ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုလုပ္ႀကံခဲ့တဲ့ ဂဋဳန္ဦးေစာေႀကာင့္ သမီးေဘဘီေစာဘဝတသက္လံုး မ်က္ႏွာငယ္ခဲ့ရဘူးပါတယ္။
အာဏာရွင္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြလည္း မြန္ဂိုလီယားႏိုင္ငံကြန္ၿမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြလို
အနာဂတ္ကိုက်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔စဥ္းစားႏိုင္ႀကပါေစ။
Folks,
Please open the file. PDF file better than ---------
regards, AMW
သမိုင္းေႀကာင္းအဆက္ဆက္ဆီက ေဒသဆိုင္ရာလႊမ္းမိုးမႈ အေႀကာင္းေတြေဆြးေႏြးႀကတယ္။
ႏိုင္ငံတြင္းမွာ သက္ေရာက္လာႏိုင္မဲ့ အရိပ္ေတြအားလံုးကို ဖမ္းယူႀကည့္ႀကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ သုေတသနစာတမ္းေတြမွာ
အခ်က္အလက္မ်ားကိုေလ့လာၿခင္း ( Functional analysis) နဲ႔ ဆက္စပ္ဖြဲ႔စည္းမႈမ်ားကိုေလ့လာၿခင္း ( Structural analysis) ဆိုတဲ့ ရႈေထာင့္ေတြကို ကိုင္စြဲၿပီး သံုးသပ္တင္ၿပေလ့ရိွတယ္။ ကစားပြဲကို ကစားမဲ့သူေတြဟာ ရႈေထာင့္ႏွစ္ခုလံုးက အခ်က္အလက္ေတြကို
သိသာထင္ရွားေစမဲ့ ၿမင္ကြင္းေတြမွာ ခင္းက်င္းစဥ္းစားႀကည့္တယ္။
(၁) ဘယ္ဇာတ္ေကာင္ေတြ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြက အနာဂတ္မွာ အရိွန္ၿပင္းတဲ့အရာေတြၿဖစ္လာမလဲ၊
(၂) ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြ ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္မဲ့ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဘယ္လိုဖန္တီးႀကမလဲ
ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းႏွစ္ခုက အဓိက စဥ္းစားရမဲ့အရာေတြၿဖစ္လာခဲ့တယ္။
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
စတုတၴႏွင္းမ်ား --------
ဒီဇင္ဘာလကိုေရာက္ၿပီ ဆိုရင္ “အူလန္ဘာတာ” လို႔ေခၚတဲ့ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ႏွင္းမႈန္ေတြဖြဖြေလးက်ေနတယ္။
တခါတုန္းက ဒီေနရာေလးကို ဗဟိုၿပဳၿပီး ဂ်င္ဂ်စ္ခန္ ရဲ႕ ၿမင္းအရိုင္းခြာသံေတြဆူညံေနခဲ့တယ္။ ၿမင္းကုန္းႏွီးေပၚမွာ အိပ္ယာတခုလို အိပ္စက္၊ ေသြးစက္ေတြ အဆက္မၿပတ္စီးဆင္းေနတဲ့ ဓါးသြားေအာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕အိပ္မက္ေတြ၊ အာရွတိုက္ကိုေက်ာ္ၿပီး ကမၻာအႏွံ႔ခ်ဲ႕ထြင္ၿဖန္႔က်က္ခဲ့တယ္။
ဆယ္စုႏွစ္ေတြၿဖတ္သန္းသြားခဲ့တယ္။
အင္ပါယာေတြ ႀကီးထြားလာခဲ့တယ္။ အင္ပါယာေတြက်ဆံုးခဲ့တယ္။
စစ္ပြဲေတြဖန္တီးခဲ့တဲ့ သူေတြအတြက္ ကံႀကမၼာရဲ႕အလွည့္အေၿပာင္းေတြ ေရာက္လာတယ္။
ဒဏ္ရာအနာတရေတြနဲ႔ၿပန္လည္ဆုတ္ခြာခဲ့ႀကတယ္။ စစ္ရႈံးမႈရဲ႕အက်ိဳးဆက္အၿဖစ္ႏိုင္ငံတြင္းမွာ စီးပြားေရး၊ လႈမႈေရး ၿပႆနာေတြ ေနာက္ဆက္တြဲပါလာတယ္။ မြန္ဂိုအင္ပါယာထဲမွာ ဘုရင္ပိုင္ႏိုင္ငံေတြ ကြဲအက္ေပၚထြက္လာခဲ့တယ္။
ဒုတိယႏွင္း
ရာစုႏွစ္ေတြေၿပာင္းသြားတိုင္း နယ္ပယ္ခ်ဲ႕ထြင္မႈ သမိုင္းအသစ္ေတြကလည္း ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ေရာက္လာတယ္။
မန္ခ်ဴးစစ္သည္ေတာ္ေတြ နဲ႔ ခ်င္မင္းဆက္ လက္ေအာက္မွာ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံရဲ႕အတြင္းပိုင္းနဲ႔အၿပင္ပိုင္းေဒသေတြကို အပိုင္းပိုင္းခြဲ
အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ႀကတယ္။ တခါတုန္းက နယ္ခ်ဲ႕အရိုင္းအစိုင္းမ်ား လို႔ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္ ရဲ႕ မြန္ဂိုစစ္တပ္ဟာ ကြ်န္ဘဝကို က်ေရာက္သြားၿပန္တယ္။ ႏွင္းအရိုင္းရာသီေတြ ဆယ္စုႏွစ္ေတြဆီ တိုက္စားသြားခဲ့ၿပန္တယ္။ႏွစ္ဆယ္ရာစုရဲ႕အေစာပိုင္းကာလထဲမွာ
ၿဖစ္ပြားေတာ့မဲ့ ပထမကမၻာစစ္အတြက္ နယ္ေၿမလႊမ္းမိုးအားၿပိဳင္မႈေတြအတြက္ စတင္ၿပင္ဆင္ႀကေတာ့တယ္။
ခ်င္မင္းဆက္ၿပိဳက်သြားတဲ့ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္မွာ မြန္ဂိုလီးယားနဲ႔ တိဘက္ ႏိုင္ငံေတြက လြတ္လပ္ေရးေႀကၿငာခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ တရုတ္အစိုးရက လက္မခံခဲ့ဘူး။
တတိယႏွင္း
၁၉၁၇ မွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ရုရွားေဘာ္လ္ရွီဗစ္ေတာ္လွန္ေရးက (၂၀) ရာစုရဲ႕ကမၻာ့ေၿမပံုေတြကို ေၿပာင္းလဲပစ္ခဲ့တယ္။
ၿပည္တြင္းစစ္မွာ စစ္ရႈံးလာတဲ့ ရုရွားၿဖဴေတြ၊မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ေၿမာက္ပိုင္းဆီကို ဆုတ္ခြာတပ္စြဲလာခဲ့တယ္။
တရုတ္ၿပည္ကလည္း မြန္ဂိုလီယားအတြင္းပိုင္းေဒသေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္သိမ္းဆည္းထားဆဲၿဖစ္တယ္။
ရုရွားၿပည္တြင္းစစ္ကို အႏိုင္ရလိုက္တဲ့ လီနင္ရဲ႕တပ္နီေတာ္ေတြ သူတို႔ရဲ႕အင္ပါယာသစ္ကို ၿပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္၊
မြန္ဂိုလီယားႏိုင္ငံရဲ႕ နယ္စပ္မ်ဥ္းေတြကိုၿဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့တယ္။ ရုရွားၿဖဴေတြကိုေမာင္းထုတ္ခဲ့တယ္။
မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံအၿပင္ၿခမ္း ကို လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအၿဖစ္ဖြဲ႔စည္းေပးလို္က္တယ္။
“ဒမ္ဒင္ ဆူကာဘက္တာ” ဆိုတဲ့ မြန္ဂိုစစ္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈစြမ္းရည္ ကို ရုရုားစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေလးေလးစားစား
အသိအမွတ္ၿပဳဆက္ဆံခဲ့ႀကတယ္။ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ၿပည္သူ႔ရင္ၿပင္မွာ “ဒမ္ဒင္ ဆူကာဘက္တာ” ရဲ႕ ရုပ္ထုႀကီးေတြ ေရာက္လာတယ္။
ေဗာ္ရွီဗစ္စစ္ခ်ီေတးေတြလို အားေကာင္းၿပင္းထန္တဲ့ ေႀကြးေႀကာ္သံေတြ၊ အေရာင္ေတြ၊ စုေပါင္းဘံုယာစခန္းေတြ ေရာက္ရိွလာခဲ့တယ္။ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး န႔ဲသက္ဆိုင္တဲ့ ေနရာအားလံုးမွာ ရုရွားလူမ်ိဳး အႀကံေပးအရာရိွေတြ၊ စီးပြားေရးသမားေတြ၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြ လႊမ္းမိုးလာခဲ့တယ္။ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံရဲ႕လြတ္ေၿမာက္ေရးကို ဆိုဗီယက္ ကြန္ၿမဴနစ္ေတြက ကူညီေဖၚေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ လို႔ ယံုႀကည္ေနတဲ့
မြန္ဂိုႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဆိုဗီယက္ေတြနဲ႔ အေတြးအေခၚ ပဋိပကၡမၿဖစ္ေအာင္ ၿပဳမူေနထိုင္ခဲ့တယ္။
စတာလင္ လို ၿပင္းထန္ခိုင္မာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံကို ၁၉၈၉ အထိ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့တယ္။
စတုတၳႏွင္း
“ ေအးစက္ေနတဲ့ ႏွင္းေတြကို မခံစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ တိတ္ဆိတ္မႈေတြကို က်မတို႔ေဖာက္ခြဲမွၿဖစ္ေတာ့မယ္။ က်မတို႔မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံဟာ ဘာေႀကာင့္ အထီးက်န္ဆန္ၿပီးဆင္းရဲဆုတ္ၿပတ္ေနရတာလဲ။ ႏိုင္ငံတကာက သင္ႀကားလာတဲ့ ပညာေတြကို က်မတို႔ႏိုင္ငံထဲမွာ
ၿပန္လည္အသံုးခ်ဖို႔အတြက္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ၿဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အစိုးရရဲ႕ “ဗ်ဴရိုကရက္တစ္ ဖိႏွိပ္မႈေတြ” ကို ရႈတ္ခ်ၿငင္းဆန္မွၿဖစ္ေတာ့မယ္”
“ဒမ္ဒင္ ဆူကာဘက္တာ” ရဲ႕ ရုပ္ထုေရွ႕မွာ ေႀကကြဲမ်က္ရည္က်ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ---
ႏွင္းမႈန္ေဝေနတဲ့ ညေနခင္းေတြထဲ တေရြ႕ေရြ႕လႈပ္ရွားဖို႔ၿပင္ဆင္လိုက္ႀကတယ္။ သူတို႔ဟာ ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕
သားသမီးေတြၿဖစ္ႀကတယ္။ ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုႀကီးဆီက ပညာသင္ႀကားလာႀကသူေတြၿဖစ္ႀကတယ္။
ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုႀကီးဆီမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအႀကပ္အတည္းေတြကို ကိုယ္တိုင္သိၿမင္ခဲ့ႀက
သူေတြၿဖစ္တယ္။ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံဆီကို ၿပန္ေရာက္လာတဲ့ အခါ သူတို႔ၿမင္ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ဖခင္ႏိုင္ငံေတာ္ကိုႀကည့္ၿပီး ရင္နာခဲ့ႀကတယ္။
“ယဥ္ေက်းမႈ ဗဟို”အၿဖစ္ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ေနရာေတြမွာ လူငယ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးႀကတယ္။
ကြန္ၿမဴနစ္အစိုးရ ကို ေဝဖန္ေထာက္ၿပတဲ့ စာတမ္းေတြထုတ္ေဝႀကတယ္။
၁၉၈၉ ဒီဇင္ဘာ (၁၀)ရက္ေန႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔မွာ “ဖိႏွိပ္မႈေတြကို တြန္းလွန္ႀက”ဆိုတဲ့ ေခါင္းစီးစာတန္းေတြ၊ အလံေတြ ကို ကိုင္ၿပီး
ေႀကြးေႀကာ္ခ်ီတက္လာတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကို မြန္ဂိုကြန္ၿမဴနစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြ အထိတ္တလန္႔ေတြ႔ၿမင္လိုက္ရတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္၊ အဂၤ ါေန႔ညက အဲ့ဒီ “စတုတၳႏွင္းေတြ”အေႀကာင္း ကို လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံမွာ တင္ၿပခဲ့တယ္။
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား
“ၿမင္းစီးသူရဲမ်ား” လို႔ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္ရဲ႕မြန္ဂိုအင္ပါရာအေႀကာင္းႀကားဘူးမိႀကပါလိမ့္မယ္။
ဂ်င္ဂ်စ္ခန္ေသဆံုးၿပီး ဘုရင္ပိုင္ႏိုင္ငံ(၄) ခုကြဲခဲ့ခ်ိန္ကအစၿပဳကာ၊ ၁၇ ရာစုမွာေတာ့ အတြင္းပိုင္းမြန္ဂိုလီးယား ဟာ မန္ခ်ဴးလက္ေအာက္ကို
က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊အေနာက္ၿခမ္းကေတာ့ တရုတ္ၿပည္ ခ်င္မင္းဆက္လက္ေအာက္ကိုက်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
“၁၉၁၁ ခ်င္မင္းဆက္ၿပိဳက်သြားၿပီးေတာ့ေနာက္မွာ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံ က သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးကို ေႀကၿငာခဲ့ပါတယ္။
တရုတ္ၿပည္က လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ါေပမဲ့ ၁၉၂၀ မွာေတာ့ ရုရွားၿပည္တြင္းစစ္မွာအႏိုင္ရလိုက္တဲ့ဆိုဗီယက္ကြန္ၿမဴနစ္ေတြဟာ
မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္တဲ့ ကြန္ၿမဴနစ္ႏိုင္ငံတခုအၿဖစ္ဖြဲ႔စည္းေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။”
စတာလင္ရဲ႕အေတြးအေခၚလႊမ္းမိုးမႈေအာက္ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံမွာ စုေပါင္းလယ္ယာစခန္းေတြ တည္ေဆာက္လာခဲ့သလို၊
၁၉၄၅ အတြင္းမွာလည္း ဆိုဗီယက္ေတြရဲ႕မြန္ဂိုလီးယားအတြင္းပိုင္းေဒသဆီကို ဗမာဗ်ဴဟာ က်က် တိုက္ခိုက္စစ္ဆင္မႈ တခုထဲမွာလည္း
ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ ဆိုဗီယက္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔မ်က္ႏွာပ်က္ေစမဲ့အရာမွန္သမွ်ကိုေရွာင္က်ဥ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေႀကာင့္လည္း ၁၉၅၃ ေနာက္ပိုင္းစတာလင္ေသဆံုးသြားအၿပီး တရုတ္-ဆိုဗီယက္အေတြးအေခၚအကြဲအၿပဲ ေပၚေပါက္လာတဲ့အခါ
ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုနဲ႔အတူ နီးနီးကပ္ကပ္ရပ္တည္လာခဲ့ပါတယ္။
“ ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုရဲ႕တကၠသိုလ္ေတြကေန ပညာသင္ၿပန္လာတဲ့အခါတိုင္း အစိုးရရဲ႕ဥေပကၡာၿပဳမႈေတြ၊ အထီးက်န္ဆန္မႈေတြ၊
ဆင္းရဲစုတ္ၿပတ္မႈေတြကိုခါးစီးခံေနရတဲ့ က်မတို႔ရဲ႕မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အခါတိုင္း မ်က္ရည္က်ခဲ့ရတယ္။”
“ဟက္ရွ္ဘက္ဟူလန္” လို႔ေခၚတဲ့ မြန္ဂိုေက်ာင္းသူေလးတေယာက္ဟာ သူမရဲ႕ အေဖက မြန္ဂိုလီးယားကြန္ၿမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္
တဦးၿဖစ္တာေႀကာင့္ ႏိုင္ငံတကာကိုထြက္ပညာသင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုႀကီးဆီမွာ ဘာေတြၿဖစ္ပ်က္ေနၿပီ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ေနတဲ့ ဟူလန္ ဟာ ႏိုင္ငံကိုၿပန္ေရာက္တဲ့အခါ
ယဥ္ေက်းမႈဗဟိုသင္တန္းေက်ာင္းဆီက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႔လွ်ိဳ႕ဝွက္ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။
“ စတာလင္ပံုစံအုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တဲ့ မြန္ဂိုလီးယားကြန္ၿမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ ေမာ္စကုိဆီကို ေဆးကုသဖို႔ထြက္ခြာသြားတဲ့အခါ
သူ႔ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ၿဖစ္တဲ့ Batmunkh က အာဏာသိမ္းယူလိုက္တယ္။
သူက ေဂၚဘာေခ်ာ့ဗ္ လိုပဲ။ စီးပြားေရးၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ရမယ္။
ပြင့္လင္းတဲ့ႏိုင္ငံေရးစံနစ္ကို တည္ေဆာက္ႀကရမယ္ လို႔ ဆိုေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာ ဘာတခုမွလုပ္ကိုင္ၿခင္းမရိွခဲ့ဘူး။
ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စု ႀကီးဆီမွာ စီးပြားေရးအႀကပ္အတည္းဆိုက္ေရာက္လာတဲ့အခါ၊
မြန္ဂိုလီးယားနဲ႔ဆိုဗီယက္ကုန္သြယ္မႈဟာ ၉၀% ကေန ၃၀ % အထိထိုးက်သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံရဲ႕အေရးပါတဲ့
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ အႀကံေပးအရာရိွေတြဟာ ဆိုဗီယက္ေတြနဲ႔ အေရွ႕ဥေရာပႏိုင္ငံသားေတြက လႊမ္းမိုးထားတုန္းပဲ။”
တကယ္ေတာ့ တရုတ္၊ဆိုဗီယက္နယ္ေၿမအၿငင္းပြားမႈၿပႆနာေတြေႀကာင့္ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံအတြင္းမွာ
ဆိုဗီယက္စစ္သား ေၿခာက္ေသာင္းေက်ာ္တပ္စြဲေနရာယူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၈၉ မွာေတာ့ အေၿခအေနေတြကေၿပာင္းလဲခဲ့ပါၿပီ။
မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံအတြင္းက ဆိုဗီယက္တပ္သား(၈၀၀၀) ေက်ာ္ဆုတ္ခြာသြားခဲ့သလို၊
မြန္ဂိုလီးယားကြန္ၿမဴနစ္ပါတီတြင္းမွာလည္း ယၡင္ေခါင္းေဆာင္ေတြလက္ထက္မွာ သဆံုးခဲ့တဲ့ အၿပစ္မဲ့ၿပည္သူ
ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္အေႀကာင္းထုတ္ေဖၚေၿပာလာခဲ့ႀကပါတယ္။ သေဘာထားေပ်ာ့ေၿပာင္းတဲ့ ကြန္ၿမဳနစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက
“ ဒီမိုကေရစီစံနစ္သည္သာ အေကာင္းဆံုး ထြက္ေပါက္တခုၿဖစ္တယ္” ဆိုတဲ့အယူအဆေတြကို တင္ၿပခဲ့ႀကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ ကြန္ၿမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရိွေနခဲ့တာေႀကာင့္ ဘာတခုမွ အေကာင္အထည္မေပၚခဲ့ပါဘူး။
“ က်မတို႔တေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြပိတ္ထားတဲ့တံခါးကို တြန္းဖြင့္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္ႀကတယ္။
၁၉၈၉ ဒီဇင္ဘာ (၁၀) ရက္ေန႔မွာ “ယဥ္ေက်းမႈဗဟို” မွာ ရိွတဲ့ လူငယ္ေတြက စၿပီး တိုင္းၿပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ
ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ လႈံ႕ေဆာ္သံေတြကို စတင္ေတာင္းဆိုခဲ့ႀကတယ္။
ၿပည္သူေတြကလည္း ပူးေပါင္းပါဝင္ခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ တရုတ္ၿပည္ က တီယင္မင္ရင္ၿပင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ လူသတ္ပြဲသတင္းေႀကာင့္
တက္တက္ႀကြႀကြပူးေပါင္းပါဝင္မႈမရိွႀကေသးဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔လႈပ္ရွားမႈမွာ ထူးၿခားခ်က္က အစိုးရထိပိုင္းအရာရိွေတြရဲ႕
သားသမီးေတြကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ေနႀကတယ္။
ေနာက္တခုက က်မတို႔ရဲ႕အလုပ္သမားေတြ ကိုလည္း အဓိကထားစည္းရံုးလႈံ႕ေဆာ္ရမယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ သတၱဳတူးေဖၚေရးလုပ္ငန္းမွာ လုပ္ကိုင္ေနႀကတဲ့
အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ သတၱဳတြင္းအလုပ္သမားေတြရဲ႕လခဟာ အဲ့ဒီစက္ရံုေတြမွာ သူတို႔လို
လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ရုရွားအင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ရင္နည္းလြန္းလွတယ္။ ”
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဂ်န္နဝါရီလမွာေတာ့ မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္ထဲက လီနင္ၿပတိုက္ထဲဆီမွာ
ဆႏၵၿပေက်ာင္းသားေတြ စုေဝးေရာက္ရိွလာခဲ့ႀကပါၿပီ။ “ လူ႔အခြင့္အေရး ကို ေလးစားပါ။ ၿပည္သူေတြအတြက္ တန္းတူမွ်တေရးဆိုတာ
အရာအားလံုးရဲ႕ထိပ္မွာရိွတယ္” ဆိုတဲ့ ဆိုင္းပုဒ္ေတြ၊ အလံေတြ က မြန္ဂိုလီးယားကြန္ၿမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေရးေပၚအစည္းအေဝး
ေခၚယူၿဖစ္ေအာင္ဖိအားေပးေနပါတယ္။ ေနာက္တလအႀကာမွာ ကိုယ္စားလွယ္ ၆၁၁ ေယာက္ပါတီ မြန္ဂိုလီးယားဒီမိုကရက္တစ္ပါတီကုိ
တည္ေထာင္လိုက္ၿပီး၊ အေၿခခံဥပေဒကိုၿပင္ဆင္ေပးဖို႔တင္ၿပခဲ့ႀကတယ္။
ကမၻာ့အမ်ိဳးသမီးေန႔မွာ ဆိုဗီယက္သံရံုးကိုဝုိင္းရံလိုက္ႀကၿပီး၊ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးအတြက္မြန္ဂိုလီးယားအစိုးရကို ဖိအားေပးဖို႔
ဆႏၵၿပေတာင္းဆိုခဲ့ႀကတယ္။ ကြန္ၿမဴနစ္အမာခံေတြက၊ ဆႏၵၿပသူေတြကို ပစ္ခပ္ၿဖိဳခြဲဖို႔၊ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္
ကြန္ၿမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကသူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြပါဝင္ေနတယ္ဆိုတာသိေနခဲ့ႀကသလို၊ ေမာ္စကိုကလည္း လူထုအသံကို
နားေထာင္ဖို႔ဖိအားေပးေနခဲ့ပါၿပီး။
ဒါေႀကာင့္လည္း မတ္လမွာေတာ့ ကြန္ၿမဴနစ္အစိုးရ ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့ၿပီး ေမလမွာ လြတ္လပ္တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးခဲ့ပါတယ္။
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား--
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုလုပ္ႀကံခဲ့တဲ့ ဂဋဳန္ဦးေစာေႀကာင့္ သမီးေဘဘီေစာဘဝတသက္လံုး မ်က္ႏွာငယ္ခဲ့ရဘူးပါတယ္။
အာဏာရွင္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြလည္း မြန္ဂိုလီယားႏိုင္ငံကြန္ၿမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြလို
အနာဂတ္ကိုက်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔စဥ္းစားႏိုင္ႀကပါေစ။
Sunday, August 22, 2010
The Fourth Snow
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
0 comments:
Post a Comment