တရားမ်ွတမႈ-ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက

တရားမ်ွတမႈဆိုတာ လူတိုင္းရထိုက္တဲ့အရာ ျဖစ္တယ္။ ငါ ေတာင္းဆိုတာ တရားမ်ွတမႈပါပဲ။


လူမ်ားစုဟာ အတုအေရာင္ ဂုဏ္သိကၡာနဲ ့ ေနႀကတယ္။ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာတာကို ဂုဏ္သိကၡာလို ့ေျပာႀကတယ္။
ရာထူးႀကီးတာကို ဂုဏ္သိကၡာလို ့ ေျပာႀကတယ္။ အဲဒါေတြဟာ အတုအေရာင္ ဂုဏ္သိကၡာေတြပါ။ လြတ္လပ္မႈ ရိုးသားမႈ
တရားမ်ွတမႈ မရိွပဲ စစ္မွန္တဲ့ဂုဏ္သိကၡာ ဆိုတာ မရိွပါဘူး။


မတရားတာ မမွ်တတာေတြကို လုပ္တဲ့သူေတြ မ်ားေနရင္ တရားမ်ွတမႈ မရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းျဖစ္ေနမယ္။ တရား
မ်ွတမႈ မရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ လြတ္လပ္မႈရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း ျဖစ္တယ္လို ့ ဘယ္လို ေျပာနိုင္မလဲ။
မတရားတာ လုပ္တဲ့သူရိွရင္ ခံရတဲ့သူ ရိွတယ္။ ခံရတဲ့သူဟာ လုပ္တဲ့သူကို ေလးစားမွာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ဦးကို
တစ္ဦး မေလးစားနိုင္တဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ ဂုဏ္သိကၡာရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းမျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ တရားမ်ွတမႈ မရိွ ဂုဏ္
သိကၡာလည္းမရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းမွာေနရတဲ့သူဟာ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ဘယ္လိုလုပ္ ရနိုင္ေတာ့မလဲ။
လူတခ်ိဳ ့ မတရားတာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ခြင့္ရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ လြတ္လပ္တဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း မျဖစ္
နိုင္ဘူး။ မလြတ္လပ္တဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ ဂုဏ္သိကၡာရိွတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း မျဖစ္နိုင္ဘူး။ တရားမ်ွတမႈ၊ လြတ္လပ္မႈ နဲ ့
လူ ့ဂုဏ္သိကၡာ....... ဒီသုံးပါးဟာ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ တန္ဖိုးထားစရာေကာင္းတဲ့ ဒီ(human values) သုံးပါးမရိွရင္
အဆင့္ျမင့္တဲ့လူ ့အသိုင္းအဝိုင္း မျဖစ္ေသးဘူး။


မတရားတာ မမ်ွတတာကို လက္မခံသင့္ဘူး။ မတရားတာ မမ်ွတတာကို လက္ခံရင္ အားေပးရာ ေရာက္ပါတယ္။
မတရားတာကို ျမင္ရ ႀကားရရင္ “မတရားဘူး” လို ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုကိုယ္ အရင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာပါ။ ေနာက္
ကုိယ့္မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေျပာပါ။
မတရားတာကို ေတြ ့ရ ႀကားရပါလ်က္ ဘာမွ မေျပာပဲေနရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ ေလးစားမႈေလ်ာ့သြားမယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ အလိုတူအလိုပါလို ့ ခံစားရမယ္။ ဒါေႀကာင့္ မတရားတာကို ျမင္ရ ႀကားရတဲ့အခါ မသိဟန္ ေဆာင္
မေနပါနဲ ့။


တရားမ်ွတတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းရဲ့ဝတၱရား ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားတာကို လုပ္ေနတဲ့သူဟာ လူ ့က်င့္ဝတ္၊ လူ ့ဝတၱရား
ပ်က္ကြက္ေနတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ သူဟာ ဂုဏ္သိကၡာမရိွတဲ့သူ ျဖစ္ေနတယ္။


လြတ္လပ္ျပီး တရားမ်ွတတဲ့ လူ ့အသိုင္းအဝိုင္းမွာေနခ်င္ရင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္၊ ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွေနခ်င္ရင္
လြတ္လပ္မႈနဲ ့တရားမ်ွတမႈကို ကာကြယ္ရမယ္။


ဘာသာေရး အယူအဆပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နိုင္ငံေရး အယူအဆပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အယူုအဆတစ္ခုကိုမွီျပီး အာဏာ သို ့မဟုတ္
ပစၥည္း ေငြ ရေနတဲ့သူဟာ အဲဒီ အယူအဆကို လက္မလႊတ္နုိင္ဘူး။ ဒီအယူအဆကို မွီျပီး ကိုယ္က်ိဳးရိွေအာင္ လုပ္နိုင္ရင္
ဒီအယူအဆကို လက္မလႊတ္နိုင္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးကို အဓိကထားတာပါ။ အမွန္တရားကို အဓိကထားတာ
မဟုတ္လို ့ပဲ။
အမွန္တရားကိုသာ အဓိကထားရင္ ကိုယ့္အယူအဆနဲ ့ မတူတာကို ႀကားရရင္ သူမွန္သလား ကိုယ္မွန္သလား ဆိုတာကို
ဘက္မလိုက္ပဲ အခ်ိန္ယူျပီး စုံစမ္းရမယ္။ တစ္ဘက္သတ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခ်ဘူး။ အမွန္တရားနဲ ့ တရားမ်ွတမႈကို တကယ္လိုလား
တဲ့သူဟာ တစ္ဘက္သတ္ သေဘာထားကို လက္မခံဘူး။ လက္ကိုင္မထားဘူး။ သေဘာထားမတူတာ အျမင္မတူတာကို
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးျပီး အမၽွတဆုံးအေျဖ အေကာင္းဆုံး အေျဖကို မရမခ်င္း ရွာေနမယ္။


ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကိုယ္ တကယ္ေလးစားတဲ့သူ တန္ဖိုးထားတဲ့သူ ယုံႀကည္တဲ့သူဟာ အလကား မလိုခ်င္ဘူး။ တန္ရာ
တန္ေႀကး ေပးျပီးမွ လိုခ်င္တယ္။
ခိုင္းျပီး တန္ေအာင္ မေပးတဲ့သူနဲ ့ တန္ေအာင္ မလုပ္ပဲ မ်ားမ်ား လိုခ်င္တဲ့သူေတြဟာ လူ ့အသိုင္းအဝိုင္းကို ဖ်က္ဆီး
တဲ့သူေတြပဲ။ နည္းနည္းေပးျပီး မ်ားမ်ားလိုခ်င္တဲ့ စိတ္ဟာ တရားမ်ွတမႈကို တန္ဖိုး မထားတဲ့စိတ္ ျဖစ္တယ္။
တရားမ်ွတမႈကို တန္ဖိုးမထားတဲ့သူဟာ လြတ္လပ္တဲ့သူ မျဖစ္နိုင္ဘူး။
အဲဒီေတာ့ တန္ေအာင္မလုပ္ပဲနဲ ့ မ်ားမ်ား လိုခ်င္တဲ့သူဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့သူ လြတ္လပ္တဲ့သူ မျဖစ္နိုင္ဘူး။
တန္ေအာင္ မလုပ္ပဲ မ်ားမ်ား လိုခ်င္တာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကိုယ္ မယုံႀကည္တဲ့လူရဲ့ သေဘာထားျဖစ္တယ္။ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုကိုယ္
မယုံႀကည္တဲ့သူဟာ ေအာင္ျမင္ႀကီးပါြးတဲ့သူ မျဖစ္နိုင္ဘူး။


အေႀကာင္းအက်ိဳး သဘာဝက်ေအာင္ စဥ္းစားတတ္တဲ့ သူမွာ အနစ္နာခံရတဲ့သူ၊ အနိုင္ယူတာ ခံရတဲ့သူ မရိွဘူး။
ငါအက်ိဳးရိွရင္ သူ ့အက်ိဳးထိခိုက္တယ္ ဆိုတာလည္း မရိွဘူး။ အေႀကာင္းအက်ိဳး သဘာဝက်ေအာင္ စဥ္းစားတတ္၊ လုပ္တတ္
တဲ့သူဟာ ထိုက္တန္ေအာင္မလုပ္ရပဲ ရတာကို မလိုခ်င္ဘူး။


ငါလိုခ်င္တာရဖို ့ တန္ရာ တန္ေႀကးကို ေပးမယ္ ဆိုတဲ့စိတ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါ။
အဲဒီလို ဆုံးျဖတ္လိုက္တာနဲ ့ စိတ္မွာ သတိၱတစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာမယ္။ စြမ္းအားတစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာမယ္။
“တန္ရာတန္ေႀကး မေပးပဲ ဘယ္ေသာအခါမွာမွ ရေအာင္ မလုပ္ပါဘူး။ ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ ရတာက လဲြလို ့ တျခား
နည္းနဲ ့ရတာကို ဘယ္ေတာ့မွ မလိုခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရာင္းမစားပါဘူး” လို ့ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါ။
အဲဒီလိုဆုံးျဖတ္လိုက္ရင္ အဲဒီစိတ္ဓာတ္က ကုိယ္ လိုခ်င္တာရေအာင္ ေကာင္းတဲ့လုပ္နည္းကို ေပးပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္လိုခ်င္တာရေအာင္ ကိုယ့္ကို လုပ္ေပးနိုင္တာ ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္နဲ ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းပါပဲ။ ဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ
လြတ္လပ္တဲ့သူရဲ့ စိတ္ဓာတ္ပဲ။


စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ နိုင္ငံေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ ေနာက္ တျခားအေရးေတြပါ ထည့္လိုက္အုံး၊
ဒါေတြကို တစ္ကဣစီ ထားျပီးေတာ့ လုပ္လို ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဒါေတြအားလုံးဟာ တစ္ခုတည္းေသာ ခိုင္မာတဲ့၊ ေလးနက္တဲ့၊
ရင့္က်က္တဲ့ ရိုးသားမႈ ၊ မ်ွတမႈ ဆိုတဲ့ သေဘာထားေပၚမွာ အေျခခံရမယ္။ ေအာက္ေျခ foundation အုပ္ျမစ္ဟာ
တစ္ခုတည္းပဲ။ ရိုးသားမႈ မ်ွတမႈ foundation ပဲ။ ဘဝတစ္ခုလုံးရဲ့ foundation ဟာ spiritual foundation ပဲ ျဖစ္ရမယ္။
“ငါတန္ဖိုးထားတာ မေရရာရင္ ငါဟာ မေရရာတဲ့သူ ျဖစ္ေနျပီ။ ငါ့ဘဝဟာလည္း မေရရာဘူး။ ငါ့ဆက္ဆံေရး
ဟာလည္း မေရရာဘူး။ ငါ့ဘာသာေရးဟာလည္း မေရရာဘူး။” ဒါကို ေလးေလးနက္နက္ သေဘာေပါက္ဖို ့ လိုတယ္။
ဒါ အေရးႀကီးတယ္။ ငါ ဘာကို တန္ဖိုးထားေနသလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ႀကည့္ပါ။ “ေဟာဒီ သေဘာထားကိုေတာ့
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ အပ်က္မခံဘူး၊ ေသခ်င္ရင္ ေသသြား ပါေစေတာ့” ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ ရိွရမယ္။


လူ ့သဘာဝမွာ ဟိရိ ႀသတၱပၸ ဆိုတဲ့ ရွက္တတ္ ေႀကာက္တတ္တဲ့စိတ္ဟာ ရိွပါတယ္။ ေမြးရာပါစိတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
တရားကို သေဘာေပါက္တဲ့သူမွာ အဲဒီစိတ္က သိပ္အားႀကီးတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မေကာင္းတာ မွန္တာ မရိုးသားတာကို
မလုပ္ဘူး။ မသိလို ့ လုပ္မိရင္ အျမန္ဆုံး ဝန္ခံတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကို ႀကည့္ရင္ စိတ္ဓာတ္ အဆင့္အတန္း ျမင့္တဲ့သူ
အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း ျမင့္တဲ့သူေတြဟာ အရွက္အေႀကာက္ ပိုျပီး ႀကီးတယ္လို ့ ဆိုနိုင္တယ္။ အသိဥာဏ္ အဆင့္
အတန္း နိမ့္ေသးတဲ့သူ စိတ္ဓာတ္အဆင့္အတန္း နိမ့္ေသးတဲ့သူဟာ အရွက္အေႀကာက္ နည္းတယ္လို ့ ဆိုနိုင္တယ္။