သည္။
ျပည္သူ႕ သမုိင္း အလ်ဥ္တြင္ ပါဝင္ ခဲ့ေသာ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႕က်င္ေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ စာေပ ဖခင္ႀကီး သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းသည္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္႐ြက္ ရင္းျဖင့္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၂၃ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႕ နံနက္ ၁ နာရီခြဲတြင္ လူႀကီး ေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ ခဲ့သည္။ ဆရာႀကီး၏ စ်ာပနအတြက္ အာဏာသိမ္း ေနဝင္း စစ္အုပ္စုက ပထမ က်ပ္ေငြ တစ္ေသာင္း၊ ေနာက္ထပ္ က်ပ္ေငြ ၅ ေထာင္၊ စုစုေပါင္း က်ပ္ေငြ တေသာင္းခြဲ ကူညီခဲ့သည္။ သတင္းစာ တိုက္မ်ားက ေန၍ ဆရာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း စ်ာပန ရံပံုေငြ ဖြင့္ခဲ့သည္။ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္၊ ညေန ၅ နာရီတြင္ ဆရာႀကီး၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကို စမ္းေခ်ာင္း ခ်မ္းသာလမ္း ေနအိမ္မွ ေန၍ စမ္းေခ်ာင္း ပဒုမၼာ ကြင္းရွိ အာဏာသိမ္း စစ္အုပ္စု ေဆာက္ေပးသည့္ မ႑ပ္သို႕ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း ခဲ့သည္။ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္၊ ေန႕႔လည္ ၂ နာရီ အခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီး ႐ုပ္ကလာပ္ကို စမ္းေခ်ာင္း မ႑ပ္မွ ေ႐ႊတိဂံု ဘုရားလမ္းရွိ ကန္ေတာ္မင္ ပန္းၿခံသို႕ ပို႕ေဆာင္ ဂူသြင္း ခဲ့သည္။
ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သားသမီး ႏွစ္ေယာက္၊ ေျမး ၁၅ ေယာက္၊ ျမစ္ ၆၁ ေယာက္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။
ထုတ္ေဝ ခဲ့ေသာ စာအုပ္ စာရင္း
ညီေတာ္ မင္းနန္ ခၽြန္ခန္း ေဟာစာသစ္ (ေ႐ႊေတာင္ၿမိဳ႕ ဆရာလြန္း) - ၁၉ဝ၂ ခုႏွစ္
ေ႐ႊတိဂုံ ဘုရား အမွဴးကုိ က်ား အဖူးတက္ေသာ ဇာတ္ဆန္း (ေမာင္လြမ္း) - ၁၉ဝ၃ ခုႏွစ္
က်မုိင္းေမာင္ ႏွင့္ ေစာၿမိဳင္ ျပဇာတ္ (ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၃ ခုႏွစ္
ကုလားေလး ဗ်တ္ဝိ ဗ်တၲ ျပဇာတ္ (ပ - အႀကိမ္ - ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၅ ခုႏွစ္
ေမာ္လၿမိဳင္ ရာဇဝင္ ဝတၴဳ (ပထမတြဲ - ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၅ ခုႏွစ္
ကဗ်ာသာရ မဥၥဴ (ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္
ဝရမတၲ သံခိပ္ အေျဖက်မ္း (ဒုတိယတြဲ - ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္
အေလာင္းေတာ္ သုဝဏၰသွ်ံ ျပဇာတ္ (ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၇ ခုႏွစ္
ခ်င္းမေလး ဝါႏု ျပဇာတ္သစ္ (ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၈ ခုႏွစ္
သူခုိး ထိလပ္ ျပဇာတ္ (ပ - ဒု) (ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၈ ခုႏွစ္
ေက်ာက္ဝုိင္း သမုိင္း၊ ေရကင္းသူ မေ႐ႊပြင့္ ျပဇာတ္၊ ပထမတြဲ (ဆရာလြမ္း) - ၁၉ဝ၉ ခုႏွစ္
ကဗ်ာသာရတၲ သၿဂဳႋဟ္ (ဆရာလြမ္း) - ၁၉၁ဝ ခုႏွစ္
သီရိဓမၼာ ေသာက မင္းႀကီး ျပဇာတ္ (ပ-တြဲ) (ဆရာလြမ္း) - ၁၉၁၁ ခုႏွစ္
ျမန္မာ ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေ႐ႊနတ္ေတာင္ ဘုရားသမုိင္း (ဆရာလြန္း) - ၁၉၁၁ ခုႏွစ္
လက္မႈပညာ ဋီကာ (Hard Book of Useful Recipes) - ၁၉၁၃ ခုႏွစ္
ဗုိလ္ဋီကာ (မစၥတာေမာင္မႈိင္း) - ၁၉၁၄ ခုႏွစ္
ကဆုန္ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ အတၴဳပၸတၲိစာတန္း - ၁၉၁၄ ခုႏွစ္
ေဆာင္းပါး ေပါင္းခ်ဳပ္ႀကီး (ပထမတြဲ) (မစၥတာေမာင္မႈိင္း) - ၁၉၁၄ ခုႏွစ္
မွာေတာ္ပုံ ဝတၴဳ (ပထမတြဲ) (မစၥတာေမာင္မႈိင္း) - ၁၉၁၆ ခုႏွစ္
အီေနာင္ နန္းတြင္းဇာတ္ေတာ္ႀကီး - ၁၉၁၇ ခုႏွစ္
ဓမၼေစတီ (မင္းအတၴဳပၸတၲိ) ဝတၴဳ - ၁၉၁၈ ခုႏွစ္
ေကသာသီရိ နန္းတြင္း ဇာတ္တာ္ႀကီး - ၁၉၁၈ ခုႏွစ္
မွာေတာ္ပုံ ဝတၴဳ (ဒုတိယတြဲ) - ၁၉၁၉ ခုႏွစ္
ပဲခူး ရာဇဝင္ ဇာတ္ေတာ္ႀကီး - ၁၉၁၉ ခုႏွစ္
ေဒါင္းဋီကာသစ္ - ၁၉၂ဝ ခုႏွစ္
ဘြဳိင္းေကာက္ ဋီကာႀကီး - ၁၉၂၁ ခုႏွစ္
မွာေတာ္ပုံ ဝတၴဳ (တတိယတြဲ) - ၁၉၂၁ ခုႏွစ္
မွန္နန္း ရာဇဝင္ေတာ္သစ္ (ပထမအုပ္) - ၁၉၂၂ ခုႏွစ္
ေမ်ာက္ဋီကာ - ၁၉၂၃ ခုႏွစ္
ေမ်ာက္ဂဏၭိ - ၁၉၂၃ ခုႏွစ္
ေခြးဋီကာ - ၁၉၂၅ ခုႏွစ္
ေဒါင္းဂဏၭိ (ပထမတြဲ) - ၁၉၃၁ ခုႏွစ္
ဂဠဳံပ်ံ ဒီပနီဋီကာ - ၁၉၃၁ ခုႏွစ္
မႏၩေလးၿမိဳ႕ ေရႊေရးေဆာင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးၾကည္၏ ေထ႐ုပၸတၲိကထာ - ၁၉၃၅ ခုႏွစ္
ေခြးဂဏၭိ (ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ) - ၁၉၃၆ ခုႏွစ္
သခင္ဋီကာ - ၁၉၃၈ ခုႏွစ္
အာဇာနည္ဗိမာန္ - ၁၉၄၈ ခုႏွစ္
ဗမာ ျပည္တြင္းေရး မည္ကဲ့သုိ႕ ေျဖရွင္း မည္နည္း သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းႏွင့္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး - ၁၉၄၈ ခုႏွစ္
အနာဂတ္ ဇာတ္ခုံ အိပ္မက္ ဒီဠဳံ ဋီကာ - ၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္
ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္ (ပထမတြဲ) - ၁၉၅၅ ခုႏွစ္
ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္ (တတိယႀကိမ္) - ၁၉၆၈ ခုႏွစ္
မွာေတာ္ပုံ ႏွင့္ စစ္ကုိင္းျပန္ မွာေတာ္ပုံ - ၁၉၇၁ ခုႏွစ္
လက္ေ႐ြးစင္ ေလးခ်ဳိးတရာ - ၁၉၇၃ ခုႏွစ္
တုိ႕ဗမာ ဝတ္႐ြတ္စဥ္ - ၁၉၇၆ ခုႏွစ္
အႏုသာသနေခၚ ဂမီႝရပ်ဳိ႕အေျဖ
ဦးပုည ေမတၲာစာ
မွန္နန္းရာဇဝင္ခ်ဳပ္
ကုန္းေဘာင္ေပၚလစ္တစ္
ကလဟ ဝိနိစၧယ
တကၠသိုလ္ ပန္တူဝိနိစၧယ
ပဌမတၴဝိဘာဝနီ (ေက်ာ္ဋီကာ)
အဝနန္းေတာ္
ျမန္မာ့ေဇယာသဝဏ္
ေက်ာ္ ၄ ဆူ ဘုရားတိုင္ ေလးခ်ဳိးႀကီးမ်ား
သခင္ ညီလာခံ ၾသဘာ ေဆာင္းပါးမ်ား
မဂၤလာရတုမ်ား
အေရးေတာ္ပံု ေဆာင္းပါးမ်ား
အရမ္းကာရ ဝိေသာဓနီ
စုန္ေတာ္မူမွာတမ္း
တည္းျဖတ္ခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ား
(ေမာင္စံသူ) ေ႐ႊနန္းဘြဲ႕ မွာတမ္း - ၁၉၁၃ ခုႏွစ္
(မဏိကက္) နန္းတြင္း ဇာတ္ေတာ္ႀကီး - ၁၉၁၇ ခုႏွစ္
(ဦးဘုိးသစ္) ကဗ်ာေရးနည္း နိသွ်ည္းက်မ္းႀကီး - ၁၉၂၄ ခုႏွစ္
(ေမာင္ခ်စ္စရာ) ျမန္မာစာ ၫြန္႕ေပါင္း ဋီကာ - ၁၉၂၅ ခုႏွစ္
ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕ ဆရာေတာ္ ဟိတသိဒၶက ဝတၴဳ - ၁၉၂၉ ခုႏွစ္
ပုံေတာင္ႏုိင္ ေမာ္ကြန္း - ၁၉ ? ခုႏွစ္
(ဦးထြန္းေဖ) ျမန္မာစာ အတၴဳပၸတၲိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - ၁၉၃၃ ခုႏွစ္
ဒုတိယ နဝေဒး စၾကာမင္း မယ္ေတာ္ ဆင္ျဖဴရွင္မ ဧခ်င္း - ၁၉၃၄ ခုႏွစ္
(သခင္ ေလးေမာင္) ဒုိ႕ဝတၲရားႀကီး - ?
ျမေဒါင္းညိဳ (ဦးေအာင္သိန္း) ဝသုေျမ (ပထမပုိင္း) - ၁၉၃၈ ခုႏွစ္
(ဦးအုန္းေမာင္) ေက်ာင္းသုံး ျမန္မာ ရာဇဝင္သစ္ - ၁၉၄၈ ခုႏွစ္
(ဗုိလ္သိမ္းေဆြ) ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အတၴဳပၸတၲိ - ၁၉၅၁ ခုႏွစ္
(မဟာတင္) လြတ္လပ္ေရး ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေမာ္ကြန္း - ၁၉၅၂ ခုႏွစ္
(ဆရာေ႐ႊ)ျမန္မာ ေရွးေဟာင္း ကဗ်ာၫြန္႕ေပါင္း - ?
တ႐ုတ္ အရပ္ရပ္ေရာက္သည့္ အေရးေတာ္ပုံ - ?
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းျပဳစုခဲ့သည့္စာမ်ားစာရင္း
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေရးသားတည္းျဖတ္ခဲ့ေသာ စာမ်ားအား အပိုင္း(၁) သကၠရာဇ္စဥ္ စာစုစာရင္း၊ အပိုင္း(၂) အမည္သာသိရေသာ စာမ်ားစာရင္း၊ အပိုင္း(၃) သကၠရာဇ္စဥ္ တည္းျဖတ္ခဲ့ေသာစာမူမ်ားစာရင္း ဟူ၍၃ပို္င္းခြဲျခားထားသည္။
အပိုင္း(၁) သကၠရာဇ္စဥ္ စာစုစာရင္း
၁၉၀၂
၁။ ညီေတာ္မင္းနန္ ခြ်န္ေဟာစာသစ္။ ေရးသူ ေရႊေတာ္ျမိဳ႕ ဆရာလြန္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။ ဇမၺဳၾကက္သေရပုံႏွိပ္တိုက္။ ၁၉၀၂။ ၁-၂၄။
၁၉၀၃
၂။ ေရႊတိဂံုဘုရား အမႈဴးကို က်ားဖူးတက္ေသာ ဇာတ္ဆန္း။ ပထမတြဲ။ ေရးသူေမာင္လြမ္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။ ဇမၺဳၾကက္သေရပုံႏွိပ္တိုက္။
၃။ က်မိုင္းေမာင္ႏွင့္ ေစာျမိဳင္ျပဇာတ္။ ေရးသူဆရာလြမ္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။ ဇမၺဳၾကက္သေရပုံႏွိပ္တိုက္။ ၂တြဲ၊ စာမ်က္ႏွာ ၈၀စီ။
၁၉၀၅
၄။ ကုလားေလး ငျဗတ္ဝိ ငျဗတၱ။ ေရးသူဆရာလြမ္း။ ပထမအၾကိမ္ပုံႏွိပ္ျခင္း။ ရန္ကုန္အီဗရာဟင္။ ၃တြဲ။ စာမ်က္ႏွာ ၈၀စီ။
၅။ ေမာ္လျမိဳင္ ရာဇဝင္ဝတၲဳ။ ေရးသူဆရာလြမ္း။ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕၊ ျမန္မာတိုင္းသတင္းစာ ပံုႏွိပ္တိုက္။ ၁၇၆စာမ်က္ႏွာ။ ပထမတြဲ။
၁၉၀၆
၆။ ကဗ်ာသာရမဥၨဴ။ ေရးသူဆရာလြမ္း။ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕၊ ေမာင္ေရႊအိုး၊ ျမန္မာတိုင္းသတင္းစာ ပံုႏွိပ္တိုက္။ ၂၂၃စာမ်က္ႏွာ။
၇။ ပရမတၱ သံခိပ္အေျဖ်က်မ္း၊ ဒုတိယတြဲ။ ေရးသူဆရာလြမ္း။ ေမာ္လျမိဳင္၊ ေမာင္သာလိႈင္ ျမန္မာတိုင္းသတင္းစာ ပံုႏွိပ္တိုက္။ ၁၁၄စာမ်က္ႏွာ။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ခ်ိန္၌ အသက္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ရွိေနသည္။ သီေပါမင္းပါေတာ္မူသည္ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကို တိုင္းတပါးေအာက္က လြတ္ေျမာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းရမည္ဆိုေသာအသိ ငယ္စဥ္ကတည္းက ကိန္းေအာင္းခဲ့သူျဖစ္သည္။
ပညာသင္ၾကားျခင္း
စာေပေရးသားျခင္း
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းသည္ အသက္ ၁၉ ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္လာၿပီး စာစီ၊ စာျပင္ဆရာ၊ အယ္ဒီတာ၊ သတင္းစာအယ္ဒီတာ အျဖစ္အဆင့္ဆင့္ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး သတင္းစာအယ္ဒီတာ ျဖစ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား စၿပီးေရးခဲ့သည္။ ‘ေရႊေတာင္ ေမာင္လြမ္း’ဆိုသည့္ ကေလာင္နာမည္ကို ေရွ႕ပိုင္းတြင္ သံုးစြဲခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အဂၤလိပ္ကို အထင္ႀကီးၿပီး ကိုယ့္နာမည္ေရွ႕၌ မစၥတာ တပ္ေသာ ဗမာမ်ားကို စက္ဆုပ္သည့္အတြက္ ထိုေခတ္က နာမည္ႀကီးေသာ ဝန္စာေရးဦးႀကီး၏ ‘ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္သည္ ေမာင္မႈိင္း’ဝတၳဳထဲမွ လူရႈပ္လူေပြ ဇာတ္ေကာင္ ‘ေမာင္မႈိင္း’၏ အေရွ႕တြင္ မစၥတာတပ္ၿပီး မစၥတာေမာင္မႈိင္း ဆိုသည့္ ကေလာင္အမည္ကို ေျပာင္းလဲသံုးစြဲခဲ့သည္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ဆိုသည့္အမည္မွာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးကို ဝင္ၿပီး ထိုအသင္းႀကီး၌ နာယက ျဖစ္လာသည့္ေနာက္ပိုင္း၌ တြင္ခဲ့သည့္အမည္ျဖစ္သည္။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၏ စာေပေတြလက္ရာမ်ားတြင္ ဗိုလ္ဋီကာ၊ သခင္ဋီကာ၊ ေဒါင္းဋီကာ၊ ဘြဳိင္းေကာက္ဋီကာ၊ ဂဠဳန္ပ်ံဒီပနီဋီကာ စသည့္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား ပါရွိေသာ စာေပမ်ားပါဝင္သကဲ့သို႔ ကဗ်ာလကၤာေတြ၊ ရာဇဝင္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းအလြန္
၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း အသက္ ၁ဝဝ ျပည့္ အမွတ္တရလုပ္ရန္ ႀကိဳးစားသူ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အမ်ားအျပား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္း ခံခဲ့ရျပီး ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တုန္းတြင္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း အသက္ ၁၂ဝ ျပည့္ အမွတ္တရ ထုတ္ေဝေသာ စာအုပ္မွာလည္း ဆရာႀကီး၏ပံုကို စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား ေဖာ္ျပခြင့္ မရခဲ့ေခ်။ ထိုအျပင္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ေတာင္ဘက္မုခ္ရွိ ဆရာႀကီး၏ ဂူဗိမာန္ကို ဝင္ခြင့္မေပးေတာ့သည့္အတြက္ အမ်ားသူငါ သြားေရာက္ဂါရဝျပဳခြင့္မရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ စာေပလက္ရာမ်ားတြင္ ‘တို႔ဗမာ ဝတ္ရြတ္စဥ္’ ဘာသာေရးစာအုပ္မွလြဲ၍ အျခားစာအုပ္မ်ား ျပန္လည္ထုတ္ေဝႏိုင္ျခင္း မရွိေခ်။
လန္ဒန္တိုင္းသတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္း အတၳဳပၸတၱိ
ေမာင္ထင္ ဘာသာျပန္သည္ (၂၄-၇-၀၇)
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားေသာ ေခတ္ဦး၌လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသို႔ ေရွ႕႐ႈေသာ ေခတ္၌လည္းေကာင္း၊ အလြန္ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားေသာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၾကာသာပေတးေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သည္။ ကြယ္လြန္ေသာအခါ အသက္ (၈၉) ႏွစ္ရွိေလၿပီ။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ လွည္းသမားတဦး၏ သားျဖစ္သည္။ ျပည္ၿမိဳ႕အနီး ရြာတရြာတြင္ ေမြးဖြားသည္။ ထိုရြာမွာ ျမန္မာမင္းဆက္တို႔၏ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်တို႔ သိမ္းပိုက္လိုက္ေသာ ပဲခူးနယ္စပ္ၾကားတြင္ တည္ရွိ သည္။ ႐ိုးရာဓေလ့အတိုင္း ငယ္စဥ္က မိမိဖြားရာဇာတိရွိ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ယူခဲ့ၿပီး ေနာက္ မႏၱေလး ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္၌ ဆက္လက္ပညာသင္ယူခဲ့၏။
ထိုအခါ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ ျမန္မာဘုရင္ကိုနန္းခ်သည့္ အေရးအခင္း၌ ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ႀကံဳခဲ့ရသည္။ ၁၈၉၄ ခုႏွစ္ တြင္ စာပံုႏွိပ္စက္တခု၌ ၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔လာခဲ့ သည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ဆရာလြန္းဟု တြင္သည္။ ထိုအမည္မွာ မူလအမည္ကို အနည္းငယ္လႊဲေျပာင္းထားေသာ အမည္ျဖစ္ သည္။ (အဂၤလိပ္တို႔၌ အမည္ေရွ႕တြင္ ေမာင္၊ ကို၊ ဦး၊ ဆရာစေသာ ဂုဏ၀ုဒၶိကို ေဖာ္ျပသည့္အေလ့အထမရွိ။ ထို႔ ေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကေမာင္လြန္း၊ လူပ်ဳိအရြယ္၌ ကိုလြန္း၊ အသက္ႀကီးလာေသာအခါ ဦးလြန္း၊ ဆရာသမား ျဖစ္လာ ေသာအခါ ဆရာလြန္းဟူ၍ အမည္အမ်ဳိးမ်ဴိး ေျပာင္းလဲလာပံုကို အဂၤလိပ္သတင္းစာဖတ္ ပရိသတ္တို႔ ႐ုတ္တရက္နား လည္ရန္ခက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာလြန္း အေၾကာင္းကိုေရးသားရာ၌ ထိုအမည္သည္ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲလာ ေသာအမည္ဟု သိလြယ္ေအာင္ေရးျခင္းျဖစ္သည္။ ဘာသာျပန္သူ) ထို႔ေနာက္ ဆရာလြန္းသည္ ျပဇာတ္မ်ားကိုေရး သည္ သူေရးေသာ ျပဇာတ္မ်ားမွာ ပုဒ္ေရ (၈၀) ခန္႔ရွိသည္။
ဆရာလြန္းသည္ နေဘထပ္ကာရန္မ်ားႏွင့္ ကဗ်ာသီကံုးေရးသားရာ၌ အလြန္သြက္သြက္လက္လက္ ေရးတတ္သည္ ျဖစ္ရကား၊ ယင္းအရည္အခ်င္းသည္ သူ သတင္းစာေလာကထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ရာ၌ မ်ားစြာအေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေလ သည္။ သတင္းစာေလာကထဲသို႔ ၀င္လာခါစ၌ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းစာတြင္ ပထမေဆာင္ရြက ္သည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာမီ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၌ ထုတ္ေ၀ေသာ သူရိယသတင္းစာတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ရာ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ပါ၀င္စား လာေလသည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ႀကီးျပင္းခဲ့သူ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အဂၤလိပ္စာကို သင္ယူျခင္း မျပဳခဲ့ေခ်။ တသက္ပန္လံုး ျမန္မာ့အဂၢိရတ္ပညာတြင္ ထထႂကြႂကြ လိုက္စားခဲ့သည္။ သူရိယသတင္းစာသည္ ျမန္မာ သတင္းစာတို႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အေရး အသားတို႔ကို ပထမဦးဆံုးေရးသားထားေသာ သတင္းစာျဖစ္သည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းႏွင့္ ေရးေဘာ္ေရးဘက္တို႔သည္ ထိုစဥ္က ဟုမၼ႐ူး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေၾကာင္းကို သတင္းစာထဲ၌ေဆြးေႏြးေလ့ရွိရာ ယင္းသို႔ေဆြးေႏြးသည္ကို သေဘာတူ၍ ႀကိဳဆိုသည္။ အဂၤလိပ္တို႕၏ အျပဳအမူ ကို ခံုမင္၍ ျမန္မာအမည္ေရွ႕တြင္ မစၥတာဟု ေခါင္းတပ္ေသာ သူတို႔ကို သေရာ္ေသာအားျဖင့္ ထိုေခတ္က ေက်ာ္ ္ၾကားေသာ ျမန္မာ၀တၳဳတပုဒ္၌ ပါေသာအမည္ တခုကိုယူ၍ မိမိကုိယ္ကိုမိမိ မစၥတာေမာင္မိႉင္းဟု ကေလာင္အမည္ ကိုေပးသည္။
သူရိယသတင္းစာတြင္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ဆယ္ႏွစ္တာအတြင္း၀ယ္ ျမန္မာတို႔သည္ အတိတ္၌ ဇာတိဂုဏ္ေရာင္ ထြန္းေျပာင္ခဲ့သည္ကို ျပန္လည္သတိရေစျခင္းငွာ “ဋီကာ” အဖြဲ႔မ်ားကို ေရးသား သည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာစာေပမ်ားကို လည္း ျပဳစုသည္။ ထိုအေရးအသားမ်ားကို ႏိုင္ငံအစိုးရက အေရးယူျခင္းမျပဳေသာ္ျငားလည္း ထိုအေရးအသားတို႔သည္ အျခားတပါးေသာသူတို႔က တိုက္႐ိုက္ေရးသားေသာ အေရးအသားမ်ားထက္ပို၍ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေတြးအေခၚတို႔ကို ျဖန္႔ခ်ီရာ၌ အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ထိေရာက္သည္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ထိုေခတ္က ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ကိုယ္က်ဳိးရွာ၍ အရည္အခ်င္းမျပည့္မ၀ႏွင့္ ေပ်ာ့ညံ့ညံ့ အလုပ္လုပ္သည္ကိုလည္း ႐ႈတ္ခ်ေ၀ဖန္ေလ့ရွိသည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ပါတီသစ္တပါတီအေနျဖင့္ ထင္ရွားလာေသာ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးကို သူ၏ ၾသဇာတိကၠမႏွင့္ ၀င္ေရာက္အားေပးကူညီရာ၊ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ နာယက ျဖစ္လာေလသည္။ ထိုအခါ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၀င္တို႔၏ ဓေလ့ကိုလုိက္၍ မိမိကိုယ္တိုင္ သခင္ နာမည္ကို ခံယူသည္။ ဤသည္တြင္ ကြယ္လြန္သည္ အထိ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းအမည္ျဖင့္ ထင္ရွား သည္။
တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၌ ေဆာင္ရြက္ေသာအခါ ေနာင္အခါတြင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမည့္ ေခတ္ လူငယ္မ်ားကို အႀကံအဥာဏ္တို႔ျဖင့္ အားေပး အားေျမႇာက္ျပဳရာ ထိုလူငယ္မ်ားတသိုက္တြင္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို ၿဗိတိသွ်တို႔ႏွင့္ ေစ့စပ္၍ ရေအာင္ ယူခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ေသာ ဦးႏုတို႔ အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္တို႔သိမ္းပိုက္စဥ္က သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ၀န္ႀကီး အဆင့္အတန္းရွိေသာ ရာထူးဌာနႏၱရတခု၌ ေခတၱ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စစ္ႀကီးၿပီးေသာအခါ ထုိရာထူးမွ ထြက္၍ အၿငိမ္းစားေနထိုင္ခဲ့သည္။
ျမန္မာစာေပကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းအား အလၤကာေက်ာ္စြာဘြဲ႔ကို အပ္ႏွင္းသည္။ သခင္ကိုယ္ ေတာ္မိႉင္းသည္ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕၀င္တဦး ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ စတာလင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုကို ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရသည္။ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ကို အခ်ဳပ္အခ်ယ္ ျပဳမည့္ ရာထူးဌာနႏၱရတို႔ကို ျငင္းပယ္၍ တသက္ပတ္လံုး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး အက်ဳိးငွာသာလွ်င္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေလသည္။
ဘာသာျပန္သူ၏မွတ္ခ်က္ - လန္ဒန္တိုင္းသတင္းစာသည္ ပါတီဂိုဏ္းဂဏ ၾသဇာခံသတင္းစာမဟုတ္၊ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားသည့္ ေပၚလစီကို လက္ကိုင္ျပဳသည့္ သတင္းစာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသတင္းစာ၏ အာေဘာ္ကို အျခား တပါးေသာ ႏိုင္ငံတို႔က ႀကိဳက္သည္လည္းရွိလိမ့္မည္။ မႀကိဳက္သည္လည္းရွိလိမ့္မည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်င္နရယ္ပရင္ဒါဂတ္ ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္စဥ္က လန္ဒန္တိုင္းသည္ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္တို႔၏ အျပဳအမူ ကို ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ေသာ သတင္းမ်ားေရးသားသည္။ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသည္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံျဖစ္လာေသာ အခါမူ ကား ၿဗိတိသွ်တို႔၏ အက်ဴိးစီးပြားကိုငဲ့၍သာ ေရးသားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေျပာင္းအလဲစီမံကိန္းမ်ား ေပၚေပါက္ေသာ ၁၉၂၀ တ၀ိုက္ေခတ္၌မူကား လန္ဒန္တိုင္းသည္ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘေဘ၊ ဦးသိန္းေမာင္ စေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို ကူညီ၍ ျမန္မာ့အာေဘာ္ကို တင္ျပေပးသည္။ ဤသဘာ၀ကား ကမၻာ့အေရးအခင္းတို႔၌ လြတ္ လပ္စြာ စဥ္းစားဆင္ျခင္၍ လြတ္လပ္စြာ အဆံုးအျဖတ္ေပးေသာ သဘာ၀ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသတင္းစာ အာေဘာ္ကို ႀကိဳက္ေသာ္ရွိ၊ မႀကိဳက္ေသာ္ရွိ အမ်ားက ေလးစားၾကေပသည္။
ထင္ရွားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ ကြယ္လြန္ေသာအခါ လန္ဒန္တိုင္းသည္ နာေရးသတင္းက႑၌ ကြယ္ လြန္သူ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အတၳဳပၸတၱိကို ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။ ဤသို႔ေဖာ္ျပရာ၌လည္း ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ပုဂၢဳိလ္တို႔ကို ေဖာ္ျပေလ့မရွိေခ်။ ၀ိဇၨာပညာ ေရးရာ၊ သိပၸံပညာေရးရာ၊ စာေပေရးရာ၊ အႏုပညာ ေရးရာ၊ ကမၻာ့ေရးရာတို႔တြင္ ကမၻာ့ဂႏၱ၀င္ထဲ ၀င္ထိုက္သည္ဟု ယူဆမွသာလွ်င္ ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။ ယင္းသို႔ေဖာ္ျပရာ၌လည္း ကမၻာႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လွ်င္ ရန္သူမိတ္ေဆြ ဟူ၍ သေဘာ မထားဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် တိတိက်က် ေလ့လာစံုစမ္း၍ ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။
စစ္စစ္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ၀ါဒ မ်က္စိႏွင့္ၾကည့္လွ်င္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ အင္ပိုင္ယာ နယ္ခ်ဲ႕ သမားတို႔၏ အဓိ ကရန္သူ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ပါလ်က္ႏွင့္ လန္ဒန္တိုင္းသည္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းကို ရန္သူကဲ့သို႔မၾကည့္၊ မ်ဴိးခ်စ္စာေပ ပညာရွင္တဦးကဲ့သို႔သာျမင္သည္။ ဤအျမင္ျဖင့္ ေရးသားျခင္းသည္ အေရးခံရသူကို ဂုဏ္ျပဳသည္ႏွင့္အမွ် ေရးသူကို လည္း ဂုဏ္တက္ေစသည္။ က်ေနာ္ေလ့လာ ၾကည့္၍ရသမွ်ႏွင့္ ေျပာရမည္ဆိုပါက ျမန္မာေခါင္းေဆာင္တို႔တြင္ ဤကဲ့ သို႔ ေရးသားဂုဏ္ျပဳခံရသူမွာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသာလွ်င္ အာဒိ (ေရွးဦး) ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။
လန္ဒန္တိုင္းသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ရက္စြဲမွာ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၅) ရက္ေန႔ျဖစ္သည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္း “၁” ရာျပည့္ေကာ္မတီမွ ကူးယူသည္။
(၂၀၀၆ ခုႏွစ္ထုတ္ ေအာင္ေစာဦး ျပဳစုသည့္ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး ေဒါက္တာသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္း ႏွစ္ (၁၃၀) ျပည့္ အထူူးထုတ္” စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
News & Articles on Burma-Saturday, 02 April, 2011
News & Articles on Burma
Saturday, 02 April, 2011
-------------------------------------------------------------
Canadian man detained in Burma
Does Than Shwe Retain De Facto Leadership?
Canadian who illegally entered Burma to be prosecuted
Very few hope for change in Myanmar ‘civilian’ govt
US senators urge tougher sanctions on Myanmar
Curbing AIDS in Myanmar
Myanmar launches new official daily newspaper
China's top political advisor leaves to visit Myanmar, Australia, Samoa
----------------------------------------------
Canadian man detained in Burma
Postmedia News
April 2, 2011 9:39 AM
Share | | Print Email
Diplomats in Burma are trying to help a Canadian man who has been detained by police in the southeast Asian country.
Ron Zakreski, who is described as an avid traveller and keen photographer from Vancouver Island, was arrested by police on March 24, his sister Brenda told CBC News.
She said consular affairs officials have provided his family with little information and would only say that they are aware of her brother's detention.
Foreign Affairs officials confirmed to Postmedia News that they knew of the arrest, but refused to release details.
"Canadian consular officials are in close contact with Australian consular officials in Yangon. Canadians in Burma are provided with consular assistance by the Embassy of Australia under the Canada-Australia Consular Services Sharing Agreement," a Foreign Affairs spokesman wrote in a statement to Postmedia News.
Burma, also known as Myanmar, has been ruled by the military since 1962.
The current regime took power in 1988, crushing a pro-democracy uprising and killing 3,000 people. The army refused to give up power after losing a 1990 election.
© Copyright (c) Postmedia News http://www.dose.ca/news/story.html?id=4549226
-----------------------------------------
Does Than Shwe Retain De Facto Leadership?
By WAI MOE Saturday, April 2, 2011
Burma is traditionally one of most secretive countries in the world, and after Wednesday's parliamentary ceremony to swear in a new parliament, nothing has happened to alter that reputation.
The military hierarchy would appear to remain intact. If not, everyone is keeping tight-lipped about the formation of the new government anyway.
The most interesting question for Burma watchers is the future role of Snr-Gen Than Shwe, 78, and Vice Snr-Gen Maung Aye,73.
One report from Naypyidaw could offer an answer. According to military sources in the capital, Than Shwe and his deputy arrived at their new offices in Naypyidaw on Thursday morning for a meeting with top officials ahead of President Thein Sein's address to the new cabinet. Than Shwe and Maung Aye reportedly held talks with their seven closest aides including the new commanders-in-chief of the armed forces.
The report about Than Shwe’s meeting with his “top seven” came amid rumors among government officials in the capital that an extra-constitutional “board of consultants” has been established by by Than Shwe.
“Snr-Gen Than Shwe and Vice Snr-Gen Maung Aye appeared at the office located around Uppasasanti Pagoda [in Naypyidaw],” said a senior military officer who spoke on condition of anonymity.
He added that attending the meeting were: ex-Gen Shwe Mann, 63, who is now Lower House speaker; President ex-Gen Thein Sein, 65; vice presidents ex-Gen Tin Aung Myint Oo, 61, and ex-Lt-Gen Tin Aye, 65, who is also the chairman of the Union Election Commission; commander-in-chief of the armed forces Gen Min Aung Hlaing; and deputy commander-in-chief Lt-Gen Soe Win.
Commenting on Than Shwe's future role, a senior civic officer in Naypyidaw said, “I heard Than Shwe and Maung Aye will take back seats, but will be consulted.”
The senior-general is now like Kim Jong Il, the supreme leader of North Korea, or Lee Kuan Yew who is minister mentor of Singapore, he said.
He added that as Than Shwe and his board of consultants has not been officially appointed, those involved are under strict instructions to “be discreet.”
The Naypyidaw meeting on Thursday morning followed a day after President Thein Sein and his cabinet were sworn in at parliament.
Naypyidaw sources said last week that Thein Sein reportedly told Shwe Mann, Thein Sein, Tin Aung Myint Oo and Tin Aye that although they “took off their uniforms for the sake of the nation,” they will remain as de facto leaders of the Tatmadaw [Burma's armed forces].
Meanwhile, since Min Aung Hlaing and Soe Win—both in their early 50s— were publicly declared the new military chiefs, unconfirmed reports from the army said that there was a disagreement over the role of former commanders from the Sino-Burmese border as the two new chiefs are particularly unpopular among the northern region military officers.
Even though Than Shwe transferred the commander-in-chief post to Min Aung Hlaing, the aging dictator remains at the official residence designated for the military chief, along with a command center where his general staff officer, Col. Myint Kyi, reports and receives Than Shwe’s instructions.
“Both Snr-Gen Than Shwe and Vice Snr-Gen Maung Aye have offices at the compound of their residences in Naypyidaw,” said a military source. “The offices at their residences are referred to as 'the office of the commander-in-chief' and 'the office of the deputy commander-in-chief.'”
While Myint Kyi is general staff officer to Than Shwe, Maj Kyaw Zwa Lin serves as general staff officer to Maung Aye.
Then on Friday, news leaked from Naypyidaw that Than Shwe had appointed Lt-Gen Hla Htay Win, the current chief of armed forces, to be the next joint chief of staff (Army, Navy, Air Force), the third highest ranking position in the military.
Introduced to the Burmese military in 2002, the position of joint chief-of-staff (Army, Navy, Air Force) has the authority to oversee the commander-in-chief (Navy) and the commander-in-chief (Air Force) as well as the day-to-day operations of the army.
While newly appointed de jure commander-in-chief Min Aung Hlaing was from Defense Service Academy (DSA) Intake-19, Soe Win and Hla Htay Win were from DSA intakes 23 and 20.
Meanwhile, sources on Friday said that portraits of Than Shwe still adorn the walls of all government offices.
http://www.irrawaddy.org/article.php?art_id=21064
---------------------------------------------
Canadian who illegally entered Burma to be prosecuted
Friday, 01 April 2011 19:29 Kyaw Kha
New Delhi (Mizzima) – A Canadian national who entered Burma illegally from Phop Phra on the Thai side of the border with Burma, will be prosecuted for violating the Immigration Act, according to sources close to the Myawaddy Township Court.
The Moei River separating Myawaddy, Burma, and Mae Sot, Thailand. On Thursday, after a hearing in the Myawaddy Township Court, Canadian Ron Zakreski, 62, was remanded to jail on charges of violating the Burmese Immigration Act when he illegally entered the country. Photo: AFP
The Moei River separating Myawaddy, Burma, and Mae Sot, Thailand. On Thursday, after a hearing in the Myawaddy Township Court, Canadian Ron Zakreski, 62, was remanded to jail on charges of violating the Burmese Immigration Act when he illegally entered the country. Photo: AFP
Ron Zakreski, 62, was arrested by police on March 24 and detained in Kheenyalee Police Station. On Thursday, after a hearing in the Myawaddy Township Court, he was remanded to jail on a charge of violating the Immigration Act.
Zakreski was arrested for illegally entering Wawlay, Burma, by crossing the Moei River from Phop Phra, south of Mea Sot, according to an officer in the Democratic Karen Buddhist Army (DKBA).
He was arrested after he took photographs of the location of a battle between the DKBA and the Burmese army’s Light Infantry Battalion 356.
Major Chitsayar of the DKBA Central Communications Department told Mizzima: ‘He entered Wawlay in Burma from near Mae Sot in the Thai side. As soon as he took the photos, he was arrested by the police. On the Thai side where he came from, there is a base of Thai army’.
He was detained and interrogated in the Kheenyalee Police Station near Wawlay Village for nearly a week before he appeared in the Myawaddy Township Court on Thursday.
One of Zakreski’s friends told Mizzima via e-mail that he was allowed to contact friends by telephone during his detention in the police station.
Some media erroneously reported that his name was Ronald James, sources said. http://www.mizzima.com/news/inside-burma/5104-canadian-who-illegally-entered-burma-to-be-prosecuted.html
------------------------------------------
Very few hope for change in Myanmar ‘civilian’ govt
YANGON: Myanmar’s attempt to rebrand itself with a nominally civilian government was met with skepticism at home and abroad on Thursday, with critics fearing that the Army’s power has merely moved into the shadows.
Newspapers were sold out on the streets of Yangon a day after former Gen. Thein Sein was made president and the feared junta was disbanded following nearly half a century of military rule.
But while the new order provoked interest, there was little optimism.
Company manager Konaing said that the new parliament, which was dominated by the Army hierarchy and lacks the participation of democracy icon Aung San Suu Kyi, was a “hot issue” with ordinary people.
“But they do not think there will be changes in the country as the generals only changed their uniforms. We [neither have] many expectations [nor] much hope,” he told Agence France-Presse.
Wednesday’s handover came after Myanmar’s first elections in 20 years in November, which were slammed by critics as a sham to provide a civilian facade to military rule, and marred by the absence of Suu Kyi, and by claims of cheating.
Myanmar’s strongman Than Shwe also relinquished his position as head of the Army during the power transfer, but many analysts believe the feared “senior general” will find a way to retain influence behind the scenes.
In a rare address, printed in Thursday’s edition of the government mouthpiece The New Light of Myanmar, Thein Sein insisted that the people “have elected us and given [us a] mandate.”
“I invite and urge some nations wishing to see democracy flourish and the people’s socioeconomy grow in Myanmar to cooperate with our new government,” he said.
But the United States expressed concern over the country’s “oppressive political environment,” while United Nations Secretary General Ban Ki-moon urged Myanmar to prove “that this change is one of substance.”
China, however, voiced its approval of the country’s “independent choice of development path and hopes to see sustained stability and progress in democracy in the country, so as to achieve democratic development.”
Myanmar’s influential northern neighbor will send a senior official to meet Thein Sein on Sunday, the first international engagement of his presidency.
The elections, and Suu Kyi’s release from house arrest a few days later, divided the opposition and reignited a debate about sanctions.
The Nobel Peace laureate’s National League for Democracy (NLD), which has no voice in parliament and was disbanded for boycotting the polls over rules seemingly designed to exclude her, said that it “acknowledged” the changes.
“As the NLD mainly works for national reconciliation, we expect to start a dialogue with the new government,” said NLD spokesman Nyan Win.
The National Democratic Force, an opposition group that had split from Suu Kyi’s party to participate in the vote, said that the president’s speech promising to focus on health care and education, was “very significant.”
“We can see that he has the desire to reform but we have to wait and see whether it really happens,” said party leader Khin Maung Swe.
Thein Sein, the country’s former Prime Minister and a key Than Shwe ally, is among a slew of generals who shed their Army uniforms to contest the elections and are now civilian members of parliament.
His junta-backed Union Solidarity and Development Party bagged 388 of the national legislature’s 493 seats, while a quarter of the assembly was already reserved for military legislators.
AFP http://www.manilatimes.net/news/world/very-few-hope-for-change-in-myanmar-%E2%80%98civilian%E2%80%99-govt/
-------------------------------------------
The Peninsula
US senators urge tougher sanctions on Myanmar
Saturday, 02 April 2011 01:11
WASHINGTON: The United States should reject calls to ease sanctions on Myanmar junta members and instead name a special envoy to give the measures more bite, four US senators said in a letter released on Thursday.
“With the regime’s recent moves and persistent human rights abuses, conditions do not currently exist to meet the necessary criteria to consider an easing of sanctions,” they wrote to US Secretary of State Hillary Clinton.
Senate Intelligence Committee Chair Dianne Feinstein, Republican Senate Minority Leader Mitch McConnell, Senate Environment and Public Works Committee Chair Barbara Boxer and Republican Senator Mark Kirk signed the letter.
The lawmakers pointed to recent comments by Myanmar’s opposition leader and democracy icon Aung San Suu Kyi on the issue and said “we agree that sanctions should be maintained until the regime undertakes serious reforms.”
The group urged Clinton to name a “Special Representative and Policy Coordinator for Burma” to work with Suu Kyi’s National League for Democracy (NLD) “to ensure that sanctions are more effective and better utilised.”
“We therefore urge the administration to act swiftly to nominate an individual with the depth of expertise and the breadth of skills necessary to succeed in this important position,” they wrote.
The lawmakers also urged Clinton “to exercise the authority for additional banking sanctions against Burma’s leaders explicitly provided by Congress” in a law meant to pry Myanmar open to democratic and free-market reforms.
“We believe that exercising such authority represents one of the most powerful instruments at our disposal for pressuring Burma’s rulers to change course,” the senators said.
A rare election in November and Suu Kyi’s subsequent release from house arrest have re-ignited a debate about the measures, and the European Union is poised to decide in April whether to continue sanctions against the regime.
European diplomats recently held talks with Suu Kyi, 65, and other opposition members about the possibility of lifting the sanctions, which global think-tank International Crisis Group has criticized as “counterproductive.”
The NLD has no voice in a newly opened parliament dominated by the military and its proxies. It was disbanded for opting to boycott the vote because the rules seemed designed to bar Suu Kyi from participating.
Supporters of the trade and financial sanctions say they are the only way to pressure the military rulers of Myanmar, where there are about 2,200 political prisoners. The United States said last month that calls to ease sanctions on Myanmar were premature. AFP
http://www.thepeninsulaqatar.com/s.-asia/philippines/147621-us-senators-urge-tougher-sanctions-on-myanmar.html
--------------------------------------
Health | 01.04.2011
Curbing AIDS in Myanmar
In Myanmar, progress is being made to reduce the rate of new HIV-AIDS infections after several years of a national program. But international sanctions on Myanmar are hampering efforts to curb the spread of the virus.
The United Nations estimates a quarter of a million people in Myanmar have been infected with AIDS. Just a small percentage – possibly as low as 25 per cent – have access to the vital retroviral medications.
Intravenous drug users, sex workers and men who have sex with men are most likely to contract the virus. The epidemic each year claims the lives of around 25,000 people.
Low levels of government budget spending on health and international sanctions due to the country’s human rights record have combined to leave the fight against AIDS under resourced.
More and more people are becoming infected with HIV/AIDS worldwideMore and more people are becoming infected with HIV/AIDS worldwide
But at a UNAIDS regional conference in Bangkok on universal access to prevention and treatment against AIDS, Myanmar health officials said there are signs of progress after a national program on AIDS has been adopted in recent years.
Curbing stigmas
Dr Khin Ohmar San, manager of the National AIDS program from the Department of Public Health, says programs to raise awareness about AIDS have had a positive impact. "In recent years, since we have more awareness-raising activities and some peer to peer education as well as working with community based organizations and networks, there are much less stigmas and discrimination since many networks are now even working with our basic health staff and with the community."
But Dr Khin Ohmar San says to sustain the gains made and prevent new infections, more needs to be done to focus on prevention and also comprehensive care, support and treatment for those in need. International donors have sought to fill a gap after a move in 2005 by the Global Fund to Fight AIDS to terminate a 100 million dollar aid grant to Myanmar due to what it called political interference.
Intravenous drug use is one of the main reasons for the spread of HIV/AIDSIntravenous drug use is one of the main reasons for the spread of HIV/AIDS
But Dr Saw Lwin, a deputy director general from the Department of Health blames the international sanctions on Myanmar for hampering efforts to curb the virus’ spread. "It has an effect on the accessibility of the services. Our country receives only about US $5.0 per capita per year in overseas development assistance. We also need resources for tackling this problem like other developing countries."
Community programs
Community organizations have been able to step up programs in recent years. Kaythi Win, a former sex worker who works with a Yangon-based outreach program backed by the UN, says the working environment for groups has improved. "I feel the situation in our country has changed a lot." Win adds, "In our community, people have confidence and they also know where to get access. So that’s why HIV is going down at the community level."
But the groups say they need to be vigilant with a government whose spending on general community health has been low, and a general political climate where there is little scope for open debate on sensitive issues.
Author: Ron Corben
Editor: Sarah Berning http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6491118,00.html?maca=en-rss-en-asia-5133-rdf
----------------------------------------
Myanmar launches new official daily newspaper
Yangon, April 2 : Myanmar has launched a new daily newspaper Myawaddy, bringing the total number of state-owned dailies to four, Xinhua reported Saturday.
The newspaper, which is based in the new capital Nay Pyi Taw, started publishing Friday and was available in Yangon Saturday.
The introduction of the 16-page daily came two days after a new elected civilian government took office Wednesday.
The other three state-run newspapers are Kyaymon, Myanma Ahlin and the English-language New Light of Myanmar.
According to the information ministry, besides newspapers, 172 journals and 182 magazines are published in Myanmar.
--IANS http://www.newkerala.com/news/world/fullnews-181306.html
----------------------------------
China's top political advisor leaves to visit Myanmar, Australia, Samoa
April 02, 2011
China's top political advisor Jia Qinglin left Beijing Saturday to pay official goodwill visits to Myanmar, Australia and Samoa.
Jia, chairman of the National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference, is visiting the countries at the invitation of Myanmar's Speaker of the House of Representatives, and the governments of Australia and Samoa.
Source: Xinhua http://english.peopledaily.com.cn/90001/90776/90883/7338909.html
__._,_.___
US to name envoy for Burma
President Barack Obama will soon appoint the first US special envoy of Burma, to pry open the isolated nation after its much criticized political transition.
The Foreign Policy magazine's blog The Cable reports Derek Mitchell, a veteran policymaker on Asia, is expected to be nominated and introduced to the Congress, which remains critical of Burma.
While Washington has been disappointed with Burma's November elections which it has denounced as a sham ... it sees no alternative to engagement.
In a video address on Saturday to activists gathered in Washington, Burma's democracy leader Aung San Suu Kyi said Burma is at a crossroads and called for sustained world attention.
She said while some say there is visible change in Burma, others say there is no real change, just superficial change. http://www.radioaustralianews.net.au/stories/201104/3181002.htm?desktop
__._,_.___
Posts
